24 พฤษภาคม 2551 20:29 น.
ภันเต
แสงจันทร์ส่องผ่านฟ้ามากระทบ
มอบความอบอุ่นใจให้เสมอ
อ้อมแขนฉันกระชับโอบกอดเธอ
ไม่ให้เจอความเหน็บหนาวปวดร้าวใจ
- - - - -
หลับอยู่ในอ้อมกอดฉันเถอะนะ
ตัวฉันจะปกป้องคุ้มครองให้
เธอจะหลับสบายและปลอดภัย
ฉันจะคุ้มครองให้เธอฝันดี
24 พฤษภาคม 2551 14:43 น.
ภันเต
ตัวของกูลูกพ่อขุนรามคำแหง
ดินแดนแห่งน้ำมีปลานามีข้าว
เมืองแห่งแรกราชธานีมานานเนา
เป็นเมืองเก่ามนต์ขลังยังอบอวล
ลายสื่อไทมีใช้เป็นภาษา
แสดงค่าความเป็นชาติได้ครบถ้วน
ผืนแผ่นดินอุดมไร่นาสวน
ผู้คนล้วนใจบุญใฝ่ศุนทาน
การปกครองพ่อบ้านดูแลลูก
ความพันผูกลูกรักสมัครสมาน
รุ่งอรุณแห่งความสุขความชื่นบาน
ขนานนามความเป็นเราภูมิใจ
ประเพณีของเราเดือนสิบสอง
เดือนน้ำนองครองกระทงลงล่องไหล
ขอขมาคงคาที่ลูกใช้
ลึกลงไปบูชาบาทพุทธองค์
สุโขทัยวันนี้ยังมีสุข
แม้มีทุกข์สุขเศร้ามีขึ้นลง
คนเมืองเก่าธานีเราซื่อตรง
ดินแดนคงความงามอโณทัย
ชวนเชื้อเชิญลองมาให้ประจักษ์
แล้วจะรักแสงอาทิตย์ตะวันฉาย
หลบหลีกหนีชีวิตความวุ่นวาย
มาสบายสงบสุโขทัย
24 พฤษภาคม 2551 14:12 น.
ภันเต
มองความรักเป็นเรื่องของไกลตัว
มีอยู่ทั่วแต่ตัวเราคว้าไม่ได้
ยิ่งรักแท้หายากกว่าสิ่งใด
แล้วเมื่อไหร่จะรู้รสความภิรมย์
หลงรักรสกวีในที่นี้
มีพาทีกลกลอนชวนสุขสม
เลยอยากหามิตรแท้เป็นคู่ชม
ไม่เสพสมราคะให้ผิดใจ
แค่หวังอยากมีเพื่อนเพื่อนจริงจริง
จะชายหญิงเกย์ทอมใช่เงื่อนไข
ผมภันเตไม่ได้หวังใคร่สิ่งใด
เพียงจุดหมายมิตรภาพสร้างสรรค์กัน
ร่วมแต่งวาดระบายสีมิตรบทกลอน
อนุสรณ์เราท่านมาสังสรร
สื่อโต้ตอบเสริมสร้างสายสัมพันธ์
ให้มันมั่นมิตรภาพเท่านั้นเอง
23 พฤษภาคม 2551 20:10 น.
ภันเต
มองฟ้ามืดคืนนี้มีอะไร
มีแค่ใจไร้รักพักกับที่
ฟ้ามืดมืดคนโทรมโทรมเบื่อเต็มที
อยากจะมีรักดีดีชั่งยากจัง
หวังอะไรกับคนที่เดินผ่าน
ทำให้หวานทำให้ข่มยากสมหวัง
เจ็บเจ็บมาน้ำตาไหลเป็นทาง
ใจมันหมางเมินแล้วใครช่วยที
23 พฤษภาคม 2551 19:58 น.
ภันเต
มองชีวิตนี่หรือคือตัวเรา
หลงมัวเมาเอาสาระหาไม่ได้
อยากลองลิ้มชิมรสกุ้งอย่างใจ
เป็นอย่างไรฤทธิ์มันเข้าเต็มตา
รู้ตัวแล้วพี่กุ้งอยากซ่ำเติม
ผมคงเริ่มตักน้ำชะโงกหน้า
มองเงาตัวฟื่นฝันตื่นลืมตา
หยุดหลงบ้าเรื่องฝันไม่เป็นจริง
.....................................ขอบคุณครับทุก ๆ คน
หน้าส่วนตัว
935
