31 พฤษภาคม 2545 12:56 น.
ฟ้าจางๆ
ลืมเถดนะสายฝน
ลืมคนบางคนที่เคยรัก
ลืมบางคนที่เคยรู้จัก
ลืมว่าเคยรักและภักดิ์อย่างไร
ลืมเถิดนะสายธาร
ลืมความหวาน ความหวั่นไหว
ลืมว่าในความเหงา และทุกข์สุขใจ
เขาเคยนั่งใกล้ๆให้กำลังใจให้อบอุ่นทรวง
.....................................
ลืมเถิดนะ ลืมเถิดลืมเขา
ลืมว่าเราเคยรู้สึกอย่างใหญ่หลวง
ลืมเถิด ในเมื่อเราเป็นแค่คู่ควง
ที่ผ่านมา เลยล่วง ..แล้วก็ผ่านไป..
31 พฤษภาคม 2545 12:34 น.
ฟ้าจางๆ
..เพียงผู้หญิงเหงาๆ
กับความหวังลมๆบวกความฝันมากมาย
..เพียงฝันเก่าๆ
ในโลกใบใหญ่ไร้ความอุ่ยใจ
..เพียงภาพเก่าๆ
เริ่มลบเลือน..เริ่มจางหายไป
..เพียงความในใจ
ความรู้สึกอ่อนไหว..แต่ไม่อ่อนแอ
29 พฤษภาคม 2545 13:07 น.
ฟ้าจางๆ
วันนี้จะทำตัวเป็นคนดี
ไม่ดื้อไม่ซนไม่หนีเรียนไปไหน
รู้ไหมว่าฉันคนนี้มีความมั่นใจ
ว่าจะทำให้ได้ จริงๆ
เพื่อนมาบอกวันนี้ดีใจด้วย
อาจาร์ยหมวยคนสวย
เพิ่งบอกวันนี้
ให้ฉันโดดฟรีได้ 1 วัน
เฮ้ย!ไม่ได้ไม่ได้
ฉันตั้งใจแลัวอย่าค้าน
จะไปเรียนให้ได้เดี่ยวไม่ทัน
อย่าทัดทานให้อยากจะเกิดความ
พอไปถึงห้องร้างเหมือนป่าช้า
เพื่อนไม่เห็นตามมาเรียนเลยนี่
ต้องโทรตามไอ้ก๋องไอ้กี๋
ให้รีบเร็วรี่มาเรียน
วันนี้เด็กดีจะมาเรียน
เพื่อนเป็นเซียนโดดเรียนห้ามหนี
ต้องมาร่วมชะตากรรมแต่โดยดี
ฉันจะเป็นคนดีต้องร่วมใจ
รอแล้วรองเล่าเฝ้าแต่รอ
ไม่เห็นมีเงาอาจาร์ยคนสวย
เพื่อนบอกรุ้แล้วไอ้ตัวซวย
อาจาร์ยเคยบอกวันนี้งดเรียน
29 พฤษภาคม 2545 11:55 น.
ฟ้าจางๆ
เป็นแค่คนขี้เหงาคนหนึ่ง
ซึ่งคอยคิกถึงเธอเสมอ
แต่เป็นเพราะอะไรนะเออ
เธอไม่เคยคิดถึงฉันบ้างเลย
เฮ้ย! คิดแล้วมันเศร้าสะท้อนใจ
เหมือนอยู่โดดเดี่ยวเดียวดายในโลกว่างเปล่า
อยากมีแค่เพื่อนซักคนคลายเหงา
โทรมาหาเราเมื่อยามเศร้าใจ
อาจมีเพียงลมผ่าน โทรศัพท์ของฉันนิ่งไม่สั่นไหว
หรือเธอเบื่อคนขี้เหงาอยู่ร่ำไปหรือเธอมีใครคอยโทรหาทุกวัน
เฝ้าแต่ภาวนาขอดาวบนฟ้า
ให้เธอโทรหาฉันบ้างนะสงสารคนขี้เหงา
ทรัพย์ฉันก็จางไม่เบา
รอคนขี้เหงาอย่างเธอโทรมา
26 พฤษภาคม 2545 18:51 น.
ฟ้าจางๆ
ฟ้าฝน....เป็นใจ
ได้พบกันใหม่อีกครั้ง
ฟ้ากว้างบอกว่ายังมีหวัง
ฟ้าจาง..จาง บอกว่าหวังเหลือน้อยเต็มที
หน้าส่วนตัว
581
