12 กุมภาพันธ์ 2549 22:33 น.

ดั่งนก

ภีม


ฉันดั่งนกปีกอ่อนก่อนปีกแข็ง
มีเรี่ยวแรงน้อยนิดคิดผกผิน
อาจกลัวเกรงหวาดหวั่นวันโบยบิน
จะจบสิ้นหรือเริ่มต้นไม่รู้เลย

โลกใหญ่กว้างกว่ารังดังที่เห็น
โลกที่เป็นเป็นอย่างไรใครเฉลย
จะร้อนเย็นกว่ารังดังที่เคย
มิรู้เลยหากหยุดยั้งอยู่รังเดิม

คำเฉลยอยู่ที่ตัวตัวของฉัน
รอคอยวันเติบใหญ่ใจหึกเหิม
ผกโผผินบินไปไกลรังเดิม
ต้องคอยเพิ่มฝึกฝนทนรอวันฯ

เพื่อวันหนึ่งได้เป็นเช่นที่หวัง
วันที่บินจากรังดั่งใฝ่ฝัน
เพื่อสร้างสิ่งดีดีแก่ชีวัน
เป็นอย่างไรถึงวันนั้นฉันรู้เอง
				
4 สิงหาคม 2547 15:36 น.

แทนมาลัย

ภีม


โอบอุ้มด้วยหัตถาทั้งขวาซ้าย
อบอุ่นกายเริงรื่นชื่นสดใส
ยิ้มละมุลห่วงหวงดวงฤทัย
มอบความรักยิ่งใหญ่ในแผ่นดิน

คือท่านผู้เปิดเผยเฉลยโลก
ร้องเพลงกล่อมไกวเปลโยกให้โศกสิ้น
ขีรธารหลั่งไหลได้ดื่มกิน
เลี้ยงชีวินคุ้มบุตรสุดห่วงใย

ผู้ประสิทธิ์วิทยาประดามี
คอยชมชี้ห้ามชั่วกลัวหลงใหล
ดีก็หนุนเสริมส่งจงทำไป
เมื่อโตใหญ่ได้มั่นคงทรงความดี

ผู้ปกเกล้าคุ้มครองจากผองภัย
ผูกพันด้วยสายใยไม่หน่ายหนี
รักยิ่งใหญ่กว่าใครในปฐพี
บุพการีผู้ประเสริฐเลิศกว่าใคร

กตัญญูกตเวทีมีแสดง
ปราชญ์แถลงอธิบายคลายสงสัย
คือเครื่องหมายคุณธรรมประจำใจ
ของคนดีทั้งกายใจไม่เปล่ากลวง

รีบตอบแทนสนองคุณของท่าน
ก่อนทุกอย่างผันผ่านกาลเลยล่วง
ด้วยละสิ่งไร้ประโยชน์โทษหลองลวง
มอบความดีทั้งปวงแทนมาลัยฯ				
2 สิงหาคม 2547 15:26 น.

แค่ยอมรับ

ภีม


คิดก่อนทำทำแล้วคิดเรื่องผิดถูก
ครั้นปัญหาคลายเงื่อนผูกถูกแถลง
ทั้งหน้าตาตัวตนผลแสดง
ใครจะแกล้งให้ตัวชั่วจัญไร

เลือกก่อนทำทำแล้วเลือกเปลือกถูกปอก
คิดว่าหลอกทุกคนจนหลงใหล
ซ่อนความจริงเรื่องตัวกลัวอะไร
เปิดเผยความในใจไขออกมา

พิศดูตนก่อนให้ใครสงสาร
ทางเลือกมีเป็นล้านผ่านปัญหา
แต่กลับเลือกทางผิดอวิชชา
มีสมองพร่องปัญญาน่าเศร้าใจ

เอาเถอะคนย่อมมีที่ผิดพลาด
หากฉลาดก็ยอมรับปรับตัวใหม่
อย่าเที่ยวเอาข้างสีหนีเรื่อยไป
มิมีคนเห็นใจไปทุกที

เมื่อผูกเองจริงแท้แก้ที่ตัว
อย่าไปมัวกลัวปัญหาหลบหน้าหนี
ใช้ปัญญาสักนิดคิดให้ดี
แล้วชีวีจะพบทางให้ย่างเดินฯ				
30 สิงหาคม 2546 01:09 น.

ขับเคลื่อนชีวิต

ภีม


     ก็ชีวิตขับเคลื่อนเลื่อนขึ้นลง		
ผ่านถูกผิดมึนงงพ้นสงสัย
สุขทุกข์ดั่งคืนวันคู่กันไป			
เจริญหรือบรรลัยไม่แน่นอน
     ประสบการณ์ผ่านพ้นจนแกร่งกล้า	
ความทุกข์ยากมากค่าอุทาหรณ์
ทุกอย่างแปรเปลี่ยนไปไม่ถาวร		
เป็นครูสอนชีวิตสะกิดใจ
     จึงไม่แปลกหากต้องร้องไห้บ้าง		
บนเส้นทางแพ้พ่าย-สายหวั่นไหว
เมื่อล้มลมจงลุกแล้วรุกไป			
ด้วยหัวใจของผู้สู้ชะตา
     บางครั้งหากก้าวย่างบนทางเถื่อน 		
จงขับเคลื่อนวิธีคลี่ปัญหา
ด้วยสติระลึกได้ใช้ปัญญา			
แก้กังขาข้องติดวิกฤติการณ์
     เชื่อเถอะว่าโลกนี้ยังมีหวัง			
อย่าหยุดยั้งฟันฝ่าจงกล้าหาญ
อุปสรรคขวางกั้นประจัญบาน		
ชีพไม่นานจงป้องเกียรติของตน
     เมื่อชีวิตขับเคลื่อนเลื่อนขึ้นลง		
ในที่สุดต้องปลิดปลงลงสักหน
เลือกเอาเถอะชีวิตลิขิตตน			
เคลื่อนไปตามเหตุและผลตนเลือกเองฯ
				
1 มิถุนายน 2546 18:51 น.

“ภาวะแฝง”

ภีม


ใบไม้แห้งแฝงความจริงสิ่งล้ำค่า		
มีกลิ่นหอมบุปผาพนาสัณฑ์
ในเส้นใยที่แตกแยกจากกัน		
มีเขตขันภูผาสง่างาม

ในพื้นผิวสีแดงแล้งชุ่มชื้น			
มีธารคลื่นวารีที่ล้นหลาม
ในภาวะผุกร่อนซ่อนนิยาม	
มีความงามแห่งธรรมอันอำไพ

มีผืนดินสายฝนหล่นจากฟ้า		
มีเมฆหมอกพรางป่าน่าหลงใหล
มีร้อนหนาวฤดูกาลผ่านล่วงไป		
มีต้นไม้คอยคุ้มคลุมแผ่นดิน

มีความตายเพรียกหาน่าหวั่นไหว			
มีโลกอยู่ทั้งใบให้ถวิล
มีหวงแหนปกปักรักษ์ชีวิน			
มีหมู่สัตว์หากินทั่วถิ่นไพร	
	
อาจเป็นเพียงใบไม้ในไพรสัณฑ์
ที่แปรผันตามร่องของเงื่อนไข
แต่ซ่อนเร้นความจริงเหนือสิ่งใด
ค้นพบในใบไม้เพียงใบเดียว  ฯ
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟภีม
Lovings  ภีม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟภีม
Lovings  ภีม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟภีม
Lovings  ภีม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงภีม