26 กันยายน 2549 10:26 น.
ฟ้าปราย
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยนัก
เป็นเหตุให้ความรักมักแปรผัน
ตัวแปรด้านอุตุนิยมวิทยานั้นสำคัญ
ความรักที่คงมั่นจึงสั่นคลอน
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยบ่อย
ลมกรรโชกรักเคยร้อยหักเป็นท่อน
กระแสน้ำกัดเซาะถนนรักเสียร้าวรอน
พังดินใต้ไม้หมอนรถไฟรักจึงหยุดลง
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเกินไป
ห่าฝนในป่าใหญ่ชะรากใจทั่วไพรพงศ์
ละลายสิ้นคนเคยรักคนเคยหลง
เพียงความเศร้าที่ยังทรงไม่เคยลดลงไปจากใจ
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยยิ่ง
ความรักแท้จริงจะหาได้จากที่ไหน
กระแสลม ฝนกรรโชก กระแสน้ำ ผสานกันไป
หรือนี่คือสาเหตุที่ทำให้ ..รักเปลี่ยนแปลง..
17 กันยายน 2549 10:33 น.
ฟ้าปราย
ฉันยังชอบบทกวี..วลีฝัน
มิเดียดฉันท์บทใดๆในใต้หล้า
กวีเศร้าบทเก่าเก่ายังคุ้นตา
ยังเพ้อครวญซึ้งค่าในถ้อยคำ
ทำไมเหวย..ทำไมวะ..ชะ..กวี
เพียงเกี้ยวพาราสีหรือเพ้อพร่ำ
ร้อยเรียงรักกลั่นผสานเป็นน้ำคำ
กลับย้อนยอกตอกตำใจกวี
กวีแสร้งหยิบอากาศมาวาดฝัน
แกล้งเฉไฉวาดตะวันให้ส่องสี
หลอกบุหลันคืนเพ็ญทุกราตรี
นี่หละนะ วิญญาณกวีที่ว่ากัน
ใครช่างสรรค์ปั้นแต่งบทกวี
ใครสอนส่วน..ผสมนี้ ..วลีฝัน..
ใครทำฉันเชื่อใน..วลีมั่น
หรือฉันนั้นรักคนร้อยถ้อยกวี
หน้าส่วนตัว
1297
