20 กันยายน 2553 00:40 น.
ภัคพล
กล้าต้นนิดที่เติบใหญ่เป็นไม้ร่ม
เติมความสุขให้สังคมภิรมย์รื่น
ดับความทุกข์ความบอบช้ำที่กล้ำกลืน
สร้างจุดยืนที่แข็งแกร่งแห่งความดี
คือเยาวชนผู้จะก้าวสู่โลกกว้าง
จะนำทางชาติไทยให้ผ่องศรี
จะสร้างสรรค์ความรักสามัคคี
จะไม่หนีปัญหาพร้อมฝ่าฟัน
เด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า
เทิดคุณค่า ชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ซื่อสัตย์มั่น
จงประพฤติความดีชั่วชีวัน
สิ่งสำคัญให้ชาติไทยพัฒนา
เยาวชนชาติไทยใจเป็นหนึ่ง
รู้คำนึงในศักดิ์ศรีแห่งผู้กล้า
คือพลังคือตัวแทนชาวประชา
เพื่อวันหน้าเป็นคนดีศรีแผ่นดิน
เยาวชนไทยนั้นเป็นไทยในทุกเมื่อ
สายใยเครือพี่น้องไทยไม่สูญสิ้น
ชื่อว่าคือพลังแห่งธานินทร์
ที่หลั่งรินความดีเพื่อชาติไทย.
๒๐ กันยายน วันเยาวชนแห่งชาติ
16 กันยายน 2553 23:25 น.
ภัคพล
บนผืนดินผืนน้ำผืนอากาศ
ธรรมชาติสุดสวยด้วยโลกสร้าง
ปัจจัยสี่ที่ให้ไว้ไม่จืดจาง
ปูแนวทางให้มนุษย์ได้สบาย
จึงเกิดเป็นสิ่งมีค่าในชีวิต
โลกอุทิศมอบไว้ไม่ขาดสาย
มนุษย์โลกมีสุขทั้งใจกาย
สิ่งมากมายล้วนยิ่งใหญ่ในโลกา
เมื่อถึงยุคทุกข์เข็ญลำเค็ญนัก
คำว่ารักโลกใบนี้จึงมีค่า
แต่จะต่ออายุโลกอีกกี่ครา
เมื่อเวลาเปลี่ยนไปยิ่งก้าวไกล
สิ่งต่างต่างเกิดขึ้นใหม่เพราะคนสร้าง
มาลบล้างธรรมชาติที่อาศัย
เพียงเพราะคิดความสบายทั้งกายใจ
สร้างทุกสิ่งน้อยใหญ่ให้ชวนชม
หรือจะถึงเวลาโลกลงโทษ
ไฟช่วงโชติน้ำไหลหลากดินถล่ม
สัตว์สูญพันธุ์เกิดคลื่นใหญ่ทั้งภัยลม
พัดถาถมสูญสิ้นทุกถิ่นคาม
หากโลกนี้ถึงเวลาต้องแตกดับ
เราคงกลับนึกถึงสิ่งที่มองข้าม
จะรักษ์โลกไม่ทำลายโลกสวยงาม
หวังทุกยามว่ารักษ์โลกจริงหรือยัง...
8 กันยายน 2553 18:44 น.
ภัคพล
กังสดาลหวานแว่วแผ่วมาใกล้
ผ่านสายใยเชื่อมจิตคิดใฝ่หา
วันเวลาผ่านไปไม่คืนมา
เหลือคุณค่าความดีที่มั่นคง
ใจที่เคยเชยชิดสนิทแน่น
จะเปรียบแม้นดวงบุปผาพาลุ่มหลง
เพียงคิดถึงซึ่งใบหน้าใจพะวง
จิตจำนงผูกสมัครรักไม่คลาย
โบราณว่าคู่กันแล้วไม่แคล้วหนี
ถึงธานีกว้างใหญ่ไม่แหนงหน่าย
เพราะคู่กันถึงห่างตัวห่างแต่กาย
ไม่เดียวดายเพราะรักแท้แน่นิรันดิ์
ถึงวันนี้เพราะเหตุใดใจเธอเปลียน
ใจเสถียรกลับโรยรามาผกผัน
เวลาเปลี่ยนใจคนเปลี่ยนไปตามกัน
นี่หรือมั่นในสัญญาค่าไม่มี
พอเถิดพอ..คำหวานที่ว่านล้อม
พอเถิดพอ..ใจจอมปลอมไร้ศักดิ์ศรี
จะไม่โกธรจะไม่เกลียดไม่ราวี
ใจดวงนี้ขอหยุดไว้เท่านี้พอ
กังสดาลหวานแว่วแผ่วมาถึง
เสมือนหนึ่งสัญญาณดีที่เกิดก่อ
ชีวิตนี้ฟันฝ่าอย่ารีรอ
ก้าวไปต่อสู่ฝันอันสวยงาม.
26 สิงหาคม 2553 22:43 น.
ภัคพล
คิดถึงซึงสะล้อล้อลมผ่าน
คิดถึงชานบ้านไม้ที่กว้างใหญ่
คิดถึงเสียงขับขานล้านนาไทย
คิดถึงในความรู้ภูมิปัญญา
คิดถึงควายไถนาอยู่กลางทุ่ง
คิดถึงรุ่งอรุณทองส่องเเสงจ้า
คิดถึงเบ็ดน้อยใหญ่ไว้ตกปลา
คิดถึงผ้าทอมือเลื่องลือลาย
คิดถึงคนเฒ่าแก่นอนจำวัด
คิดถึงแท้ตลาดนัดยามสายสาย
คิดถึงแกงผักกาดจอฝีมือยาย
คิดถึงปลายฤดูฝนที่สวยงาม
คิดถึงกลิ่นไอดินยามฝนร่วง
คิดถึงพวงเอื้องผึ้งเหลืองอร่าม
คิดถึงแท้แม่ระมิงค์สมญานาม
คิดถึงรามบ้านช่องที่เคยเนา
คิดถึงยิ่งประเพณีที่ดีเด่น
คิดถึงเย็นลมหนาวที่เเสนเหงา
คิดถึงโคมยามยี่เป็งดูพร่างเพรา
คิดถึงของเก่าเก่าวิถีชน
คิดถึงเล่นสะบ้าปากระป๋อง
คืดถึงคลองเคยเล่นน้ำคลายหมองหม่น
คิดถึงตัวอักษรเมืองที่เเยบยล
คิดถึงคนพื้นบ้านล้านนาไทย..
21 สิงหาคม 2553 00:08 น.
ภัคพล
สักสูงส่งยงยืนจากพื้นกว้าง
สูงสล้างโดดเด่นเป็นสง่า
ลำต้นตรงแตกกิ่งก้านตระการตา
สวยโสภาใบเขียวสดแสนงดงาม
สีขาวพราวชูช่อล้อลมผ่าน
ผลิดอกบานชวนสะดุดสุดใจห้าม
บานสะพรั่งทั่วหล้าคราถึงยาม
สมกับนามเคียงอยู่คู่พงไพร
สักสูงศักดิ์สักสูงเพียงยูงฟ้า
เป็นเจ้าป่าพนาค่ายิ่งใหญ่
ดอกขาวสวยรวยเสน่ห์ซ้อนเล่ห์ใน
เพียงสดใสเพลินพลิ้วปลิวลู่ลม
สักผลัดดอกออกใบให้ตระหง่าน
ช่วงแห่งกาลพิรุณร่วงดูงามสม
ดอกสักนี้มีคุณค่าเร้าอารมณ์
จะเชยชมรักษาศักดิ์ให้คงนาน
สักกี่วันสักกี่ปีสักยืนต้น
สักกี่ฝนกี่หนาว-ร้อนที่ล่วงผ่าน
สักเรื่องราวสักความคิดสักกี่งาน
สักดอกสักจะเบ่งบานคู่ฟ้าดิน.
หน้าส่วนตัว
10136
