25 พฤษภาคม 2545 18:57 น.
ฟ้าจางๆ
มองไปทางไหนก็สีฟ้า
พอเธอมองมาก็ฟ้าใส
เธอยิ้มมาฉันดีใจ
เธอยืมเงินฉันไปไม่ยอมคืน
25 พฤษภาคม 2545 18:00 น.
ฟ้าจางๆ
ชีวิต20ปีที่มีมา
ไม่มีใครดูแลเลยสักที
อยามีคนที่ดีๆ
มาช่วยชี้แนะแนวทาง
ฉันเคยเดิมหลงทางผิด
ไม่มีเพื่อนคู่คิดคอยยับยั้ง
ไม่คนคอยเป็นพลัง
ไม่มีหวังไม่แม้กำลังใจ
แวะซ้ายแวะขวามาเรื่อยเรื่อย
เดินเรื่อยเปื่อยอยู่คนเดียวตามถนน
มีไหมใครว่างและอดทน
สอนคน คนนี้ มีแนวทาง
25 พฤษภาคม 2545 17:36 น.
ฟ้าจางๆ
เธอเป็นคนน่ารักดูสดใส
เข้ากับคนได้ง่ายอยู่เสมอ
พูดสนุกสนานจนฉันเพ้อ
อยากเก็บเธอไปเลี้ยงจัง
ได้พบได้คุยได้รู้
ยินดีมากหากว่าเธอรักฉัน
เพื่อนกลับบอกว่าเธอไม่มีฉัน
มีคนอื่นอยู่แล้วในใจนั้น
ฉันยืนยันจะรักเธอต่อไป
เพื่อนแนะให้ทนทวนใหม่ให้ดีๆ
จนวันที่ฉันนั้นได้รู้
เธอมีคนควงคู่เป็นชายหรือนี่
ฉันได้แต่เจ็บปวดใจอยู่อย่างนี้
เสียดายเธอคนดีที่ฉันเคยเผลอใจ
นับแต่นี้จะมองคนให้นานหน่อย
แล้วค่อยๆเพิ่มเติมต่อเนื่องไป
จะไม่เผลอใจเมื่อได้สบตา
24 พฤษภาคม 2545 10:24 น.
ฟ้าจางๆ
วันนี้ชีวิตเริ่มเดินต่อเหมือนสายน้ำ
อันนี้อ่ะชีวิตคนอื่น
ชีวิตเราวันนี้แอบเทสีส้มใสๆลงไป
น้ำส้มคั้นถ้าไม่ระวังอาจเจอดีได้นะ
เราจะเตือนไว้
กลอนใสๆมีรสส้มคงขมดีนะ
ขอเชิญชิม อ่านได้
ใครว่าโลกนี้เป็นสีฟ้า
ฉันว่าโลกนี้เป็นสีส้ม
ใครว่าโลกนี้ไม่น่านิยม
ฉันแอบนึกชมอยู่ในใจ
คนพวกนี้มีความคิดบ้างหรือเปล่า
หรือเห็นชีวิตเน่าๆตัวเองเป็นใหญ่
ถึงได้โทษโลกสีส้มใสๆว่าชั่วร้ายและหม่นมัว
คิดฆ่าตัวตายหนีปัญหา คิดกินยาบ้าให้เมาหัว คิดกินเหล้าให้เมามัว
คิดแต่เรื่องชั่วไม่ดีไม่ดี
เราอยากให้โลกสีส้มใสๆ ไม่มีเรื่องร้ายอย่าง
ครอบครัวสุขสันต์สามัคคี
ให้คนเขียนอารมณ์ดี เขียนได้ทั้งวัน
24 พฤษภาคม 2545 10:03 น.
ฟ้าจางๆ
ฉันเคยอ้างว้างเงียบเหงา
จมอยู่กับอดีดที่เจ็บปวด
รอใครสักคนช่วยเยียวยา
แต่วันหนึงจึงได้คิดว่า
ความเจ็บปวดที่ได้รับมา
เป็นตราของคนที่มีประสบการณ์
มันอาจไม่ยิ่งใหญ่สำหรับใคร
ที่ทนความเจ็บช้ำได้ในครั้งนั้น
แค่คุณสามารถมองนึกย้อนไปวันนั้น
โดยไม่ร้องไห้
คุณก็เก่งกว่าใครๆในสายตาของฉัน
หน้าส่วนตัว
738
