24 เมษายน 2548 17:58 น.
ภายใต้แสงดาว
พี่ชายของฉัน
ฉันคงต้องยอมรับมันว่าลืมพี่ไม่ได้
ฉันก็พยายามพูดคำว่าพี่ต่อไป
แต่ยิ่งพูดเท่าไรยิ่งเจ็บทุกที
น้ำตาไหลเมื่อคิดถึง
น้ำตาซึมเมื่อนึกถึงคำพูดเธอ
อยากจะร้องไห้ทุกครั้งสิเออ
เมื่อนึกถึงเธอตอนอยู่กับใคร
เธอก็แค่พี่ชาย.......
ฉันก็แค่น้องสาว......
ฉันมันโง่เองที่หาเรื่องราว
สร้างปัญหาให้ตัวเอง
อยากจะจบสักที่ปัญหานี้
เรื่องที่ไร้สาระเกินจะสน
เรื่องที่เจ็บปวดหัวใจเกินจะทน
ไม่อยากสนแล้วปล่อยทิ้งลงข้างทาง
แต่เพราะความบ้า.....
เลยทำสิ่งบ้าๆลงไป.....
ปล่อยทิ้งไปแล้วดันเก็บขึ้นมาใหม่
เอามันมาเก็บในหัวใจให้เจ็บตามเคย
24 เมษายน 2548 11:13 น.
ภายใต้แสงดาว
ผิดมากกใช่ไหม
ที่ทำให้เธอหลงรัก
และทำให้เธออกหัก
เพราะฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนกัน
ถึงว่าเธอไม่ได้เป็นแฟนฉัน
แต่อยากให้เธอเชื่อมั่นในเพื่อนคนนี้
ฉันจะเป็นเพื่อนที่แสนดี
จะคอยเป็นที่ปรึกษาให้เธอคนนี้ในทุกคราว
แต่ขอร้องได้ไหม
อย่าทำเป็นเงียบหายไปเช่นนี้
อย่าทำเหมือนเราไม่รุ้จักกันเลยซิ
มาคุยกันดีๆเหมือนเคยนะเธอ
ฉันคงจะผิดมากก
ที่ไม่อาจรับปากดั่งใจเธอได้
ที่ไม่อาจให้เธอมายื่นอยู่ข้างใจ
เพราะความรู้สึกข้างในเธอคืนเพื่อนกัน
คงต้องขอโทษ
และวอนให้เธอยกโทษให้ฉัน
อยากให้เธอมาคุยกันเหมือนเคยนั้น
อย่าทำกันอย่างนี้เลย
23 เมษายน 2548 15:38 น.
ภายใต้แสงดาว
ขอบคุณพระเจ้าที่สร้างโลกนี้
ขอบคุณความรักดีๆที่หลายคนมอบให้
ขอบคุณความรักที่ข่มขื่นที่ทำให้ชีวิตสู้ต่อไป
ขอบคุณใครๆที่เป็นกำลังใจให้กัน
ขอบคุณพี่น้ำที่ทำให้ร้องไห้บ่อยที่สุด
ขอบคุณกับความรู้สึกที่เศร้าหมอง
ขอบคุณกับการฮึดสู้ที่ฉันหวังปอง
ชอบคุณแฟนๆทั้งฝองที่เกิดมาให้พบเจอ
ขอบคุณไทยโพแอมที่มีที่เขียนกลอน
ขอบคุณชาวไทยโพแอมทั้งฝองที่เป็นกำลังใจให้
ขอบคุณลายคนที่ที่มีกลอนให้อ่านเรื่อยไป
ขอบคุณความรักใสๆที่ให้กันเรื่อยมา
ขอบคุณไดอารี่ไทยที่มีที่ระบาย
ขอบคุณผู้เขียนไดอารี่ทั้งหลายที่ให้รู้ในหลายสิ่ง
ขอบคุณผู้มาทักทายที่ไม่เคยทิ้ง
ขอบคุณกับหลายสิ่งที่ไม่ได้เอ่ยเลย
ขอบคุณน้ำที่เป็นเพื่อนกันในทุกเวลา
ขอบคุณเฟิร์นะที่เป็นที่ปรึกษาในหลายเรื่อง
ขอบคุณปริ้นที่เป็นเพื่อนไม่แช่เชื่อน
ขอบคุณเพื่อนที่น่ารักทุกคน
ขอบคุณตัวเองที่สู้จนถึงวันนี้
ขอบคุณอดีตเจ้าหนี้ที่น่ารักทั้งหลาย
ขอบคุณลูกหนี้ที่หายหน้าไป
ขอบคุณชาวไทยทั้งหลายที่น่ารักกัน
วันนี้อยู่ๆก็อยากจะขอบคุณทุกคน
21 เมษายน 2548 21:22 น.
ภายใต้แสงดาว
หยุดได้ไหม..เวลาในตอนนี้
เวลาที่..ฉันมีความสุขหนักหนา
เวลาที่มี..เธออยู่ข้างกายในช่วงเวลา
อยากจะหยุดเวลาไม่ให้เดิน
14 เมษายน 2548 17:25 น.
ภายใต้แสงดาว
แค่น้องสาวก็รู้เธอคิดแค่นั้น
แต่ใจมันชอบคิดเกินเป็นอื่น
คำว่าพี่ชายพยายามพูดไม่ให้ลืม
พยามยามฝืนเรียกเธอตลอดเวลา
อยากบอกบอกรักเธอคนนี้
ใจที่ไม่รักดีมันคิดอยู่เสมอ
มันทำให้ฉันสับสนหลงระเมอ
ทำให้คิดกับเธอเกินคำว่าพี่ชาย
อยากร้องไห้เมื่อคิดถึงเรื่องนี้
ทำไมชีวิตนี้ชั้งแสนเศร้า
แรกพบไม่น่านับถือเธอเป็นพี่เรา
เรื่องงี้เง่ามันก็จะไม่เกิดขึ้น
หน้าส่วนตัว
1101
