16 มกราคม 2547 17:15 น.
ภูฟ้า
รักคือความฝัน
รักคือการนั่งเพ้อ
รักคือการคิดถึงเธอ
ฉันจะขอรักเธอตลอดไป
16 มกราคม 2547 17:10 น.
ภูฟ้า
ไม่มีครูปลูกฝังสร้างความคิด
ศิษย์ไม่มีสิทธิ์ที่จะมีวันนี้ได้
เพราะมีครูปลูกฝังสร้างแรงใจ
ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่จึงมีจริง
29 ธันวาคม 2546 16:29 น.
ภูฟ้า
เธอจะโบยบินไปในโลกกว้าง
ตาม...ทางความฝัน...
เธอคือพลังที่จะสรรค์สร้าง
ทาง...ของเยาวชน
ขอบคุณโลกนี้...
ที่มีเธอแล้วฉันสุขใจ
จะทุกข์จะสุขอย่างไร
สุขใจเสมอ
ขอบคุณอีกครั้ง
ที่ทำให้ฉันพบกับเธอ
เหมือนดั่งฝันละเมอ
เพราะเธอคือ เยาวชน
20 พฤศจิกายน 2546 19:47 น.
ภูฟ้า
น้ำตาเธอน้ำตาฉันเมื่อเราจาก
เป็นสัญญาเวลาพรากจากกันที่มีให้
จงเก็บความรู้สึกนี้ตลอดไป
เราอาจจะพบกันใหม่ในซักวัน
20 พฤศจิกายน 2546 19:30 น.
ภูฟ้า
อยากขอบคุณกำลังที่มีให้
ขอขอบใจแรงใจยามสิ้นหวัง
มันเป็นพลังที่จะมาช่วยบรรเทา
ให้กับคนที่สิ้นหวังตลอดมา