19 พฤศจิกายน 2553 18:30 น.
ภัคพล
โลกสมัยเปลี่ยนไปปู่หวนคิด
ช่วงชีวิตไม่เหมือนเก่าจริงแน่หรือ
เหมือนเป็นฝันประหลาดคำเล่าลือ
นี่คือความจริงสิ่งแน่นอน
ปู่ฟังหลานโลกนี้มีสาระ
แม้นพบปะนัดหมายผ่านอักษร
ใช้อีเมลล์เร็วทันใจไม่ขาดตอน
ใครถึงก่อนอยู่ที่ไหนไม่ประวิง
ถ้าหลงทางไม่ต้องใช้ในเข็มทิศ
แค่สะกิดด้วยมือคือทุกสิ่ง
จีพีเอสนำทางได้พึ่งพิง
ไม่หยุดนิ่งเครื่องมือนนี้พัฒนา
แม้นแต่รถที่ปู่ขับไม่เหมือนก่อน
หลานจะสอนไม่ต้องขับเยียบเกียร์หน้า
เพราะมันติดอัตโนมัติเกียร์นำพา
ไม่เชื่องช้าสิ่งใดให้หมองมัว
ยุคสมัยของหลานนี้สบายล้ำ
จะน้อมนำสิ่งใดได้ถ้วนทั่ว
เพิ่มความสุขสบายใจทั้งครอบครัว
ลดความกลัวเป็นความอยากดั่งฤทัย
ปู่ถามหลานเด็กสมัยไม่เข้าวัด
ปฎิบัติความดีกันบ้างไหม
ฟังพระสวดเจริญธรรมให้ฉ่ำใจ
เด็กรุ่นใหม่ปู่เห็นไม่เหลียวแล
หลานบอกปู่วัดนั้นหรือมีมากหลาย
เเสนสบายหยดเหรียญลงดั่งใจแน่
เสียงพระสวดหลายรอบสมดวงแด
จริงแน่เเท้ไม่ต้องวัดมีทั่วไป
ขอเพียงแค่มีเงินทำบุญมาก
ลดความอยากเพิ่มสบายจิตแจ่มใส
ปู่ฟังหลานแล้ววาบหวิวในดวงใจ
โลกสมัยยุคนี้มันง่ายเกิน
12 พฤศจิกายน 2553 19:05 น.
ภัคพล
ร้อยลำนำคำกลอนอักษรศิลป์
ผสมจินตนาการสืบสานฝัน
หลานสอนปู่รู้โลกกว้างให้ก้าวทัน
ฟังให้มั่นปู่ต้องเรียนเพียรวิชา
ไม่ให้เหมือนโลกเก่าแก่แต่กาลก่อน
หลานจะสอนปู่ให้ได้คุณค่า
เเต่เเรกเริ่มยุคสมัยพัฒนา
โลกาผันเปลี่ยนตามกาล
นี่คือ ทีวี จอกว้างขวาง
ทุกช่องทางมีรูปภาพมีคำขาน
แม้นอยู่ไหนก็ได้เห็นเป็นสำราญ
ใจเบิกบานเหมือนดวงตาวิเศษคุณ
อีกอย่างคือปู่อยากรู้คือหูทิพย์
หลานจะหยิบยกมาไว้ไม่สิ้นสูญ
วิทยุ เครื่องเสียง ที่เพิ่มพูน
ทุกอย่างสร้างให้สมบูรณ์ดั่งใจปอง
ปู่บอกว่า อยากเป็น เทวบุตร
อยากสมมุติอยู่บนฟ้าได้ลอยล่อง
หลานจะพาปู่ขึ้นฟ้าไม่ลำพอง
เเต่จะต้องจองตั๋วขึ้นเครื่องบิน
ปู่นี้ ไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้
ในยุคปู่ ไม่ได้มีให้ถวิล
เคยได้ฟังแต่ทำนายบนแผ่นดิน
ว่าโลกนี้จะสูญสิ้นของโบราณ
หลานฟังปู่พูดไปใจจะกล่าว
ทุกเรื่องราวเวลาแปรผันผ่าน
สมัยใหม่ต้องเรียนรู้ให้ทันการณ์
จะอยู่บ้านทำสวนคงไม่มี
ยุคสมัยรุ่นหลานเป็นยุคใหม่
ปู่ฟังไว้ คอมพิวเตอร์ ทำหน้าที่
มันทำได้ทุกอย่างในทันที
มันช่วยชี้นำทางสร้างเครื่องมือ
หน้าส่วนตัว
914
