17 ตุลาคม 2550 08:30 น.
ภู ภัทรชนน
ว่ายวุ้นใส ไปบ่มซึ้งเถือกถึงก่อน
เป็นตัวอ่อนอุ่นอุ่นคุ้นพื้นที่
ค่อยเติบโตเป็นตัวตนแต่ต้นชีวี
จนเกือบปี ปรับฐานแหวกม่านมน
บรรลุก็ไม่ใช่ ในเสียงแรก
เปิดโลกแปลกสมการ ด้านเหตุผล
สลัดไคลสลัดคราบอาบตัวตน
โลกใหม่ยล จนเติบใหญ่ในโลกกลม
ปรัศนีชีวิต ทุกทิศครอบ
ผุดคำถามคำตอบ ชอบสุขสม
ดี เอ็น เอ อันซับซ้อน ย้อนโลกชม
ผุดอารมณ์กลิ้งกลอกหลอกล่อใจ
ธรณีประตูโลกโยกเปิดเย้ย
ตะปูเผยแรงโน้มถ่วงทั้งปวงสมัย
ตะไคร้ขูดเมือกหมักหมมจมภายใน
โลกวิไล โลกหลวม ทุกข์ท่วมทาง
เปิดโลกแปลกแตกต่างระหว่างชีวิต
แย่งยึดติดต่อเติม ยื้อเสริมสร้าง
ไปจนกว่า สัมพันธภาพ ตราบจักวาง
โลกมิร้าง ปฏิกิริยา องคาพยพ
16 ตุลาคม 2550 13:23 น.
ภู ภัทรชนน
แก่นแก้วเกินแก้วแก่น กกกอดแน่นแก่นเนื้อใน
ปล้อนปลิ้นดิ้นตรึงใจ จ่อมจิตเวิ้งเหลิงหลงจม
กลึงเกลาเคล้ากรรมกรอก ซุกซ่อนซอกย้ำยอกถม
ดิ่งลึกผนึกปม ตะปุ่มป้านลานหินทราย
เก็บกินสิ้นทุกอย่าง ผาหินขวางขวิดกระจาย
ตะไคร่พอกผิวกาย ว่ายเวลาว่องอาการ
ขึ้นฝั่งอยากดังเด่น ละเลงเล่นตะลึงลาน
โลกกว้างกว่าใดปาน หาญฮึดสู้ชูตัวตน
ตึงมาตระมื่นตอบ ด่านใดรอบตะลุยรณ
แผกหมู่กู่กรรมกล กร่างกิจกล้าคละเกรอะกรัง
เมามึนแย่งยืนหยัด สินสมบัติจัดแจงฝัง
ลุ่มหลงโลกโด่งดัง หลอมแก้วแก่นแน่นเนื้อดี
แก้วแก่นแกนกำหนด กระไรรสกฎกาลี
กร้าวกล้าปฐพี อาเพศแพร่แผ่ดินดอน
ไออุ่นอันอ้อมโอบ แรงละโมบโอบใจจร
ไฉนเหลือเอื้ออาทร กระอักทุกข์... ยุคหยาบคาย
16 ตุลาคม 2550 08:58 น.
ภู ภัทรชนน
ร้อนกว่าสูรย์ ร้ายกว่าเสือ เหนือกว่าชั่ว
ไม่มีตัว แต่ในคน มากปนอยู่
พร้อมเขย่า โลกระอุ ทุกอณู
เพียงหนึ่งผู้ ริษยาร้าย ทำลายพลัน
15 ตุลาคม 2550 08:25 น.
ภู ภัทรชนน
พ่อหา และพ่อให้ คือพ่อไทยแห่งแผ่นดิน
พ่อเหนื่อยในเหงื่อริน คือรวมถิ่นแผ่นดินทอง
พ่อสอนและพ่อสร้าง คือเส้นทางสร้างสุขผอง
พ่อนำคุณธรรมครอง คือสอดคล้องสามัคคี
พ่อเหนื่อยมาแสนหนัก คือความรักสร้างศักดิ์ศรี
ลูกไทยใฝ่ทำดี ให้พ่อมีสุขบ้างเทอญ
12 ตุลาคม 2550 16:04 น.
ภู ภัทรชนน
ทัพพีไม่รู้รส น้ำแกงร้อน
มือจับช้อนกี่ครั้งจนหลังค่อม
อินทรีย์มีอะไรในแปลกปลอม
แก่หง่อม เพราะแก่งาม เม็ดเหงื่องาน
แกงได แทนได้ลายเซ็นเด่น
เครื่องเซ่น ฤ ไขโศกโลกเผาผลาญ
ปลาดุกอุยอิ่มขี้ไก่ไปเนิ่นนาน
สะเดาวักน้ำปลาหวาน ขันโตกลาย
ไมยราบหุบใบ ใครเดินหนัก
แหม! กำลังบานทัก ตะวันฉาย
แม่พระธรณีตกใจ เดี๋ยวไม่สบาย
เป็นไข้เอาง่ายง่าย ในคุ้มครอง
ชีวิตเชื่อมชีวิตผลิตแบบบท
ตรง-คด แคบ-กว้าง ทางใดจ้อง
ถอนรากผักคะน้าคึกคะนอง
ไม่นานใบหมอง ไม่อยากฟื้น
ทัพพีไม่รู้รส บทชีวิต
เปรี้ยวเผ็ดไม่รู้ฤทธิ์ น้ำเดือดคลื่น
เงาในหม้อเคลื่อนไหวร้อนไฟฟืน
รูปลักษณ์แห่งวันคืน ฤ กลืนไฟ
หน้าส่วนตัว
1116
