29 มกราคม 2550 18:02 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
ไม่มีใครที่จะมองเห็น
ความจำเป็นที่ต้องห่างเหิน
เธอกับฉันก็ห่างกันเหลือเกิน
และยังต้องเดินกันคนละทาง
ขอให้รอกันได้ไหม
รักจากใจต้องรอได้ทุกอย่าง
เป็นการพิสูจน์ของระยะทาง
ว่าเมื่อห่างกันแล้วจะเป็นเหมือนเดิม?
18 มกราคม 2550 15:52 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
สายลมพลิ้วปลิวไหวใจลอยว่อน
หลับตานอนก็ไม่หลับนับความเหงา
อ้างว้างหนักเหงานักนอนนับดาว
คลื่นความเหงาแทรกใจไม่เหลือดี
โถ๋ดวงใจดั่งดวงจันทร์วันเดือนดับ
แสงวาววับดับไปในราศรี
ความหนาวเหน็บปวดร้าวเข้าราวี
ค่ำคืนนี้ทรมานปานจะขาดใจ
นอนไม่หลับนับความช้ำจำอีกหน
กับอีกคนที่เคยรักเคยหวั่นไหว
เสียไปแล้วเสียเธอให้เขาไป
ทนรับความเดียวดายไว้ทั้งคืน
8 มกราคม 2550 12:22 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
สวัสดีปีใหม่ไทยทั้งชาติ
ศักราชหมูทองให้ผ่องใส
ประสบสุขพบเห็นโชคเป็นกำไร
สิ่งขุ่นข้องหมองใจหายไปพลัน
มีความสุขสบายในทุกถิ่น
ตลอดปีสิ้นจงมีแต่สุขสันต์
งานก้าวหน้าค้าขายคล่องของรางวัล
เรื่องร้ายผ่านสิ้นไปให้หมดเทอญ
เข้ามาแวะทักทายปีใหม่ด้วย คงไม่ช้าจนเกินไปนะครับ
พอดีฟ้าใสไม่ค่อยมีเวลาเท่าไรก็เลยแวะเข้ามาทักทาย