7 มิถุนายน 2551 13:04 น.
ภันเต
เป็นผู้ชายทั้งกายและใจพร้อม
แต่มายอมสตรีมีเงินหนุน
ซื้อมาร่วมเสพสุขให้เจือจุน
เขาแค่ขุนข้ามคืนเขาก็ไป
สงสารชายชาตินักรบยอดขุนศึก
มาจมลึกในบ่วงสักเท่าไหร่
ศักดิ์ศรีเรากินไม่ได้แต่ภูมิใจ
สงวนไว้ลายเลือดบุรุษไทย
เงินซื้อสุขไม่ได้ทุกสิ่งอย่าง
ข้อแตกต่างกับหัวใจซื้อไม่ได้
ยอมเพียงรักแลกใจให้ทั้งใจ
ไม่ยอมกายให้ใครไม่รักเรา
สงวนไว้ให้คนที่รักจริง
หยุดประวิงสูญสลายกลายเป็นเก่า
คุณค่าคงประสงค์คนรักเรา
ไม่โง่เหง้าเอาตัวแลกเศษเงิน
3 มิถุนายน 2551 09:21 น.
ภันเต
ส่งกลอนทักคุณกุ้งมุ่งประเด็น
แต่ก็เห็นเงียบหายไม่แยแส
คงไม่คิดไมตรีมีให้แน่
ขอยอมแพ้คุณฤกษ์ผู้มีชัย
กุ้งตัวนี้คงมีดีใครจึงรัก
มีมายมากอยากร่วมใฝ่ขวนขวาย
คงไม่กินเปลี่ยนใจก่อนถึงตาย
กินแบบง่ายผักปลาเท่านี้พอ
2 มิถุนายน 2551 10:26 น.
ภันเต
ขวัญเจ้าเอยขวัญมาขวัญน้องใหม่
สู่มหาวิทยาลัยขวัญน้องพี่
พี่ยินดีต้อนรับน้องคนดี
เป็นว่าที่บัณฑิตอีกไม่นาน
ขอน้องจงตั้งใจมั่นศึกษา
สรรพวิชาเรียนรู้ให้แตกฉาน
พ่อแม่ส่งเงินอย่ามัวเริงสำราญ
ทำความฝันที่ก่อให้เป็นจริง
.............เป็นกำลังใจให้......
1 มิถุนายน 2551 15:38 น.
ภันเต
ตื่นเช้ามาคิดถึงเรื่องเมื่อคืน
ความชื่นมื่นรื่นเริงบันเทิงหวาน
สองเราร่วมหลับฝันวาดวิมาน
ดูตระการตาน่าชมสมสุขเรา
กอดกายหลับนับใจจังหวะเต้น
มองไม่เห็นสัมผัสพริ้วแผ่วเบาเบา
มือกุมจับประทับวางข้างสองเรา
จะเก็บเอาคืนนี้ไว้จดจำ
แต่ตื่นมาพร่าพรางร่างเลือนหาย
สูญสลายกายกลับเป็นความช้ำ
หรือแค่ฝันตื่นหายหลอกใจจำ
มาทำช้ำน้ำตาตกรดเตียงนอน
กอดกายเปล่ามีเราไห้สะอื้น
ความชื่นมื่นเมื่อคืนมันยอกย้อน
จิตใจเหงาใคร่ฤทธิ์พิษอาวรณ์
ไม่ผลัดผ่อนคิดถึงน้ำตานอง
1 มิถุนายน 2551 15:37 น.
ภันเต
ว่างหัวใจมาตลอดจนจอดฝั่ง
หมดความหวังชิงชังในความรัก
มีหัวใจแค่สูบฉีดเลือดเป็นหลัก
ไม่เคยใช้ลองรักใครสักที
รอใครใจดีมีบ้างไหม
ทดลองใจให้รักเข้าแทนที่
ให้รู้รักจะจะกันสักที
แต่ขอมีจริงใจมาประกัน
-------------------รูปผม (ภันเต) เองครับ