9 มีนาคม 2544 13:02 น.
ภีม
ผ่านพ้นกาลเวลามาเนิ่นนาน
ประสบการณ์ทั้งสุขทุกข์แสนเข็ญ
ผ่านเรื่องราวลำบากยากลำเค็ญ
อยู่อย่างเป็นคนจรทางชีวี
ผิวหน้าหยาบอาบแดดที่แผดเผา
ร่างโทรมเก่าเกินกว่าจะหลีกหนี
อีกไม่นานก็พบซบปฐพี
ทิ้งชีวีเสื่อมโทรมผสมดิน ฯ
9 มีนาคม 2544 11:43 น.
ภีม
ให้เธอหมดทั้งใจเลยคนดี
ฉันคนนี้อยู่เคียงข้างไม่ห่างหาย
ยามเธอทุกข์โศกเศร้าเหงาเดียวดาย
ทั้งใจกายอยู่ข้างไม่ห่างเธอ ฯ
8 มีนาคม 2544 08:50 น.
ภีม
รักนั้นคืออะไรใครรู้บ้าง
เวลาว่างช่วยตอบจะได้ไหม
ทุกทุกคนต้องการรักเพราะอะไร
รักแล้วได้ส่งใดช่วยบอกที ฯ
8 มีนาคม 2544 08:42 น.
ภีม
เธอคนดีเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
รักที่เคยต่อเติมเริ่มหวั่นไหว
หรือเวลาพาเธอเผลอเปลี่ยนไป
ทิ้งฉันให้โศกเศร้าเหงาเดียวดาย
8 มีนาคม 2544 06:33 น.
ภีม
เธอเปลี่ยนไปหรือฉันที่เปลี่ยนแปลง
เราจึงต่างแสดงความห่างเหิน
แยกถนนคนละทางย่างก้าวเดิน
ทำหมางเมินเมื่อพบเจอหน้ากัน
เราสองต่างห่างไกลไปห่างกาย
ต่างแยกฝ่ายห่างไกลไปหาฝัน
ต่างคนต่างจุดหมายที่มุ่งมั่น
ต่างแยกกันคนละทางทั้งห่างใจ.
หน้าส่วนตัว
1305
