19 มิถุนายน 2554 13:34 น.
ภัคพล
น้อมรำลึกครูกลอนสุนทรภู่
น้อมเชิดชูคารมคำคมไข
อัจฉริยะกวีศรีชาติไทย
นามลือไกลสุนทรภู่ครูกวี
เป็นจินตะกวีภู่รู้แจ้งชัด
เป็นเอกอรรถกวีไทยสมศักดิ์ศรี
เป็นปฎิภาณกวีเลิศเทิดความดี
ผลงานมีค่าล้ำเป็นตำรา
สุนทรภู่กวีแก้วที่แพร้วเพริศ
คิดล้ำเลิศเกื้อหนุนมีคุณค่า
บทไพเราะ เหยาะยิ้ม ปริ่มน้ำตา
ด้วยปัญญาที่ว่องไวในอารมณ์
เป็นครูกลอนอมตะประเสริฐล้ำ
ทุกลำนำกลอนไพเราะความเหมาะสม
ทั่วถิ่นฐานแดนไทยต่างชื่นชม
ทั้งคำคมคำหวานซึ้งตรึงดวงมาน
กวีเอกของโลกของสยาม
กระฉ่อนนามเลื่องลือชื่อขับขาน
เป็นสุดยอดกวีตลอดกาล
เป็นหลักฐานศรีศักดิ์นักกลอนไทย
ร้อยวลีเทิดกวีสุนทรภู่
ร้อยเรียงคำมาเชิดชูความยิ่งใหญ่
ขอตามรอยครูกลอนตลอดไป
ตราบเท่าลมหายใจไม่ดับวาย.
6 มิถุนายน 2554 17:42 น.
ภัคพล
บ้านของพ่อก่อสร้างอย่างละเอียด
ความละเมียดละไมเอาใจใส่
มีหลังคาทาสีผ่องเรืองรองไกล
ตัวบ้านใหญ่สวยงามความลงตัว
ปลูกต้นไม้ให้ร่มภิรมย์รื่น
หอมสดชื่นกลิ่นมาลากระจายทั่ว
สุขสราญรากฐานแกร่งแห่งครอบครัว
ไม่หวาดกลัวภัยเภทเหตุราวี
แรงแสงแดดแผดกล้ามากรานกล้ำ
ฝนกระหน่ำพายุพัดกระซัดที่
สีงามผ่องหม่นหมองไปในทันที
บ้านเปลี่ยนสีเป็นไคลคราบตราบทุกวัน
งามต้นไม้ไหวลมล้อพ่อปลูกไว้
แต่ขาดใครดูแลด้วยใจมั่น
ไม้เคยร่มกลิ่นหอมด้วยสวยครบครัน
ถึงครามันให้ผลได้ยลชม
ไม้แตกกิ่งเป็นหอกแกร่งคอยแทงทิ่ม
ผลได้ชิมมีรสชาดเฝื่อนฝาดขม
ดอกส่งกลิ่นคราบคาวเลือดสุดระบม
ซ่อนเงื่อนปมปัญหาอย่ารั้งรอ
บ้านของพ่อคงสวยเด่นเป็นสง่า
หากประชาคนในบ้านช่วยสานต่อ
ช่วยดูแลเอาใจใส่ไม่แตกกอ
เท่านี้พ่อก็ผ่อนทุกข์สุขสำราญ.