ฉันดั่งนกปีกอ่อนก่อนปีกแข็ง มีเรี่ยวแรงน้อยนิดคิดผกผิน อาจกลัวเกรงหวาดหวั่นวันโบยบิน จะจบสิ้นหรือเริ่มต้นไม่รู้เลย โลกใหญ่กว้างกว่ารังดังที่เห็น โลกที่เป็นเป็นอย่างไรใครเฉลย จะร้อนเย็นกว่ารังดังที่เคย มิรู้เลยหากหยุดยั้งอยู่รังเดิม คำเฉลยอยู่ที่ตัวตัวของฉัน รอคอยวันเติบใหญ่ใจหึกเหิม ผกโผผินบินไปไกลรังเดิม ต้องคอยเพิ่มฝึกฝนทนรอวันฯ เพื่อวันหนึ่งได้เป็นเช่นที่หวัง วันที่บินจากรังดั่งใฝ่ฝัน เพื่อสร้างสิ่งดีดีแก่ชีวัน เป็นอย่างไรถึงวันนั้นฉันรู้เอง