12 มกราคม 2548 20:32 น.
ภาวิดา
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_69028.php
*************ข้อความต้นเหตุ*************
จาก : รหัสสมาชิก : 4264 - รดา
ใจกว้างหน่อยดิ ภาวิดา
ลบความคิดเห็นทำไมล่ะจ๊ะ
5555 ภาวิดา นามปากกาใครใคร่เปลี่ยน เปลี่ยน
5555555 ภาวิดา
***************************************
ภาวิดา นามนี้ท่านได้แต่ใดมา
ก็แหม่มคัทลียาเธอให้
เป็นนางเอกละครบันดาลใจ
เลยขอเอามาใช้เป็นนามรอง
นามปากกา ใครใครเปลี่ยน เปลี่ยน
คืออะไรเพียรอ่านทุกอักษร
อ่านแล้วก็หวั่นใจอยู่คลอนคลอน
ใครหนอปากบอนมาแกล้งเรา
ลบความคิดเห็นทำไมล่ะจ๊ะ
ไม่ได้ลบอ่ะจ่ะ ฟังแล้วเฉา
ใจกว้างหน่อยดิ ดูว่าเรา
ไปทำอะไรเขา ที่ไหนกัน
*************ข้อความ********************
จาก : รหัสสมาชิก : 4264 - รดา
แอด msn มา ใช้ชื่อภาวิดา
บอกว่ามาจาก ไทยโพเอ็ม
เล่นอะไรกัน นักหนาเนี่ย
แล้ว ป่วน หมายความว่าไง
เบื่อ เล่นไรเนี่ย หะ?
อธิบายด้วย ภาวิดา
***************************************
แอด msn ใช้ชื่อภาวิดา
ladypavida@ หรือไม่ใคร่อยากรู้
ถ้าไม่ใช่ ก็หาใช่ รดาพิศดู
ใครมาตู่แกล้งหนูอีกแล้วกา
แล้ว ป่วน หมายความว่าไง
ถามหนูไป หนูก็ไม่รู้หรอกจ้า
เบื่อ เล่นไรเนี่ย หา ?
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า รดาเล่นอะไร
ที่แอดเอ็มก็มีแต่ซอนย่า
ไม่เห็น sin_11 หนาอย่าเฉไฉ
มีอีกคนก็คือคุนแทนไท
นอกนั้นก็ไม่เคยกดรับ
ไม่รู้เรื่องจริง ๆ ค่ะ พลางคิดว่าคงไปลืมเปิด msn ไว้ที่ไหน
ก็ลองไปดูรายชื่อคน add ก็ไม่เห็นเมลล์คุณรดา
รบกวนตรวจสอบค่ะ ว่า mail อะไร
ไม่ได้อยากเด่นอยากดังนะคะ ถึงมาตอบ
แต่ให้อธิบาย ก็ไม่รู้จะอธิบายตรงไหนกับเค้า
ขอโทษค่ะ สำหรับคนอื่น ที่เข้ามาอ่านอะไรก็ไม่รู้อย่างนี้
11 มกราคม 2548 15:37 น.
ภาวิดา
แหงนมองขึ้นบนฟ้า เมื่อเวลาที่สับสน
ตะโกนบอกเบื้องบน ว่าลูกทดว่าลูกท้อ
อยากปลดเปลื้องปัญหา ที่โถมมาจนเกินพอ
ตำแหน่งที่ค้ำคอ อยากจะขว้างให้ทลาย
ฟ้าเห็นตลอดมา ว่าลูกนั้นถูกทำร้าย
คำขออันมากมาย ขอให้ฟ้าคอยรับฟัง
สีหน้าที่ดูยาก ทั้งลมปากที่พรูพรั่ง
ทำตัวให้คนชัง ยังง่ายกว่าจะทำดี
สมองมีมากมาย ทั้งแรงกายที่ล้นปรี่
แรงใจมันไม่มี มันมืดหมดไปทั้งใจ
โลกนี้ลูกรู้น้อย ฝากฟ้าคอยโอบอุ้มไว้
อ้ายดินอ้ายแดนใด มาเถอะมาลูกจะทน
ชีวิตที่เป็นอยู่ ล้วนต้องสู้กับผู้คน
หลีกเร้นไปไม่พ้น จะหลบหน้าไปทางใด
มืดไปทั้งแปดทิศ กระทั่งมิตรยังบ่อนไส้
ไม่เหลือจะเชื่อใคร ฝากความขลาดข้างฝากฟ้า
ปัญหามาดีเดือด พานองเลือดพาลน้ำตา
แหงนหน้าขึ้นดูฟ้า เพื่อจะลบความเดียวดาย
มีฝนหลั่งลงมา ภาวิดาก็ร้องไห้
ฝนล้างให้ลางหาย ฟ้าก็ห่มลมก็หวน
ลูกรู้มิคู่ฟ้า มิควรค่ามาคร่ำครวญ
แต่โลกที่รายล้วน ไม่มีใครให้พักพิง
จึ่งมองมาบนฟ้า ขอพึ่งพาในทุกสิ่ง
พบพานให้อ่านอิง ให้ผ่านพ้นทุกโศกา
9 มกราคม 2548 22:18 น.
ภาวิดา
แมวน้อยคดคล้อยดวงตา มองเห็นตู้ปลา
แหวกว่ายน่าดูน่าชม
แมวน้อยควักคล้อยไหมพรม เพียรกลิ้งก้อนกลม
ยาวยูงยุ่งเหยิงโยงใย
แมวน้อยเคียงคล้อยโคมไฟ เรียมร้อนไรไร
สาดแสงสาดส่องสาดสี
แมวน้อยคลับคล้ายเก้าอี้ เบาะนุ่มใบนี้
เป็นภาพเจ้านายแจกขนม
แมวน้อยควัดคว้านจานนม แนบหน้าดอมดม
แลบลิ้นแลบเลียลวดลาย
แมวน้อยคิดถึงเจ้านาย เจ้านายอยู่ไหน
เคยให้ เคยห่วง เคยหา
แมวน้อยคอยคล้อยเวลา เจ้านายจะมา
คลอเคล้า คอเคลีย ข้างเคียง
*แก้ไขคำผิดแล้ว ขอบคุณค่ะ
8 มกราคม 2548 19:18 น.
ภาวิดา
รักยิ่งนัก ยิ่งแอบรัก ยิ่งลักรู้ เล่นลักรัก ยิ่งแอบดู ยิ่งรู้เห็น
น้องน่ารัก ชื่นชมนัก รักไม่เป็น เบาบางนัก รักไม่เห็น รักเล่นลม
รักคือโรค ลักบริโภค ในโลกรัก รักน้องโชค ได้ตระหนัก รักรสขม
โบราณว่า รักเริ่มกาล หวานเป็นลม ลางลายรัก ร้าวระทม ขมเป็นยา
รักบานผลิ ริเริ่มบน ต้นมะลิ รักมะรุ่ม หนุ่มนิติ มะลิป่า
รักริมรวง รักลักยิ้ม มะลิลา รักหลอกลวง ภาวิดา มโนรมณ์
รักเขารู้ รู้ควรอยู่ มิคู่รัก รักควรคู่ ควรดูหลัก รักมิขม
เล่นลักรัก เหลียวดูรัก จักรื่นรมย์ หลังรับรู้ ร้าวระทม คมวาจา
เขามิรัก มิลักหลีก มิปลีกออก รักคืนเรา มิรักหลอก ชอกช้ำหนา
รักนี้เล่า เราสิ้นหวัง คลังน้ำตา โรยไหลริน มิสิ้นซา ธาราใจ
รักร้างรา อันตัวภา ต้องลารัก รักหนอรัก ร้ายลึกนัก ประจักษ์ไหน
รักไม่รัก เลือกที่รัก ที่พักใจ รักควรคู่ อยู่แห่งไหน ดวงใจเอย
7 มกราคม 2548 16:23 น.
ภาวิดา
รายใบเขียวชอุ่มผุ้ม ครรลอง
เรียวก่ายก้านรองกรอง กิ่งค้ำ
เรียกกันว่าชาทอง ทิวก่อ
ราวกับเรือนทองล้ำ ตกต้องระพี
รายใบเรียวเขียวชอุ่มคลุมกิ่งก้าน แลเห็นเป็นพุ่มพานผ่านผิวผ่อง
แสงแดดไล้ใบเด่นเป็นแผ่นทอง รายเรืองรองเรียกชาทองมองต้องตา
บางใบสีขัดข้น ขรมเขียว
บางสว่างสีใสเพียว ผ่องแผ้ว
บ้างเหลือเปล่งปลายเรียว เรือนเด่น
แปมป่นเป็นลายแพร้ว พุ่มเตี้ย เย็นตา
บางใบสีขัดข้นระคนเขียว บ้างสว่างใสเพียวเรียวใบหนา
บ้างเหลืองใสสดสลับประดับประดา ปิ่นแปมปนยลเย็นตาคราประชัน
บุปฝาชาติอื่นล้วน รายรอบ
ชาปรับประดับขอบ ข่ายล้อม
เสริมดวงดอกเสริมชอบ ชูเด่น
ประหนึ่งประจงพร้อม พร่างแพร้ว ในสวน
บุปผาชาติดาษดื่นดอกอื่นล้วน แจงจัดวางกลางสวนให้ชวนฝัน
ชาประดับทับทวนหวนเหมันต์ ท้าตะวันกลั่นแสงแจรงลง
คนควรครวญใคร่ไคล้ ดังชา ทองเอย
อาบอร่ามอารามตา อยู่แล้ว
หลังองคพระปฏิมา ทองปิด
งามหลบงามเพริดแพร้ว บ่คิด เด่นดัง
คนควรไคล้ชาทองตรองภาษิต ปะทองปิดพระปฏิมาทาบทาหลัง
ความดีงามรอนเร้นหลบเด่นดัง ทำความดีไม่หวังคำพรั่งชม
ชังดาวชิงเด่นด้าว ดาลดล
เติมต่อตระกาลตน ไต่ขึ้น
ยิ่งศักดิ์ยิ่งสูงจล หนาวเหน็บ
ลงต่ำเพียงพอพื้น ดั่งไม้ชาทอง
ชังดวงดาวชิงดวงเด่นเพื่อเป็นดาว ชิงขึ้นสู่เวหาหาวให้พราวสม
ยิ่งอยู่สูงยิ่งเหน็บหนาวถึงชาวชม ขอโลมลมใต้ฟ้าดั่งชาทอง
หน้าส่วนตัว
1849
