25 พฤษภาคม 2548 01:33 น.
ภาวิดา
แสงสางสว่างกมลลวรรณ
ประลุชั้นประโลมฉาย
สินธุ์สร้างสล้างคณะพะพราย
ผิวผ่านสะท้านทวน
แผ่วผายพระพายประทะประสบ
จุประจบประจักษ์มวล
พบพาลประสานนิยมครวญ
ขณะค้นผจญลาย
วาบเวิ้งเถกิงถกลสาร
ดุจกร้านกระทบปลาย
วูบวับสลับสละสลาย
วรกายก็ร้อนรน
ตื่นตกตระหนกอุระอรุณ
สมดุลสำแดงกล
สั่งอุณหภูมิศิระดล
ขณะชื่นระรื่นลวง
สรรสารสรุปสะระตะคิด
นิรวิทยาปวง
เปลี่ยนแปรเพราะทิพย ณ สรวง
ฤขนบระบบจินต์
ชวนชมภิรมยสถิตย์
ผลจิตโบยบิน
ลอยล่องสนองนภนรินทร์
สิริคู่เสน่หา
เวียนว่ายตะกายตะละสมุทร
สุวิสุทธเมฆา
เลื่อมวับประดับระดะนภา
อธิพัทธจัดจาร
เยื้องย่างกระจ่างวนสวรรค์
สุรพันธบันดาล
เจิดจ้าคณาคณะสราญ
ขณะเวิ้งเถลิงฝัน
๛ ๛ ๛
18 พฤษภาคม 2548 01:42 น.
ภาวิดา
สาดแสงแสดงสี
ทะลุลี้ระพีส่อง
โดดเด่นประดาทอง
รพิพราวสกาวใส
สาดส่องประคองสรร
ชลพรรณพนาไพร
แช่มชื่นชนิดใด
ชนะสิ้นประทิ่นมวล
สดใส ณ แสงสาด
ก็ผงาดขนาดนวล
เรไรมิเรรวน
ดนุบัตรสะบัดไหว
บ่มพื้นระรื่นแสง
ระดะแดงระดับไล้
รับรองสนองไทร
คณะพรรณสวรรค์คง
ส่องสาดมิหยาดหยุด
สุวิสุทธสมุทรทรง
สั่งหยาดพิรุณลง
ธรนินทร์มิสิ้นบุญ
กล่อมกลัวระรัวหยด
กรกตนภาคุณ
กรายกล้ำถลำทุน
พชเรศพระเดชดาล
เมฆาพญาจักร
สิริพักตร์ผจญมาร
ดับดวงสุรีย์ชาญ
ฤจะร้อนบ่แลเห็น
11 พฤษภาคม 2548 19:11 น.
ภาวิดา
๏ความรักดาลดลตนไฉน
ให้ขั้นบันไดสลับแสงแสดงสี
แช่มฉะอ้อนร้อนแรงปลิดแสงระพี
จักหานพมณีบูชาสักการะ
๏อันรองเรืองลือเลื่องในทั่วหล้า
สะดุดในใบหน้าชั่วกาละ
ถึงปรารถนาเรไรมิได้สละ
ไร้สมณะเพียงชั่วครู่อยู่ชั่วคราว
๏เพียงกำเนิดชั่ววับแล้วดับวูบ
เพียงสะกดด้วยรูปเพียงแผ่วผ่าว
ดาวน้อยร้อยระยิบระยับพราว
ลายระย้าโน้มน้าวปฐพี
๏ความรักดาลดลตนไฉน
ดวงฤทัยจงรักษ์เป็นศักดิ์ศรี
ดื่มด่ำหยาดสวรรค์จรรโลงฤดี
จักหาวลีใดอธิบาย
๏สุกสกาวกล่าวขวัญรำพันถึง
สุดสวาทรำพึงซึ้งในความหมาย
สิ้นแสงสั่งหล้านภาระบาย
สาดส้มสุดสลายพรายพโยม
๏สิบนิ้วประคองครรลองรัก
สิบพักตร์สลักประจักษ์โฉม
สิบเนตรทัศนามายาประโคม
ชิดชโลมโชติช่วงสรวงสกาว
๏ความรักดาลดลตนไฉน
เหนือสิ่งใดร้อนรนทั้งฝนหนาว
สอดสลับวับแววพะแพรวพราว
ยังยืนยาวยิ่งยับคนับคณา
หน้าส่วนตัว
2201
