20 มีนาคม 2546 14:03 น.
ฟ้าสวย
ก่อนที่เธอจะจากฉันไปไกล
ฉันขอเพียงอย่างหนึ่งได้ไหม..ฉันขอร้อง
ฉันมันก็แค่คนรักคนเก่าที่.....แอบมอง
แอบมองเธอกับเขาเคล้าคลอกัน
ฉันขอร้องเธอได้ไหมเธอคนดี
ขอเพียงมีใจให้กับคนอย่างฉัน
แต่มันก็สายไปแล้วฉันรู้ทัน
ว่าเธอกับฉันคงไม่มีวันเดินต่อไป
แต่แล้ววันหนึ่งเธอก็กลับมา
พร้อมด้วยน้ำตาจากการถูกทอดทิ้ง
รู้แล้วใช่ไหมที่ฉันพูดเป็นเรื่องจริง
ที่ว่าถูกทอดทิ้งมันปวดร้าวทรมานมากมาย
ฉันขอถามเธอหน่อย ถามอีกครั้ง
โปรดช่วยฟัง คำขอร้องจากใจนี้
ช่วยกลับมาเป็นคนเดิม ของฉันนี่
หัวใจเล็กๆดวงนี้จะไม่ทิ้งเธอถ้าเธอกลับมา
18 มีนาคม 2546 16:04 น.
ฟ้าสวย
เธอคือ.....คนที่ให้ความรัก
เธอคือ.....คนที่ประจักษ์ถึงความเหมาะสม
เธอคือ.....คนพาความรักมาจากสายลม
เธอคือ.....คนที่ทำให้ฉันจมในบ่วงรักของเธอ
เธอคือ.....คนที่ฉันรักและหลงไหล
เธอคือ.....คนที่ได้รับคำไว้วางใจจากฉัน
เธอคือ.....คนหนึ่งที่สำคัญในใจนั้น
และ เธอคือ.....คนที่สำคัญในชีวิตของฉันตลอดไป
18 มีนาคม 2546 11:11 น.
ฟ้าสวย
อุแว้ ๆ เสียงเด็กร้องก้อง
คุณหมอจ้องมองใบหน้าสดใส
เด็กน้อยคนนี้คลอดง่ายเร็วไว
คุณแม่ภูมิใจลูกเราแข็งแรง
ออกจากโรงพยาบาลตอนเช้า
ลองคืบทานเข้าตอนเก้าโมง
คลานไปมาชนของคุณพ่อหวง
ร้องเสียงครวญลั่นบ้าน คุณแม่ทน
พ่อแม่เลี้ยงมาจนโตขนาดนี้
ไม่ว่าจะชั่วดี พ่อ แม่ก้ไม่สน
ขอเพียงลูกได้เกิดมาไม่ยากจน
สุขท้วมล้น พ่อกับแม่สบายใจ
18 มีนาคม 2546 10:28 น.
ฟ้าสวย
เมื่อห่างหายไปนาน กลับมาใหม่
พร้อมหัวใจ ที่รักกลอน ไม่แปรผัน
มาคราวนี้ มาด้วยกลอน กลับมาอีกครั้ง
ที่จะเอ่ยดังให้ทุกคน ได้ฟังไป
พอฟังแล้วช่วยวิจารณ์ช่วยชี้แนะ
ให้นึกแกะ ไอเดียมาใหม่ ๆ
อยากให้ช่วย น้องคนนี้หน่อยได้ไหม
เผื่อต่อไปจะได้เก่ง เหมือนพี่ทุกๆคน
15 ธันวาคม 2545 11:40 น.
ฟ้าสวย
เกิดมา คนเป็นพี่ ก็งี้แล่ะน่า
ต้องโดนว่า โดนดุบ้าง ในบางครั้ง
ถ้าน้องผิด พี่ทำถูก แม่ไม่ฟัง......
น้องหายยัง ที่โดนพี่ตีๆไป
อยู่ดีๆ ไม่ว่าดีเอาอีกแหละ
หยิบของใช้เอามาแกะ เล่นอยู่ได้
ไปฟ้องแม่ แม่ก็บอกน้องยังเล็กไป
ทำอะไร ไม่รูเรื่อง ก็ช่างน้อง........
นั่งทำงานทำการบ้านตอนดึกๆ
น้องเกิดคึก หยิบสมุดงานมาขยำ
หยิกไปแล้ว ไม่ได้ผล แถมร้องดัง
แม่มาโอ๋ มาว่าพี่ แล้วเดินไป.......
นี้แหละนะ ที่มีน้อง มันแสนเข็ญ
มันยากเย็น ยิ่งกว่าทำข้อสอบเป็นไหนๆ
แต่เอาเถอะ โตขึ้นเอง ค่อยเข้าใจ
ว่าเหนื่อยแค่ไหน ก็รักน้องอยู่เหมือนเดิม......