18 มิถุนายน 2550 17:53 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
เธอเหงาใช่ไหม
หรือหวั่นไหวจึงมาหา
หรือใครบางคนเอ่ยคำลา
จึงมาหามาพักใจ
เธอรักฉันบ้างรึเปล่า
หรือเป็นเพียงเพื่อนแก้เหงายามหวั่นไหว
เมื่อหายเศร้าเธอก็เดินจากฉันไป
ปล่อยให้ฉันเหงาใจอยู่คนเดิยว
3 มิถุนายน 2550 14:40 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
อยู่ข้างหลังนั่งใกล้ใครจะรู้
แอบรักอยู่รู้ไหมใจหวั่นไหว
ปากบอกเพื่อนรักกันจนวันตาย
แต่ในใจกลับดื้อรั้นมันรักเธอ
จะบอกใจตัวเองอย่างไรเล่า
แอบรักเขาเพื่อนสนิทชิดเสมอ
เรียนร่วมห้องนั่งข้างหลังแอบมองเธอ
กลับบ้านไปนอนฝันเพ้อละเมอใจ
ไม่กล้าบอกความในใจให้เธอรู้
กลัวเธออยู่ในห้องใจจะผลักใส
ปากก็อายหากจะบอกรักออกไป
เก็บแต่ความรู้สึกไว้เพียงลำพัง
แล้วใจนี้จะทำเช่นไรเล่า
จะบอกเขาก็ไม่กล้ากลัวผิดหวัง
หากเธอไม่คิดเหมือนกันฝันคงพัง
ขอแค่แอบ มองข้างหลังรักฝั่งใจ
เธอรู้ไหมว่าใครที่แอบรัก
กลัวอกหักหากพลั้งปากเธอจับได้
รู้ว่าเธอมีคนซ่อนอยู่ในใจ
เลยทำได้แค่แอบรักข้างหลังเธอ
แอบรักนะแต่ว่าไม่กล้าบอกขอเก็บความรู้สึกนี้เอาไว้แค่ในใจก็พอ
ใครที่มีความรู้สึกแบบนี้บ้างไหม ถ้าเป็นแบบนี้ก็แสดงว่าเราเป็นคนเหมือนกัน คือ
คนขี้เหงา และขี้กลัว โดยเฉพาะกลัวว่าบอกรักไปแล้ว คำตอบที่ออกมาจะทำร้ายใจจนรับไม่ได้ ใครเป็นเหมือนฟ้าใสบ้างครับ
3 มิถุนายน 2550 13:12 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
ท่ามกลางบรรยากาศที่อบอุ่น
กับสายตาอ่อนละมุนคอยมอบให้
เพื่อนคำๆนี้ช่างมีความหมายเสียมากมาย
จะเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะมีไว้ตลอดกาล
ก่อนเพื่อนเราจะจากไปตามทางฝัน
สัญญามั่นรักเพื่อนต่อทางฝัน
จะมีเพื่อนทุกเวลาสู้ฝ่าฟัน
เดินร่วมเรียงเคียงฝันสู้กันไป
แม้ต้องห่างทางเดินคนละด้าน
แต่ความฝันไม่ขวางกั้นให้จางหาย
จากวันนี้หรือวันไหนก็ไม่คลาย
ความเป็นเพื่อนจะมีไว้ตลอดกาล