5 ตุลาคม 2547 22:03 น.

ครั้งหนึ่งที่มีรัก

ฉันจำได้....ในวันนี้เมื่อปีที่แล้ว....
ที่เราได้พบกัน....เนื่องมาจากการทำงาน....
ผู้ชายขี้เล่น ... สนุกสนาน...หัวเราะเสียงดัง....
แล้วก้อคอยขอเบอร์โทรศัพท์ฉัน...ทั้งๆ ที่ฉันอายุมากกว่า...
แต่ดูคุณไม่แคร์...ไม่อาย...คุณบอกว่า..เรื่องของหัวใจผม..ใครจะทำไม...
แม้ฉันจะไม่ได้ให้เบอร์ฉันแก่คุณไว้..แต่คุณก้อมีวิธีได้มันมาจนได้...
จนวันนี้....วันที่คุณไม่ได้อยู่ข้างข้างฉันแล้ว....ฉันก้อยังไม่เคยรู้เลย...ว่าคุณได้มันมาอย่างไร...
ขอบคุณท้องฟ้า.....ที่มอบความพยายามมาให้คุณ....
มิเช่นนั้น...หัวใจของฉันคงไม่ได้รับความรู้สึกที่ดีขนาดนี้........

หลังจากนั้น...คุณโทรหาฉันทุกวัน...วันละหลายหลายครั้ง...
ฉันต้องเอามือถือไว้ใกล้ตัวเสมอแม้ตอนนอน...
เพื่อตื่นขึ้นมาตอนเช้า...จะได้คอยรับโทรศัพท์ของคุณบนที่นอน...
ใต้ผ้าห่มอันอบอุ่น...ฟังเสียงทุ้มนุ่ม...(ตอนนี้คนเขียนขอแอบยิ้มนะ..อิอิ)
แล้วทั้งวันฉันก้อจะทำงานอย่างมีความสุข....อมยิ้ม...จนสงสัย...ตัวเองบ้าหรือป่าว..?????

คุณบอกเสมอว่า...ยามคุณอยู่ใกล้ฉันคุณมีความสุขมากที่สุด......
ตอนนั้น...ฉันได้แต่เงียบ..เพราะไม่รู้ว่าจะตอบอะไรได้..
ฉันขอบอกคุณตอนนี้ได้ไหมคะว่า....
ยามฉันอยู่ใกล้คุณ...ฉันมีความสุขมากกว่าคุณหลายเท่านัก....
ท้องฟ้าดูสวยใส....แม้ในวันฝนตก.....ได้ยินเสียงนกร้อง....แม้เป็นตอนพลบค่ำ......
รู้สึกมีพลังเยอะแยะมากมาย....สามารถจัดการงานทุกอย่าง
และอุปสรรคทุกชนิดได้อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย...
ขอขอบคุณค่ะ...ที่รัก...คุณได้มอบวันพิเศษที่สุดในชีวิตให้แก่ฉัน....

จนวันหนึ่ง....คุณเข้ามาทำงานในบริษัทของคุณพ่อของฉัน....
เพราะคุณเข้าใจว่า...จะทำให้เราได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น...โดยที่คุณไม่เคยบอกฉันมาก่อนเลย...
แต่ทุกอย่าง....มันกลับตรงกันข้ามกับที่คุณคิด....

ความสัมพันธ์ของเราเปลี่ยนแปลงไป.....
คุณรู้ไหม...ฉันทำตัวไม่ถูก....เวลาเราพบกันในที่ทำงาน....
เมื่อเห็นคุณแสดงสีหน้า..เสมือนเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน...
ที่รักคะ...คุณรู้หรือป่าว...ว่ามันสร้างความเจ็บปวดให้แก่ฉันมากเพียงใด....
แต่ฉันเข้าใจว่า...ที่คุณทำทั้งหมดนั่น....เพื่อปกป้องฉัน...ลูกสาวเจ้าของบริษัท...
ที่คุณเคยบอกฉันว่า...ผมไม่อยากทำให้คุณเสื่อมเสีย......แค่นั้น...คุณบอกฉันแค่นั้น....

ตลอดสี่เดือน....ที่คุณทำงานใกล้ใกล้ฉัน....มันทรมานคุณมากไหมคะที่รัก.....

ทุกครั้ง...ที่คุณโทรหาฉัน....ถ้าคุณรู้ว่าฉันอยู่กับคุณพ่อ...
คุณก้อจะบอกว่า...เดี๋ยวผมจะโทรมาใหม่...
ทุกครั้ง...ที่เราจะพบกัน...ต้องเป็นสถานที่ที่เราคิดว่าจะไม่พบคนรู้จัก....
ทุกครั้ง...ที่คุณขึ้นมาบนรถฉัน...คุณจะเงียบเหมือนคิดอะไรอยู่....

ทุกครั้ง...............................

ทำไม....ครั้งหลังหลังที่เราพบกัน....มันถึงมีเงื่อนไข...มีข้อจำกัด...และดูคุณเป็นทุกข์...

ที่รักคะ....คุณรู้ไหม....ฉันทรมานเพียงใด...กับการที่เห็นคุณไม่มีความสุข....
ที่รักคะ....ฉันเข้าใจ....ว่าเรามีความแตกต่างกัน...ในเรื่องของสังคม....
ที่รักคะ....ฉันไม่เข้าใจ....คุณไม่แคร์เรื่องอายุ......แต่คุณแคร์สังคม...

ฉันขอบอกคุณตอนนี้ได้ไหมคะว่า....ฉันไม่เคยแคร์สังคม...ไม่เคยแคร์อายุ...
ไม่เคยแคร์ว่าใครจะรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเรา...

ฉันขอบอกคุณตอนนี้ได้ไหมคะว่า....ฉันแคร์แค่คุณ....ฉันแคร์แค่ความสุขของคุณ....

ฉันขอบอกคุณตอนนี้ได้ไหมคะว่า....ทุกอย่างที่ฉันทำไป....
เพราะฉันทนไม่ได้...ที่เห็นคุณไม่มีความสุข...

ฉันขอบอกคุณตอนนี้ได้ไหมคะว่า....ที่ฉันต้องบีบบังคับให้คุณลาออก...
เพราะฉันอยากเห็นคุณดำเนินชีวิตทุกวันอย่างมีความสุข...

....ฉันไม่อยากให้คุณเป็นกังวล...ฉันอยากเห็นคุณมีรอยยิ้มเหมือนที่ฉันเคยเห็น....

....ฉันไม่อยากให้คุณต้องเป็นกังวลกับการหาเงินมากมาก...เพื่อซื้อรถ...ขับไปรับฉัน...
แม้มันจะเป็นคำสัญญาของคุณก้อตาม..

....วันที่ผมมีรถ...ผมจะขับไปรับคุณ...ปลายปีนี้..ผมสัญญา...

ที่รักคะ...ฉันไม่ต้องการรถ...ฉันต้องการแค่คุณมีความสุข....

นี่ก้อหนึ่งปีแล้วสินะ.....
นับตั้งแต่วันที่เราได้รู้จักกัน.....
ตอนนี้คุณได้ไปทำงานในบริษัทรับเหมาก่อสร้างใหญ่โต...มีชื่อเสียง....
ฉันหวังเสมอว่า....คุณจะมีความสุข...มีอนาคตสดใส...เป็นวิศวกรใหญ่...
มีคนเคียงข้างคอยดูแลคุณ....มีคนสร้างรอยยิ้มบนใบหน้าอันสดใสของคุณ....
มีคนที่คุณสามารถคิดถึงเขาได้อย่างเต็มหัวใจ...โดยไม่ต้องกังวล....

ฉันคนนี้....ขอบอกคุณตอนนี้ได้ไหมคะว่า...ฉันรักคุณ..
ฉันคนนี้....ขอบอกคุณตอนนี้ได้ไหมคะว่า...ฉันคิดถึงคุณเสมอ...
ฉันคนนี้....ขอบอกคุณตอนนี้ได้ไหมคะว่า...ทุกนาทีที่มีคุณ...เป็นนาทีที่มีค่าที่สุดในชีวิตของฉัน...

แม้คำพูดสุดท้าย....ที่ฉันได้ยินจากคุณคือ....

"คุณเป็นผู้หญิงบ้าอำนาจ....และใจร้ายมากที่สุดเท่าที่ผมเคยได้พบ..."

และคำพูดสุดท้าย....ที่ฉันอยากจะบอกคุณก้อคือ.....

"ที่รักคะ...คุณเป็นผู้ชายคนเดียวในชีวิตของฉัน...ที่ฉันจะรักและคิดถึงคุณสุดหัวใจตลอดไป...แม้ฉันจะมีผู้ชายคนอื่นในชีวิตอีกก้อตาม..."