9 เมษายน 2547 15:56 น.
ฟ้าสวย
ในผืนน้ำยังมีปลาคอยแหวกว่าย
ทะเลทรายย่อมมีอูฐไว้เดินเล่น
ลึกในดินก็มีหนอนตัวเป็น เป็น
ในปลาเส้นก็ต้องมีพวกโปรตีน
ภายในบ้านมีหลายคนต่างมาอยู่
มีคุณครูก็ต้องเป็นที่เรียนหนังสือ
มีคนขายต้องเป็นร้านต่าง ต่าง ฤา
...มีมือถือ...ต้องมีคน...ใช้ติดตัว...
เมื่อมีเมาส์ ก็ต้องมี ตัวคีย์บอร์ด
ถ้ามีปอด ก็ต้องมี จมูกเสมอ
เมื่อมีฉัน นั้นก็ย่อม ต้องมีเธอ
เรามีกัน และกันเสมอ ไม่เปลี่ยนแปลง....
* * * มี ฉั น ก็ ย่ อ ม มี เ ธ อ อ ะ น ะ ยั ง งั ย ยั ง งั ย ค น
ก็ ต้ อ ง มี ค ว า ม รั ก ใ ช่ ม้ า . . เ น อ ะ . . . . . .อิ อิ * * *
5 เมษายน 2547 11:08 น.
ฟ้าสวย
ปิดเทอมกันเสียแล้วสิน่า...พวกเรา
นั่งจับเข่า อยู่ในบ้าน ดูเหงาๆ
หาอะไรสนุก ทำดีกว่า มาบรรเทา
คลายความเหงา ทิ้งความเศร้าไปไกลๆ
มีโครงการว่าจะไปเที่ยวทะเล
เล่น บานาน่าโบ๊ท พากันเฮ ดีกว่าไหนๆ
นอนอาบแดด ปั้นทรายเล่น เบิกบานใจ
....จับปูใส่ ขันเล็ก เล็ก วิ่งว่อนเชียว.....
ต่อมาอีก พาไปเที่ยวกันเมืองเหนือ
มานั่งเรือข้ามแม่น้ำ ดุเสียว เสียว
ชมดอกไม้ สวนสวย สวย กันเป็นเกลียว
กับเดินเทียว ที่สำคัญ ตามกันมา
หรือถ้าอยาก จะเย็นฉ่ำ กับน้ำตก
ตะใคร้ปก คลุมกันทั่ว ลื่นหนักหนา
สไลเดอร์ ลงจากน้ำ ลงกันมา
สนุก ซ่า มันส์ ฮา พากันไป
ถ้าไม่อยากเดินทางไปไหนนัก
ก็หยุดพักอยู่กรุงเทพดีกว่ากันไหม
เดินเที่ยว ห้าว เย็นฉ่ำ สบายใจ
หรือ ช็อปปิ้ง กันไป........ตามใจคุณ
ปิดซัมเมอร์ ทั้งทีหาที่สนุกๆไปดีกว่านะ อย่าอยู่บ้านอย่างเดียว มันไม่ดีหรอกน่า......อิอิ
2 มีนาคม 2547 17:37 น.
ฟ้าสวย
นอนหนุนหมอนหลับตาลงใจปลอดโปร่ง
หัวใจโล่ง พานึกไปกับความฝัน
ยิ้มต้อนรับความฝันพร้อมๆกัน
โอ้..มหัศจรรย์..ใจฉัน..นั้นเหลือเกิน
ฝันว่าไปดินแดนแห่งนิยาย
เห็นน้ำตกไหลสบาย ดูเผินๆ
แต่เดินแล้ว..เย็น..ชื่นใจ..ซะ..เหลือเกิน
เห็นต้นเฟิร์นสะบัดพริ้วปลิวตามลม
หมู่ดอกไม้สีสวยๆ กลิ่นหอมๆ
มีแมลงตอมตามไปดูเหมาะสม
นั่งบนหินเล่น เล่น นั่งตากลม
น่าชื่นชมกับความงามนั้นจริงเลย
เอ้ะ!!เสียงใครดังแปลกๆอยู่ข้างหลัง
มันคุ้นจัง เสียงดูหนัก ใครกันเอ๋ย
ตัวขยับ ภาพหายไป โอ้ทรามเชย
แม่มาปลุกนั้นคือเฉลย เฮ้อ!เสียดายจัง
จริงๆเลยนะคะเนี่ย สิ่งที่เราฝันมันช่างสวยงามเสียจริง
แต่ก็ต้องหายไป แล้วกลายเป็นความทรงจำในที่สุด แต่ไม่แน่นะคะ ฟ้าสวยก็
คิดว่าบางความฝันก็เป็นจริงได้นะคะ....ฟ้าสวยเชื่ออย่างนั้นค่ะ..ถ้าเราพยายาม
22 มกราคม 2547 17:17 น.
ฟ้าสวย
เพราะหัวใจ...ไม่ได้...ทำด้วยหิน
ที่เธอแร่...หั่นเป็นชิ้น...ไม่สลาย
เพราะหัวใจ...ไม่ได้...ทำด้วยทราย
ที่ทำลาย...ใช้เท้าย้ำ...แล้วไม่แคร์
ที่เธอทำ...ให้เจ็บ...อยู่บ่อยๆ
ที่เธอปล่อย...ให้คอย...ไม่แยแส
ที่ไม่เคย...เลยซักครั้ง...คิดดูแล
ปล่อยใจนี้...มีแผล...อยู่เต็มทรวง
แม้จะรัก...เท่าไหร่..แต่มีขีด
มีลิมิต...ไม่ได้คิด...จะทำหวง
ต่อจากนี้...พอใจใคร...เชิญเดินควง
ตัดใจแล้ว...คนหลอกลวง...คนหลายใจ
แต่เกลียดนัก...เพราะความรัก...เป็นแบบนี้
นึกถึงเธอ...ทุกที...น้ำตาไหล
เพราะอะไร...ถึงต้องแคร์...คนหลายใจ
หรือเป็นเพราะ...ทนไม่ได้...หากขาดเธอ
20 มกราคม 2547 17:12 น.
ฟ้าสวย
ฉันส่งกำลังใจอุ่นๆ
ไปถึงคุณในคืนวันเหงา
ฉันส่งความรู้สึกห่วงหาบางเบา
มาเป็นเพื่อนแก้เหงาในคืนเดียวดาย
ฉันส่งความรักใส ใส
มาพร้อมกับแสงแดดละมุนละไมในตอนสาย
ฉันส่งดวงตะวันผู้เดียวดาย
มาเป็นแสงสว่างในวันร้าย ร้ายให้กับคุณ
ได้รับบ้างหรือเปล่า
กับความรู้สึกบางเบาที่ไร้ความว้าวุ่น
ได้รับบ้างไหมกับความห่วงใย..ที่คุณเคยคุ้น
ที่ส่งมาพร้อมลมหายใจอบอุ่นที่กรุ่นด้วยรักคุณมานาน
.................................................^________^...................................................