14 มิถุนายน 2544 15:02 น.
ภพ
หอบความรักอ่อนละมุนที่มีให้
ฝากสายลมพริ้วไหวเป็นน้ำเสียง
ให้บทกลอนเป็นผู้ช่วยเรียบเรียง
ส่งสำเนียงกลอนบทนี้ไปให้เธอ
ยามเธอนั้นได้อ่านกลอนบทนี้
คำว่า "รัก" ที่นี่อยู่เสมอ
ทุกท่อยทำทุกสำเนียงอ่านเจอ
มอบให้เธอนับจากนี้และตลอดไป......
10 มิถุนายน 2544 14:51 น.
ภพ
ยามรู้สึกสะเทือนใจมากมาก
ความลำบากในใจที่ว้าวุ่น
ดูโดดเดียวอ่าวว้างไร้การุณ
หากเป็นคุณคุณจะทำเช่นไร
ในยามนี้ผนเหมือนอยู่คนเดียว
ช่างโดดเดี่ยวอ่าวว้างในทางใหญ่
แต่เมื่อผมเข้ามาในกลอนไทย
ดูเหมือนมีคนเข้าใจในตัวเรา
ทำให้เรารู้สึกเหมือนมีเพื่อน
ที่ย้ำเตื่อนที่เข้าใจช่วยคลายเหงา
กลอนหลายบทที่มาตรงกับใจเรา
ทำให้เศร้าทั้งอบอุ่นในยามเดียว
ทั้งโคลอนน้ำแข็งและก็จัน
ทั้งยังแคร์และตัวฉันยามเปล่าเปรี่ยว
ร้อยดารายามรู้สึกอยู่คนเดียว
ขอทุกคนมาเที่ยวในกลอนไทย
2 มิถุนายน 2544 16:37 น.
ภพ
จากสายน้ำที่เคยหล่อเลี้ยงใจ
ที่รินไหลค่อยสร้างความชุ่มชื่น
เงียบสงบปลอดภัยทุกค่ำคืน
ที่คอยดับฟืนดับไฟในใจเรา
มาบัดนี้สายน้ำที่เคยนิ่ง
ดังถูกสิงท่วมใจให้หมองเศร้า
จากที่เคยดับไฟในใจเรา
กลับแผดเผาเป็นน้ำมันให้กับไฟ
หน้าส่วนตัว
948
