21 มีนาคม 2551 11:09 น.
ภันเต
ทวารแสดงทางบอกออกเข้าได้
ทั้งนอกในผ่านจรตามวิถี
ต้องลำบากหากแม้นว่าไม่มี
ทวารนี้แสดงทางให้รู้เดิน
คนมักเปรียบมืดแปดด้านยามทางตัน
หลงไพรวัลย์อาสัญใจระเหิน
หลงถ้ำทึบมืดหม่นกังวลเดิน
กายเผชิญรอบกายอะไรมี
หากแม้นหาจุดประสงค์คือทางออก
ปัญหาบอกที่มาหาทางหนี
แก้ไขด้วยปัญญาความรู้มี
หาวิถีทวารออกสบาย
21 มีนาคม 2551 10:00 น.
ภันเต
เอกลักษณ์บรรพชนสรรค์สร้างแต่ง
เพื่อแสดงให้เห็นชาติยิ่งใหญ่
ถ่ายทอดงานสานต่ออนุรักษ์ไว้
เพื่อให้ไทยเป็นไทยที่แน่นอน
อักขระยังคมชัดในจารึก
จิตสำนึกยังฝังใจให้สังหรณ์
เพราะรุ่นเก่าหวงแหนแม้นม้วยมรณ์
ยังไม่ถอนรักษาไว้ให้มั่นคง
เอกบทกลอนกวีศรีสยาม
มีทุกยามตามสมัยด้วยประสงค์
สืบสานต่อก่อร่างเริ่มเพิ่มให้ยง
หยัดมันคงด้วยไทยไม่ขาดแคลน
สำเนียงเสียงฟังซึ้งสดับเหมาะ
ไพเราะเพราะเสนาะโสตปราโมทย์แสน
นักกลอนเด่นฝีมือดีมีทั่วแดน
เปรียบก็แม้นเพชรมณีมีราคา
ตามรอยคำลำนำสุนทรภู่
ช่วยเชิดชูเอกลักษณ์อนันต์ค่า
ไม่แล้งแหล่งสยามนามลือชา
ศิลป์ภาษาสูงส่งดำรงเอย
20 มีนาคม 2551 09:13 น.
ภันเต
สักวาสามัคคีดีหนักหนา
เมื่อเกิดมาควรคิดวินิจฉัย
การปองดองน้องพี่ดีกะไร
จะพาให้เกิดสุขทุกวันวาร
อยู่ด้วยความสามัคคีมีความสุข
ไร้ความทุกข์ร่มเย็นเป็นแก่นสาร
ความพร้อมเพรียงของหมู่อยู่ได้นาน
ควรสมานสามัคคีให้ยืนยง
ชาติยังเป็นผืนแผ่นดินอยู่ได้
ก็เพราะไทยทั้งผืนยังปกป้อง
ถ้าชาติเราขาดแล้วความปองดอง
อันขวานทองต้องหักไม่อาจคง
ขอเพียงไทยทั้งชาติคิดประสงค์
หวังให้ชาติมั่นคงร่วมรักษา
พี่น้องชาติร่วมผืนพสุธา
ไม่รักษาใครไหนจะดูแล
19 มีนาคม 2551 15:51 น.
ภันเต
เมื่อเริ่มรัก...มันก็แปลกแรกก็หวาน
แต่พอนานหวานเร้นเปลี่ยนเป็นขม
ผลสุดท้ายรักต้องหน่ายกลายเป็นตรม
ความรื่มรมย์ผันเปลี่ยนไม่ใยดี
เมื่อเริ่มรัก...มันก็แปลกแรกก็ชื่น
แต่นานคืนภิรมย์รื่นแปรเปลี่ยนหนี
สิ่งที่เหลือคือใจที่ช้ำชี
ลืมนาทีที่รักให้หมดใจ
เมื่อแรกรัก...มันก็แปลกแรกใสสด
ใจไม่คดกบฏเป็นอื่นได้
แต่นานวันมันกลับเปลี่ยนอย่างหมดใจ
ผลที่ได้คือความเจ็บที่เหน็บทรวง
เมื่อแรกรัก...มันก็แปลกแรกเป็นสุข
ไม่มีทุกข์อื่นใดใจห่วงหวง
เมื่อแรกเริมคิดว่าไม่มีหลอกลวง
แต่กลับตวงน้ำตาไม่เว้นวาง
เมื่อเริ่มรัก...มันก็แปลกแรกเมื่อพบ
หวังจะคบคิดคู่ดูไม่ต่าง
แต่กลับกลายความคิดคนละทาง
ไม่กึ่งกลางทางใครตามใจตน
เมื่อเริ่มรัก...มันก็แปลกแสนสนุก
มีแต่สุขทุกวันทุกแห่งหน
แต่เดี๋ยวนี้มีแต่เรื่องให้กังวล
คนสองคนกับทางที่ต่างเดิน
9 มีนาคม 2551 11:38 น.
ภันเต
ขออวยพรบ่าวสาวด้วยพรชัย
พระรัตนตรัยน้อมนำประสบผล
ครองหลักรักแน่นหนักปักใจตน
อยู่คงทนถาวรณ์ไม้เท้าทอง
วิวาหวานได้นานเพราะเติมหวาน
นานเท่านานอย่าให้หวานต้องบกพร่อง
ด้วยหัวใจสองใจประคับประครอง
ร่วมปกป้องความรักนิรันดร์เอย
หน้าส่วนตัว
686
