9 สิงหาคม 2553 00:08 น.
ภัคพล
แม่คือแม่ของลูกปลูกชีวิต
กล้าต้นนิดเติบใหญ่เป็นไม้ร่ม
เติมความรักรินน้ำใจใฝ่อบรม
จะเชยชมเปรียบปานคุณมารดา
แม่อาบเหงื่อต่างน้ำแสนลำบาก
ทนทุกข์ยากตรากตรำจำฟันฝ่า
รักถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกยา
แม้แก้วตาดวงใจก็ไม่ปาน
แม่คือพรหมของบุตรสุดประเสริฐ
แม่เลอเลิศพิไลล้ำคำกล่าวขาน
แม่คือครูผู้ชี้ทางสร้างผลงาน
แม่สร้างสานสัมพันธ์ให้จำเริญ
ถึงวันแม่เทิดทูนพระคุณท่าน
วจีหวานร้อยรสบทสรรเสริญ
เพลง ใครหนอ ค่าน้ำนมร้องชมเพลิน
แซ่ซ้องเชิญเชิดชูชนนี
ร้อยมะลิกราบลงตรงตักแม่
ใจแน่วแน่ตื้นตันอันสุขขี
รำลึกคุณเทิดค่าบุพการี
ชุบชีวีลูกน้อยดั่งกลอยใจ
เทิดพระคุณอุ่นชีวามารดานี้
เทิดความดีของแม่ที่ยิ่งใหญ่
เทิดความรักที่ให้ลูกอุ่นละไม
เทิดทูนไว้ซึ่งมารดาบูชาคุณ.
...ภัคพล...
6 สิงหาคม 2553 23:55 น.
ภัคพล
อันชีวิตพิศมัยอะไรแน่
ล้วนผันเเปรเปลี่ยนไปไม่หยุดนิ่ง
เป็นวงจรชีวิตหลักความจริง
ทั้งชายหญิงล้วนต้องตายวายชีวา
จากการเกิดเป็นวัยเด็กที่น่ารัก
วัยคึกคักเจริญเติบโตเรียนศึกษา
วัยผู้ใหญ่สร้างอาชีพวัฒนา
วัยชราสุดต้องดับสิ้นไป
ธรรมชาติสร้างมาไม่อาจฝืน
เราต้องสร้างจุดยืนที่ยิ่งใหญ่
ทำความดีเพื่อชีวิตผ่องอำไพ
ประดับไว้เเม้นสิ้นชีพไม่สิ้นดี
ชีวิตเราเกิดมาในครั้งหนึ่ง
ถือที่พึ่งศาสนาอย่าหน่ายหนี
ทำดีไว้ให้คงอยู่คู่ธานี
ตราบยังมีลมหายใจให้ดำเนิน
หนึ่งสมองสองมือสื่่อความคิด
ปรุงประดิษฐ์ความขยันคนสรรเสริญ
คิดทำพูด ในความดีนำทางเดิน
แม้นเผชิญปัญหาต้องฝ่าฟัน
ชีวิตเราเกิดมาไม่นานนัก
จงทำในสิ่งที่รักให้สุขสันต์
แม้นตายไปไม่เสียดายในชีวัน
เพราะชีวิตเรานั้นได้ทำดี.
5 สิงหาคม 2553 12:12 น.
ภัคพล
หยาดสายฝนโปรยปรายจากปลายฟ้า
หลั่งสู่หล้าสู่ชนทุกหนแห่ง
ถึงฤดูชาวนามาร่วมแรง
จากดินแดงเป็นดินดำน้ำฝนมา
ชาวบ้านนาลงแขกการเเรกเริ่ม
จากดินเดิมเป็นกล้าข้าวแห่งคุณค่า
จากเมล็ดผลิเป็นต้นสวยงามตา
ทั่วผืนนาเขียวสดดูงดงาม
บรรยากาศบ้านนายังตราติด
เพราะชีวิตผูกพันไม่มองข้าม
วิถีชนสร้างความสุขได้ทุกยาม
สมกับนามเป็นสันหลังของชาติไทย
มองท้องนากล้าข้าวเขียวชะอุ่ม
ใจร้อนรุ่มกลับสบายแสนสดใส
ฤดูฝนช่วงพรรษางามซึ้งใจ
ไม้ผลิดอกป่าผลิใบน้ำหลั่งริน
เย็นสายฝนหล่นมาพาใจสุข
ผ่อนคลายทุกข์ที่เหน็ดเหนื่อยให้หมดสิ้น
สร้างความหวังชาวนาทั่วธานินทร์
ได้ทำกินหล่อเลี้ยงอย่างพอเพียง.
1 สิงหาคม 2553 01:29 น.
ภัคพล
มองดวงดาวพราวระยับประดับหล้า
เปล่งประกายเจิดจ้าฟ้าสดใส
ดาวพระศุกร์แสงส่องผ่องอำไพ
พาดวงใจคิดคำนึงซึ้งอาวรณ์
ในคืนนี้ที่รำพึงคะนึงหา
ยอดขวัญตาจอมใจไม่ถอดถอน
มองจันทราเห็นหน้าน้องโฉมบังอร
ครั้งแต่ก่อนผูกสัมพันธ์มั่นทุกครา
เคยเห็นหน้าทุกวันมาผันเปลี่ยน
เคยนั่งเรียนร่วมกันสุขหรรษา
เคยหยอกล้อต่อกันตลอดมา
เมื่อเวลาเปลี่ยนไปให้พรากกัน
เราต่างคนต้องห่างกันคนละที่
ยอดนารีเจ้าคงมีความสุขสันต์
จะคิดถึงเราบ้างไหมใจรำพัน
เติมแต่งฝันคิดเพ้อทุกนาที
อยากฝากดาวให้กระซิบว่าคิดถึง
เปรียบประหนึ่งรักมิคลายไม่หน่ายหนี
ฝากเรียงร้อยถ้อยคำล้ำวจี
ในคืนนี้ที่คิดถึงใครบางคน.
หน้าส่วนตัว
29701
