2 ธันวาคม 2547 14:57 น.
ฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน
ทุ่งอ้อ ล้อสายลมไสว
เอนไหวท่ามกลางแดดอุ่น ยามรุ่งสาง
เริงระบำ ในม่านหมอก อันเลือนลาง
อ่อนโยน บอบบาง ท่ามกลางแสงตะวัน
เก็บ ดอกหญ้าสีขาวมาฝาก
เก็บ ความรักที่เคยพลัดพรากจากฉัน
เก็บ ความอบอุ่น ที่เคยแนบหนุนเคียงกัน
เก็บ ดวงดาวร้อยพัน เก็บความฝันที่เคยจากลา
ทอดสายตา..ผ่านขอบฟ้ากว้างไกล
แดดอุ่นสุดท้ายกำลังหลับไหลพร้อมดอกหญ้า
ทิวสน..เห่เพลงรักแว่วไหวผ่านขุนเขา สายธารา
ฝากสายลมแห่งกาลเวลาโอบรับซับน้ำตาคนดี
สร้างปีกเสรี โบยบิน ผ่านเวิ้งน้ำ
ส่งถ้อยคำอุ่นหวาน ผ่านห้วงใจอ่อนโยนไปทุกที่
ม่านฟ้าแห่งดวงดาว คือ ทุกความรักที่มี
ยินเสียงกระซิบจาก ...ทุ่งอ้อ... ผ่านราตรี ที่นี่..มีฉัน..มีเธอ
*:ํ:*-`*:ํ:ํ:*-`*:ํ:*-`*:ํ:*-`_____*:ํ:*-`*:ํ:*-`*:ํ:*-
ทุ่งหญ้าพริ้วไหวได้ตามแรงลม ...มีชีวิตอย่างอิสระ อ่อนไหวแต่มั่นคง..
ในบางเวลาของชีวิต...
เราจำเป็นต้องโอนอ่อนไปตามแรงของลมพายุ..
เป็นดังต้นหญ้าที่คอยปรับตัวกับสถานการณ์...
เพื่อที่จะลดแรงกระทบกระทั้ง และก้านใบให้ช้ำน้อยที่สุด....