14 ตุลาคม 2550 10:28 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
รู้สึกเหนื่อยเมื่อยล้าแต่ว่าสู้
แม้บางคราวต้องอดสูสู้ไม่หวั่น
ปัญหาอุปสรรคนานับพัน
เป็นเครื่องลองสู้ทางฝันอันยาวไกล
แม้บางครั้งเหนื่อยล้าและท้อแท้
ความอ่อนแอโถมเข้ามาไม่หวั่นไหว
แม้บางทีต้องหมดกำลังใจ
พักเหนื่อยหายค่อยสู้ใหม่อีกสักที
14 ตุลาคม 2550 10:10 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
เห็นเธอนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว
ฉันรู้สึกเปล่าเปลี่ยวถึงความเหงา
ที่เธอถ่ายทอดออกมาด้วยความเศร้า
เพราะรักร้าวเมื่อเขามาจากลา
อย่าร้องไห้เลยนะคนดี
เพราะยังมีฉันคนนี้ที่เศร้ากว่า
เจ็บทุกทีที่เห็นเธอมีน้ำตา
อยากเข้าหาบอกว่าอย่าเสียใจ
เพราะยังมีคนนี้ที่แอบเศร้า
เห็นเธอปวดร้าวก็พลอยเหงาและหวั่นไหว
ลองมองมาดูคนใกล้เคียงข้างกาย
ที่แอบมอบหัวใจไว้ที่เธอ
ฉันจะเป็นคนดูแลให้หายเศร้า
ความปวดร้าวจนน้ำตาต้องไหลเอ่
ขอสัญญาว่าจะไม่ทอดทิ้งเธอ
จะมีเธออยู่เสมอไม่ห่างไกล
14 ตุลาคม 2550 09:48 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
มีเธอเป็นความฝัน
เป็นแรงผลักดันอันยิ่งใหญ่
ที่ทำให้ฉันรู้สึกรับรู้ในหัวใจ
ว่ายังไงก็ใช้เธอ
มีเธอเป็นความรัก
ที่คลอยผลักให้สู้อยู่เสมอ
เราจะมีกันนานแสนนานฉันและเธอ
จะร่วมเคียงข้างกันเสมอไม่ห่างกัน
ความรักมันเกิดขึ้นระหว่างสองเรา
คอยเป็นเงามองกันให้ถึงฝัน
คอยเอาใจเทคแคร์ดูแลกัน
เพื่อให้ไปถึงฝันอันรอคอย
Lovers
0 คน เลิฟฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
หน้าส่วนตัว
1297
