8 เมษายน 2545 00:00 น.
ภพ
เพราะมีเธอคอยมอบความไว้ใจ
คอยห่วงใยตัวฉันอยู่เสมอ
นับตั้งแต่ครั้งแรกที่พบเจอ
ก็สัมผัสรักจากเธอเสมอมา
เธอทำให้ตัวฉันได้รับรู้
ว่ามีเธอคอยเฝ้าดูคอยห่วงหา
ให้รับรู้ยามพลาดพลั้งทุกครั้งคลา
จะมีเธอนี้หน่าคอยปลอบใจ
เธอทำให้ตัวฉันได้รู้จัก
คำว่ารักเที่ยงแท้แสนยิ่งใหญ่
ฉันสัญญาว่าจากนี้และต่อไป
หมดทั้งใจขอมีเธอชั่วนิรันดร์
13 มีนาคม 2545 23:02 น.
ภพ
คงคิดถึงเธอแทบทุกคืนวัน
ยามไม่ได้เจอหน้ากันก็ฝันถึง
ด้วยดวงจิตผูกพันธ์คิดคำนึง
จะตราตรึงภาพเธอไว้ทุกเวลา
แม้บางวันหากไม่ได้คุยกัน
ขอดวงจิตสองผูกพันธ์เสน่ห์หา
แม้กายไกลขอจิตใกล้ทุกครั้งครา
เหมือนดั่งว่าเราสองมีกันและกัน
6 มีนาคม 2545 12:43 น.
ภพ
ทั้งที่อยู่ใกล้กันเพียงแค่นี้
กลับเหมือนมีกำแพงกีดกั้นขวาง
ทำให้ใจต้องเจ็บมิจืดจาง
กับหนทางที่ต้องพบเพชิญ
อยากก้าวเท้าก้าวเข้าไปแนบชิดใกล้
ฝากดวงใจเอ่ยคำรักมิขัดเขิน
เผยให้รู้เธอสำคัญใช่ส่วนเกิน
แต่ก็เขินเกรงใจเพื่อนรอบกาย
แต่ไม่เอ่ยดวงใจก็ยังหวั่น
กลัวสักวันวันนั้นอาจจะสาย
วันที่เธอไม่อยู่ให้เห็นกาย
ใจฉันคงต้องสลายไปเหมือนกัน
6 มีนาคม 2545 12:28 น.
ภพ
อันดอกฟ้าดอกงามอร่ามจิต
ดุจทวยเทพเนรมิตชวนหลงใหล
ให้รุ่มหลงตกลงปลงจิตใจ
พร้อมฝากรักฝากฤทัยให้ครอบครอง
อันหมาวัดหมาไร้ค่าไร้ราคา
มีเห็บราไรเลื้อนไร้เจ้าของ
ไร้ผู้คนหวังจิตคิดหมายปอง
จะครอบครองเป็นเจ้าของตัวของมัน
ใครใคร่รู้สิ่งหมาวัดคิดหมายปอง
จะคิดครองดอกฟ้ามิแปลผัน
มันทุ่มใจที่มีในตอนนั้น
ให้ดอกฟ้าที่ใฝ่ฝันที่เฝ้ารอ
ทั้งที่รู้อาจได้เพียงแค่คิด
แต่ดวงจิตไม่คิดท้อเลยหนอ
ยังเฝ้ามองเฝ้าตรงนี้คอยเฝ้ารอ
หวังดอกฟ้านี้หนอโน้มกิ่งมา
ฉันก็คงไม่ต่างไรกับหมาวัด
ได้แต่กัดได้แต่แหย่แลมองหา
ได้แค่เพียงสอดสองด้วยสายดา
หวังดอกฟ้าอันสูงค่าจะเห็นใจ
หากว่าเธอนี้เป็นดังดอกฟ้า
อยากถามว่าเธอจะรักฉันได้ไหม
ฉันไม่ได้ดีทุกอย่างเหมือนกับใคร
แต่ฉันมีรักจริงใจให้กับเธอ............
20 กุมภาพันธ์ 2545 18:43 น.
ภพ
แสนห่วงใยรักยิ่งถวิลหา
โอ้แก้วตาแกล้งหลบซ่อนอยู่แห่งหน
ให้ข้าน้อยตามหาจนเวียนวน
ต้องดิ้นรนเหน็ดเหนื่อยกว่าพบเจอ
ที่เธอแกล้งอาจเพราะเธอลองใจ
ให้ฉันเผยความในมาเสนอ
ให้อ้างเอ่ยเผยคำว่ารักเธอ
ให้เธอเจอว่ารักนี้คือรักจริง