4 เมษายน 2548 13:49 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
สายฝนที่รินไหลผ่านหน้าต่าง
สายน้ำเริ่มหลั่งไหลในใบหน้า
สายฝนที่หลังไหลในผืนฟ้า
ช่วยบอกเขาด้วยว่าฉันเสียใจ
.................................................................
อันผู้ใดขาดธรรมก็ทรามชั่ว
เลยทำตัวตนไปให้มัวหมอง
อันผู้ใดทำดีคนประครอง
และยกย่อง เยินยอ.ขอเพียงดี
4 เมษายน 2548 13:39 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
รักจากพรากไกล
น้ำตารินไหล แสนเหงา
วันก่อนมีสองเรา
วันนี้ความเหงา.เกาะกินใจ
เธอมาแล้วไกลในที่สุด
อยากให้เธอหยุดทว่าบอกไม่ได้
ให้ฉันผิดหวังบ้างก็ไม่เป็นไร
ไหน..ไหน..ก็มีตาไว้รินน้ำตา
4 เมษายน 2548 13:35 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
เมื่อเธอรู้จักที่จะรัก
แล้วเธอรู้จัก.ถนอมใจหรือเปล่า..?
เมื่อเธอรู้จักที่จะเหงา
รู้หรือเปล่า..คนอื่นก็เหงาเป็น
เมื่อเธอรู้สึก.เสียใจ
ยามฉันร้องไห้..ใยเธอไม่เห็น..
เมื่อเธอรู้จักความหนาวเย็น
เธอคิดว่าฉันไม่หนาวเป็นหรือไร?
เมื่อเธอรู้จัก..น้ำตา
เธอจะเห็นค่า.น้ำตาฉันไหม?
เมื่อเธอรู้จักความผูกพัน
เธอคิดว่าฉัน.ไม่รู้จักมันหรือไร
เมื่อเธอรู้จักความอ้างว้าง
แล้วใยเธอจึงทิ้งขว้างฉันไป
และเมื่อเธอรู้จักไขว่คว้า.หาความจริงใจ
แล้วเธอทำไม? ไม่เคยให้มัน.กับฉันเลย..
4 เมษายน 2548 13:22 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
บอกกันมาแค่คำๆหนึ่ง ว่าไม่เหลือรักซึ้งๆ มาให้
มีแต่ความว้าวุ่นในหัวใจ ที่คบกันไปเพราะฝืนทน
บอกมาซิเพียงคำเดียวเท่านั้น บอกให้ฉันเข้าใจกับเหตุผล
บอกให้รู้ว่าเธอเปลี่ยนไปเป็นอีกคน ฟังเหตุผลว่าไม่รักแล้วจะจากไป(เอง)
1 เมษายน 2548 17:36 น.
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
ไม้รู้ผิดหรือเปล่า ถ้าวันเหงาๆ ฉันเอาเธอมาฝัน
จะผิดไหม ถ้าเอาเธอมาผูกพัน และให้เธอเป็นคนสำคัญของหัวใจ
ฉันมีเธอเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ขอแค่รักเธอซักนิดจะได้ไหม ???
ขอแค่ความรู้สึกดีๆ ที่เธอมีให้ใคร ให้ฉันได้รู้สึกอบอุ่นในหัวใจนานเท่านาน