คืนค่ำ-คร่ำคึ

ภัคพล

ท่ามกลาง..ความมืดและความเงียบ
อากาศ..เย็นเชียบคืนเหน็บหนาว
ท้องฟ้า..ใสเเสงแห่งเดือนดาว
ชนชาว..หลับใหลในนิทรา

บนถนน..ไร้รถ บด-บิด-ขับ
แต่กลับ..กลาดเกลื่อนซึ่งคุณค่า
เศษสิ่ง..เหลือใช้ โภชนา
หากรวม..คงใหญ่กว่าโลกทั้งใบ

"คุณลุง" ท่านหนึ่งเปี่ยมซึ่งหวัง
หมายประทัง..ชีวารอดตายได้
ค่ำคืนเงียบแม้ลมหนาวมาต้องวัย
เอาใบไม้..ห่มร่างวางทับตัว

ลุงไม่ใช่..ขอทานข้างถนน
ลุงไม่ใช่..โจรปล้นหรือคนชั่ว
ลุงไม่ใช่..ภูตผีที่ต้องกลัว
ลุงไม่ใช่..ผู้เย้ายั่วมั่วโลกีย์

ของทุกอย่าง..ลุงเเทบไม่ต้องซื้อ
อาหาร..ทุกมื้ออยู่ทุกที่
ล้นถัง..ที่เขาทิ้งลุงได้ฟรี
ค่ำนี้..กิน-เที่ยว-หา สาสมใจ

"ไม่ต้องห่วง..เพราะพรุ่งนี้มันไม่แน่
มีเกิด-แก่..มีโรคา มีตักษัย
อยู่ไป..ใช้ไป..กินไป
ขาดสิ่งใด..ถามลุงได้..เผื่อลุงมี"

๔ พฤจิกฯ๕๕
.ภัคพล  คำหน้อย.