8 สิงหาคม 2550 17:37 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
ขอบคุณกับสิ่งดีๆที่มอบให้
ขอบคุณกับแรงใจที่มีอยู่
สิ่งนี้เองที่ทำให้ได้รับรู้
ว่าคนอยู่เคียงข้างช่างแสนดี
คอยเอาใจให้คำปลอบมอบความรัก
แม้เหนื่อยหนักสักเท่าไหร่ไม่ห่างหนี
อยู่เคียงข้างไม่ร้างไกลเลยคนดี
มาวันนี้ฉันรับรู้อยู่แก่ใจ
ขอขอบคุณความรักอันล้ำค่า
กับเวลาที่อยู่ใกล้ไม่ไปไหน
สุขหรือทุกข์ร่วมอยู่ข้างเคียงทางใจ
จะเก็บความรักนี้ไว้ไม่ลืมเลย
18 มิถุนายน 2550 17:53 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
เธอเหงาใช่ไหม
หรือหวั่นไหวจึงมาหา
หรือใครบางคนเอ่ยคำลา
จึงมาหามาพักใจ
เธอรักฉันบ้างรึเปล่า
หรือเป็นเพียงเพื่อนแก้เหงายามหวั่นไหว
เมื่อหายเศร้าเธอก็เดินจากฉันไป
ปล่อยให้ฉันเหงาใจอยู่คนเดิยว
3 มิถุนายน 2550 14:40 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
อยู่ข้างหลังนั่งใกล้ใครจะรู้
แอบรักอยู่รู้ไหมใจหวั่นไหว
ปากบอกเพื่อนรักกันจนวันตาย
แต่ในใจกลับดื้อรั้นมันรักเธอ
จะบอกใจตัวเองอย่างไรเล่า
แอบรักเขาเพื่อนสนิทชิดเสมอ
เรียนร่วมห้องนั่งข้างหลังแอบมองเธอ
กลับบ้านไปนอนฝันเพ้อละเมอใจ
ไม่กล้าบอกความในใจให้เธอรู้
กลัวเธออยู่ในห้องใจจะผลักใส
ปากก็อายหากจะบอกรักออกไป
เก็บแต่ความรู้สึกไว้เพียงลำพัง
แล้วใจนี้จะทำเช่นไรเล่า
จะบอกเขาก็ไม่กล้ากลัวผิดหวัง
หากเธอไม่คิดเหมือนกันฝันคงพัง
ขอแค่แอบ มองข้างหลังรักฝั่งใจ
เธอรู้ไหมว่าใครที่แอบรัก
กลัวอกหักหากพลั้งปากเธอจับได้
รู้ว่าเธอมีคนซ่อนอยู่ในใจ
เลยทำได้แค่แอบรักข้างหลังเธอ
แอบรักนะแต่ว่าไม่กล้าบอกขอเก็บความรู้สึกนี้เอาไว้แค่ในใจก็พอ
ใครที่มีความรู้สึกแบบนี้บ้างไหม ถ้าเป็นแบบนี้ก็แสดงว่าเราเป็นคนเหมือนกัน คือ
คนขี้เหงา และขี้กลัว โดยเฉพาะกลัวว่าบอกรักไปแล้ว คำตอบที่ออกมาจะทำร้ายใจจนรับไม่ได้ ใครเป็นเหมือนฟ้าใสบ้างครับ
3 มิถุนายน 2550 13:12 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
ท่ามกลางบรรยากาศที่อบอุ่น
กับสายตาอ่อนละมุนคอยมอบให้
เพื่อนคำๆนี้ช่างมีความหมายเสียมากมาย
จะเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะมีไว้ตลอดกาล
ก่อนเพื่อนเราจะจากไปตามทางฝัน
สัญญามั่นรักเพื่อนต่อทางฝัน
จะมีเพื่อนทุกเวลาสู้ฝ่าฟัน
เดินร่วมเรียงเคียงฝันสู้กันไป
แม้ต้องห่างทางเดินคนละด้าน
แต่ความฝันไม่ขวางกั้นให้จางหาย
จากวันนี้หรือวันไหนก็ไม่คลาย
ความเป็นเพื่อนจะมีไว้ตลอดกาล
27 พฤษภาคม 2550 09:43 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
ในเมื่อเราไม่เข้าใจกันและกัน
ก็อย่าฝืนเพื่อความฝันที่มันจะร้าง
เมื่อเราสองคนคิดกันไปคนละทาง
ทางความฝันก็ไม่หวังจะยั่งยืน
ในเมื่อเธอเองก็มีเขาอยู่
ฉันก็รู้แต่เพราะรักก็เลยฝืน
หวังว่าเธอจะดีกลับมาคืน
แต่ยิ่งฝืนก็ยิ่งร้างห่างกันไป
จบเถอนะขอเราจบดีกว่า
อย่าฝืนพาน้ำตาให้มันไหล
จบดีกว่าต่างคนก็ต่างไป
ขอให้เธอกับคนใหม่จงโชคดี
ส่วนตัวฉันคนนี้อย่าได้ห่วง
แผลในทรวงสักวันคงจะหาย
แม้แผลรักครั้งนี้เจ็บเจียนตาย
แต่ก็ต้องทนได้ไม่กล้ำกลืน