1 มิถุนายน 2551 15:38 น.
ภันเต
ตื่นเช้ามาคิดถึงเรื่องเมื่อคืน
ความชื่นมื่นรื่นเริงบันเทิงหวาน
สองเราร่วมหลับฝันวาดวิมาน
ดูตระการตาน่าชมสมสุขเรา
กอดกายหลับนับใจจังหวะเต้น
มองไม่เห็นสัมผัสพริ้วแผ่วเบาเบา
มือกุมจับประทับวางข้างสองเรา
จะเก็บเอาคืนนี้ไว้จดจำ
แต่ตื่นมาพร่าพรางร่างเลือนหาย
สูญสลายกายกลับเป็นความช้ำ
หรือแค่ฝันตื่นหายหลอกใจจำ
มาทำช้ำน้ำตาตกรดเตียงนอน
กอดกายเปล่ามีเราไห้สะอื้น
ความชื่นมื่นเมื่อคืนมันยอกย้อน
จิตใจเหงาใคร่ฤทธิ์พิษอาวรณ์
ไม่ผลัดผ่อนคิดถึงน้ำตานอง
1 มิถุนายน 2551 15:37 น.
ภันเต
ว่างหัวใจมาตลอดจนจอดฝั่ง
หมดความหวังชิงชังในความรัก
มีหัวใจแค่สูบฉีดเลือดเป็นหลัก
ไม่เคยใช้ลองรักใครสักที
รอใครใจดีมีบ้างไหม
ทดลองใจให้รักเข้าแทนที่
ให้รู้รักจะจะกันสักที
แต่ขอมีจริงใจมาประกัน
-------------------รูปผม (ภันเต) เองครับ
1 มิถุนายน 2551 15:10 น.
ภันเต
แผ่นดินไทยไม่อาจแยก
อดีตแลกด้วยเลือดเนื้อ
คนไทยเป็นไทยทุกชาติเชื้อ
จะใต้เหนืออีสานกลาง
ร่วมใจพิทักษ์ถิ่น
ร่วมแดนดินถิ่นร่วมสร้าง
รวมเลือดไม่แตกต่าง
ร่วมสรรค์สร้างสามัคคี
แผ่นดินกว่าเป็นผื่น
ให้หยัดยืนในวันนี้
เพราะไทยสามัคคี
ยอมชีพพลีเพื่อดินไทย
รักษาเอกราช
อย่าให้ขาดแม้ส่วนไหน
รักกันพี่น้องไทย
เราคนไทยไทยด้วยกัน
1 มิถุนายน 2551 12:04 น.
ภันเต
มหาสมุทรกว้างใหญ่แผ่ไพศาล
อยู่มานานผ่านฟ้าหรือผ่านฝน
อยู่ให้เห็นเป็นมาหลายชั่วคน
บ้างหมองหม่นบ้างสุขผลัดกันไป
มหาสมุทรพื้นต่ำลำเลียงน้ำ
มาเพาะจำธาราที่รินไหล
ให้เพิ่มพูนเป็นน้ำที่กว้างใหญ่
เพราะต่ำได้จึงให้แหล่งอุดม
หากเป็นคนยอมโอนอ่อนผ่อนตาม
ไม่ทุกยามแต่ตามบ้างผสม
เปรียบเหมือนอ้อล้อลู่เล่นตามลม
พอหมดลมยืนต้นตรงคงดังเดิม
ด้วยดิถีถ้อยทีถ้อยอาศัย
มีน้ำใจไมตรีมาช่วยเสริม
เรามนุษย์ด้วยกันช่วยกันเติม
ช่วยสร้างเสริมให้โลกนี้งดงาม
28 พฤษภาคม 2551 21:07 น.
ภันเต
หลายนาทีแล้วนะไม่เห็นหน้า
จะโทรหาก็กลัวยังไม่ว่าง
อยากจะเจอ อยากจะเจอใจมันสั่ง
สงสารบ้างคิดถึงเธอ จริง จริง
ทำอะไรอยู่ที่ไหนมาหานะ
อย่าปล่อยปะให้เหงาเหมือนโดนทิ้ง
ใจลอย ลอย ของคนเหงามันไม่นิ่ง
คิดถึงจริง จริงที่รักจ้าคิดถึงจัง