วันเสาร์..วันเหงา

ฟ้าปราย

 

ฝนตก!! ใช่เสียงฝนตก 
ค่อยๆลุกจากที่นอนเอื้อมมือไปกระตุกม่านช้าๆ
ไอเย็นปะทะปลายจมูก สดชื่นดีจัง
สวยจังเลย ไม่ได้เห็นฝนตกแบบนี้มานานแล้วสินะ
เอ หรือว่าเราไม่เคยใส่ใจกับสิ่งรอบๆตัวเหล่านี้กันแน่
อย่าเพิ่งรีบหยุดนะ ตกนานๆหน่อยนะ 
ค่อยๆถอย กลับมาซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม นอนมองดูสายฝนที่โปรยปราย
เคยได้ยินคำที่ว่า ทะเลก็เหงา ภูเขาก็เดียวดาย
มาวันนี้.. สายฝนโปรยปราย ก็เหงาได้เหมือนกันนะ
เป็นหนึ่งวันเสาร์ในรอบหลายเดือนแล้วสินะ 
ที่ไม่มีประชุม ไม่มีนัดลูกค้า ไม่มีนัดเล่นกีฬา ไม่มีการฝึกอบรมใดๆ 
..วันเสาร์..วันเหงา รึเปล่าไม่รู้สินะ
บางทีการมีเจ้านายมานั่งสาธยายเป้าหมายบริษัท หรือมีลูกค้ามานั่งคุย 
มีเพื่อนๆพี่ๆน้องๆในออฟฟิศ มานั่งอบรมความรู้ใหม่ๆ 
ก็ดีกว่าการอยู่คนเดียวแบบนี้นะ
ความคิดเตลิดไปไกลอีกแล้ว ว่างสักวันสองวันแบบนี้ก็ดี
ฝนตกแบบนี้จะทำอะไรดีล่ะ จะไปไหนดี
คิด คิด คิดอยู่ในสมอง แต่ตัวน่ะ ยังอยู่ในผ้าห่มเช่นเดิม
ได้ยินข่าวว่าพายุพัดผ่านประเทศไทย พรุ่งนี้ฝนก็คงยังตกแบบนี้สินะ
จะไปดูฝนตกที่ไหนดีล่ะ ภูเขา  ทะเล หรือ น้ำตก
ภูเขา ..เขาใหญ่  ทะเล...ชลบุรี เพชรบุรี  
น้ำตก..นครนายก สระบุรี ใกล้ที่สุดที่พอจะนึกได้ตอนนี้ ไปไหนดี..
คิดพลางเอื้อมมือไปเปิด เปิดวิทยุ..zzzZZZ