13 มีนาคม 2545 23:02 น.
ภพ
คงคิดถึงเธอแทบทุกคืนวัน
ยามไม่ได้เจอหน้ากันก็ฝันถึง
ด้วยดวงจิตผูกพันธ์คิดคำนึง
จะตราตรึงภาพเธอไว้ทุกเวลา
แม้บางวันหากไม่ได้คุยกัน
ขอดวงจิตสองผูกพันธ์เสน่ห์หา
แม้กายไกลขอจิตใกล้ทุกครั้งครา
เหมือนดั่งว่าเราสองมีกันและกัน
6 มีนาคม 2545 12:43 น.
ภพ
ทั้งที่อยู่ใกล้กันเพียงแค่นี้
กลับเหมือนมีกำแพงกีดกั้นขวาง
ทำให้ใจต้องเจ็บมิจืดจาง
กับหนทางที่ต้องพบเพชิญ
อยากก้าวเท้าก้าวเข้าไปแนบชิดใกล้
ฝากดวงใจเอ่ยคำรักมิขัดเขิน
เผยให้รู้เธอสำคัญใช่ส่วนเกิน
แต่ก็เขินเกรงใจเพื่อนรอบกาย
แต่ไม่เอ่ยดวงใจก็ยังหวั่น
กลัวสักวันวันนั้นอาจจะสาย
วันที่เธอไม่อยู่ให้เห็นกาย
ใจฉันคงต้องสลายไปเหมือนกัน
6 มีนาคม 2545 12:28 น.
ภพ
อันดอกฟ้าดอกงามอร่ามจิต
ดุจทวยเทพเนรมิตชวนหลงใหล
ให้รุ่มหลงตกลงปลงจิตใจ
พร้อมฝากรักฝากฤทัยให้ครอบครอง
อันหมาวัดหมาไร้ค่าไร้ราคา
มีเห็บราไรเลื้อนไร้เจ้าของ
ไร้ผู้คนหวังจิตคิดหมายปอง
จะครอบครองเป็นเจ้าของตัวของมัน
ใครใคร่รู้สิ่งหมาวัดคิดหมายปอง
จะคิดครองดอกฟ้ามิแปลผัน
มันทุ่มใจที่มีในตอนนั้น
ให้ดอกฟ้าที่ใฝ่ฝันที่เฝ้ารอ
ทั้งที่รู้อาจได้เพียงแค่คิด
แต่ดวงจิตไม่คิดท้อเลยหนอ
ยังเฝ้ามองเฝ้าตรงนี้คอยเฝ้ารอ
หวังดอกฟ้านี้หนอโน้มกิ่งมา
ฉันก็คงไม่ต่างไรกับหมาวัด
ได้แต่กัดได้แต่แหย่แลมองหา
ได้แค่เพียงสอดสองด้วยสายดา
หวังดอกฟ้าอันสูงค่าจะเห็นใจ
หากว่าเธอนี้เป็นดังดอกฟ้า
อยากถามว่าเธอจะรักฉันได้ไหม
ฉันไม่ได้ดีทุกอย่างเหมือนกับใคร
แต่ฉันมีรักจริงใจให้กับเธอ............