28 พฤษภาคม 2548 08:54 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
ให้คอยซอมซิงฮู้ ราชาทรงอาชญ์
คันว่าผิดชอบแท้ โตเจ้าให้ใฝ่เตือน
คือจังเสือเพิ่งด้าว ด้าวเพิ่งพญาเสือ
คือคู่คิมสอง หนีบจมจับแน่น
พอดีผมเห็นอยู่ทีผนังหอสมุดวิทยาลัยสงฆ์นครพนม วัดพระธาตุพนมวรมหาวิหารก็เลยเอามาไว้ให้เพื่อนๆที่มีความรู้ช่วยแปลให้ทีครับว่าเขาหมายถึงอะไร
20 พฤษภาคม 2548 20:30 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
พรุ่งนี้ก็เป้นวันเสาร์ หลังวันเสาร์ก็เป็นวันอาทิตย์ แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นครับ
วันอาทิตย์นี้เป็นวันสำคัญของชาวพุทธเราครับทุกคนคงรู้แล้วเนาะว่าคือวันอะไรก็วันวิสาขบูชาไงครับ
เรามาระลึกนึกถึงนะ
ด้วยการทำบุญตักบาตร รักษาศีล ฟังเทศน์ฟังธรรมนะ
ช่วยกันทำบุญกันเยอะๆนะครับ เพราะตอนนี้คนเราห่างไหลวัดเหลือเกินเอ้าเข้าวัดกันหน่อยนะ
ไปเวียนเทียนด้วยนะครับ ฟ้าใสก็จะเวียน
ขอบคุณครับ
คิดถึงเสมอ อยากเจอหนักหนา
แต่ว่าเธอก็ไม่มา ก็เลยไม่เห็นหน้าเธอ
20 พฤษภาคม 2548 20:12 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
ถึงวันเสาร์อาทิตย์ โรงเรียนปิดทันที
ทำการบ้านเร็วรี่ ก็..ดีกว่าอยู่เปล่าๆ
เห็นพ่อแม่ทำงาน ก็อย่าพาลเดินหนี
ช่วยทำนั่นทำนี่ ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ
เมื่อเราเป็นนักเรียน เราต้องเพียรทำดี
มาฟังธรรมของหลวงพี่ ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ
เอ้า! พูดไปพูดมา ไม่เห็นใครยิ้มซักที
นักเรียนคนนั้นยิ้มหน่อยซี ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ
ถ้าโรงเรียนสะอาด ประเทศชาติมีศักดิ์ศรี
เก็บขยะวันละที ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ
ถ้าไม่มีงานจริงๆ ชายหญิงฟังทางนี้
แคะขี้ฟันวันละที ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ
ว่างเสาร์อาทิตย์ ธุรกิจท่านไม่มี
นอนอุตลุดวันละที ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ
อย่าไปเที่ยวทำลาย เสียความสามัคคี
รักกันไว้น้องพี่ ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ
ถ้าเรารักคุณครู เราต้องรู้หน้าที่
นวดขาครูวันละที ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ
19 พฤษภาคม 2548 21:28 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
ไม้รู้ผิดหรือเปล่า
ถ้าวันเหงาๆ ฉันเอาเธอมาฝัน
จะผิดไหม ถ้าเอาเธอมาผูกพัน
และให้เธอเป็นคนสำคัญของหัวใจ
ฉันมีเธอเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
ขอแค่รักเธอซักนิดจะได้ไหม ???
ขอแค่ความรู้สึกดีๆ ที่เธอมีให้ใคร
ให้ฉันได้รู้สึกอบอุ่นในหัวใจนานเท่านาน
19 พฤษภาคม 2548 21:25 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
แทนความห่วงใย
หนังสือฝาก เป็นที่ระลึก เมื่อนึกถึง
อาจไม่ซึ้ง คำหวาน หว่านเสน่ห์หา
ทุกถ้อยคำ ทุกอักษร ล้วนนำมา
ซึ่งความ ห่วงหาห่วงใย คิดถึงกัน
เธอล่ะ เป็นไง สบายดีหรือเปล่า
ถ้าหากเหงา ก็ให้คิด ถึงตัวฉัน
หยิบเล่มน้อย ทุกอักษร มาอ่านพลัน
ความเหงานั้น จักหายไป กับสายลม
เอาหนังสือ เป็นเพื่อน หากเหว่ว้า
ความเศร้าโศก รุมเข้ามา มันทับทม
เอาหนังสือ มาอ่าน คลายอารมณ์
ให้ความขม ความขื่น รื่นเลือนไป
ให้หนังสือ เป็นดังสื่อ แห่งความรัก
จะคอยผลัก ป้องกัน ความหวั่นไหว
จะมอบความ อบอุ่นที่มี ในหัวใจ
มอบให้เธอ เก็บเอาไว้ ... นานเท่านาน...
พอดีกลอนบทนี้ผมทำหนังสือส่ให้น้องสาวที่นครสวรรค์ วันนี้ตอนบ่ายนี้เองครับตรงใบรองปกก็เลยคิดกลอนออกก็เลยเขียนลงในหนังสือและเอามาให้ติชมกัน ช่วยให้คำแนะนำติชมด้วยนะครับ
ขอบคุณมาก
จากฟ้าใสครับ
Lovers
0 คน เลิฟฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
หน้าส่วนตัว
683
