27 กันยายน 2553 23:49 น.
ภัคพล
ณ มุมหนึ่งใต้โค้งฟ้า
ฉันนั่งเขียนคำว่า ข้าคิดถึง
ส่งให้ใครสักคนที่ตราตรึง
ฝากไปรษณีย์ดาวไปถึงว่าห่วงใย(ไม้หอม)
อยากจะฝากของขวัญผูกพันนิจ
อยากจะฝากความคิดที่ส่งให้
อยากจะฝากความรักที่ล้นใจ
อยากจะฝากดาวมอบไว้ให้แด่เธอ(ภัคพล)
ส่งให้เธอคนดีที่คิดถึง
จากใครหนึ่งซึ่งรำพึงถึงเสมอ
ฝากกับดาวว่าคิดถึงอยากพบเจอ
รักล้นเอ่อคิดถึงเธอหมดหัวใจ(ไม้หอม)
ถึงห่างไกลสุดฟ้ากว้างทางลำบาก
แต่รักหากเก็บใส่ซองที่ยิ่งใหญ่
เก็บรอยยิ้มที่เป็นห่วงเก็บดวงฤทัย
ฝากดาวไปส่งถึงแด่คนดี(ภัคพล)
ติดแสตมป์ด้วยคิดถึงและห่วงหา
ปิดผนึกจ่าหน้าปากกาสี
ด้วยหมึกแดงแฝงรักที่ฉันมี
ส่งถึงเธอคนที่อยู่แสนไกล(ไม้หอม)
ฝากดาวหอบเอาความรักที่มีอยู่
ใส่ลงตู้ไปรษณีย์ดาวพราวสดใส
ให้เธอหายเหนื่อยล้าทั้งกายใจ
คนทางนี้ยังห่วงใยทุกเวลา(ภัคพล,ไม้หอม)
20 กันยายน 2553 00:40 น.
ภัคพล
กล้าต้นนิดที่เติบใหญ่เป็นไม้ร่ม
เติมความสุขให้สังคมภิรมย์รื่น
ดับความทุกข์ความบอบช้ำที่กล้ำกลืน
สร้างจุดยืนที่แข็งแกร่งแห่งความดี
คือเยาวชนผู้จะก้าวสู่โลกกว้าง
จะนำทางชาติไทยให้ผ่องศรี
จะสร้างสรรค์ความรักสามัคคี
จะไม่หนีปัญหาพร้อมฝ่าฟัน
เด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า
เทิดคุณค่า ชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ซื่อสัตย์มั่น
จงประพฤติความดีชั่วชีวัน
สิ่งสำคัญให้ชาติไทยพัฒนา
เยาวชนชาติไทยใจเป็นหนึ่ง
รู้คำนึงในศักดิ์ศรีแห่งผู้กล้า
คือพลังคือตัวแทนชาวประชา
เพื่อวันหน้าเป็นคนดีศรีแผ่นดิน
เยาวชนไทยนั้นเป็นไทยในทุกเมื่อ
สายใยเครือพี่น้องไทยไม่สูญสิ้น
ชื่อว่าคือพลังแห่งธานินทร์
ที่หลั่งรินความดีเพื่อชาติไทย.
๒๐ กันยายน วันเยาวชนแห่งชาติ
16 กันยายน 2553 23:25 น.
ภัคพล
บนผืนดินผืนน้ำผืนอากาศ
ธรรมชาติสุดสวยด้วยโลกสร้าง
ปัจจัยสี่ที่ให้ไว้ไม่จืดจาง
ปูแนวทางให้มนุษย์ได้สบาย
จึงเกิดเป็นสิ่งมีค่าในชีวิต
โลกอุทิศมอบไว้ไม่ขาดสาย
มนุษย์โลกมีสุขทั้งใจกาย
สิ่งมากมายล้วนยิ่งใหญ่ในโลกา
เมื่อถึงยุคทุกข์เข็ญลำเค็ญนัก
คำว่ารักโลกใบนี้จึงมีค่า
แต่จะต่ออายุโลกอีกกี่ครา
เมื่อเวลาเปลี่ยนไปยิ่งก้าวไกล
สิ่งต่างต่างเกิดขึ้นใหม่เพราะคนสร้าง
มาลบล้างธรรมชาติที่อาศัย
เพียงเพราะคิดความสบายทั้งกายใจ
สร้างทุกสิ่งน้อยใหญ่ให้ชวนชม
หรือจะถึงเวลาโลกลงโทษ
ไฟช่วงโชติน้ำไหลหลากดินถล่ม
สัตว์สูญพันธุ์เกิดคลื่นใหญ่ทั้งภัยลม
พัดถาถมสูญสิ้นทุกถิ่นคาม
หากโลกนี้ถึงเวลาต้องแตกดับ
เราคงกลับนึกถึงสิ่งที่มองข้าม
จะรักษ์โลกไม่ทำลายโลกสวยงาม
หวังทุกยามว่ารักษ์โลกจริงหรือยัง...
8 กันยายน 2553 18:44 น.
ภัคพล
กังสดาลหวานแว่วแผ่วมาใกล้
ผ่านสายใยเชื่อมจิตคิดใฝ่หา
วันเวลาผ่านไปไม่คืนมา
เหลือคุณค่าความดีที่มั่นคง
ใจที่เคยเชยชิดสนิทแน่น
จะเปรียบแม้นดวงบุปผาพาลุ่มหลง
เพียงคิดถึงซึ่งใบหน้าใจพะวง
จิตจำนงผูกสมัครรักไม่คลาย
โบราณว่าคู่กันแล้วไม่แคล้วหนี
ถึงธานีกว้างใหญ่ไม่แหนงหน่าย
เพราะคู่กันถึงห่างตัวห่างแต่กาย
ไม่เดียวดายเพราะรักแท้แน่นิรันดิ์
ถึงวันนี้เพราะเหตุใดใจเธอเปลียน
ใจเสถียรกลับโรยรามาผกผัน
เวลาเปลี่ยนใจคนเปลี่ยนไปตามกัน
นี่หรือมั่นในสัญญาค่าไม่มี
พอเถิดพอ..คำหวานที่ว่านล้อม
พอเถิดพอ..ใจจอมปลอมไร้ศักดิ์ศรี
จะไม่โกธรจะไม่เกลียดไม่ราวี
ใจดวงนี้ขอหยุดไว้เท่านี้พอ
กังสดาลหวานแว่วแผ่วมาถึง
เสมือนหนึ่งสัญญาณดีที่เกิดก่อ
ชีวิตนี้ฟันฝ่าอย่ารีรอ
ก้าวไปต่อสู่ฝันอันสวยงาม.
หน้าส่วนตัว
1217
