29 พฤษภาคม 2547 19:13 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
ตั้งคำถามกับตัวเอง..
วันนี้ไม่ครื้นเครง ..เป็นอะยัง?
เด็กซ่าเซอร์ อย่างเรา วันนี้ไร้พลัง
อยากจะนั่ง เฉย-เฉย ลำพัง คิดอะไร
นาฬิกาเดินบอกเวลาไปเรื่อยๆ
ยังนั่งเฉย ลืมเมื่อย คิดเรื่อยเปื่อย .. อย่างนั้น
เสียงเพลง คลอเคลีย เบา-เบา ลืมวัน
แล้วยี่สิบสี่ชั่วโมง ของฉัน ก็หมดไป
ถอนหายใจเฮือกใหญ่-ใหญ่
ผ่านไปอีกแล้ว 1 วันของฉัน
อยากทำอะไรสักอย่าง .. สับสนจัง
ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจ ในหัวมีอยู่แค่นั้น .. ไม่เข้าใจ
19 พฤษภาคม 2547 00:35 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
เป็นขาลุยมาตลอด
ไม่เคยจอดแล้วไม่แจวสักหน
ศักศรีวิ่งพล่านตามประสา ขาโจ๋วัยซน
เลือดผู้ชายเข้มข้น ไม่หวั่นไม่เกรงอะไร
แต่กับเธอ กลับลุยไม่ออก
ไม่กล้าบอก ศักศรีไม่รู้วิ่งพล่านไปไหน
เลือดข้นๆ เปลี่ยนเป็น ความรักจริงใจ
แพ้รอยยิ้มใส-ใส ไม่กล้าบอกความใน เขินสุดทน
เอาละว่ะ วันนี้จะเดินหน้า
จำทำใจกล้า พูดความจริงสักหน
อยากให้เธอรู้ความรู้สึกที่มากล้น
เอ่อ.. คือว่า ..คือ ผม...ผม ..ผมสวยจังครับคุณ
19 พฤษภาคม 2547 00:33 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
ความรักเดินจากไปตรงหน้า
ไม่อาจหยุดเวลา หยุดเธอไว้
อยากรั้งเธอ แต่ฉันเองที่ผิดไป
หลงใจง่าย แจกจ่ายรักไปกับทุกคน
เธอคงทนไม่ได้
กับความรักวุ่นวาย สับสน
วันนี้ฉันเพิ่งเข้าใจ ความรักที่มากล้น
มันเททุ่มท้น ทั้งหมดที่เธอคนเดียว
เธอจะให้อภัยได้ไหม
กับคนหลายใจ วัน-วันก็เอาแต่เที่ยว
วันนี้คนโลเล กลับใจ มีรักให้เธอคนเดียว
พร้อมทำทุกอย่าง เพื่อเยียวยารักของเรา
12 พฤษภาคม 2547 22:23 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
ปวดหัวจริง แม่ตัวดี
ทำอย่างนี้ให้ทน ยังไงไหว
เดี๋ยวไปโน่น ไปนี่ พอไม่อยู่ก็แว๊บมาแว๊บไป
เดี๋ยวก็เสกมนต์ชุดใหญ่ ให้ไม่ต้องขยับตัว
ขอทีเถอะแม่คุณ
ทำผมลุ้น ทำตาหวานส่งไปทั่ว
เดี๋ยวลุ้นไม่ไหว ไม่อยากใจเต้นระรัว
เจอ ผมขอตัว บ๊าย บาย เดี๋ยวจะร้องไห้แง
หยุดอยู่กับที่บ้างก็ได้
รับรองผมไม่เบื่อ หรอก แต่
ถ้าไม่หยุด ผมก็เบื่อที่จะตามแจ
ขอร้องเถอะแม่...ยอดหญิง อยู่เฉยๆนะ ....
^-^
แว๊บไปแว๊บมา ตามันลาย มองกันไม่ชัดเจน เดี๋ยวเบื่อยเดี๋ยวอยากไม่เคยเห็น
ทำขึ้นๆลงๆ
ผมตามไม่ทันครับ คุณ
4 พฤษภาคม 2547 22:53 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
ไม่เอาครับอย่าร้องไห้
เข้มแข็งไว้ ทิ้งรักไปกับทะเลอุ่น
คลื่นกระทบฝั่งเหมือนเราต้องทำให้คุ้น
แม้ความอบอุ่น ร้างไร้ สายตา
ลมทะเลพัดมาแรง-แรง
ปล่อยใจแฝง ไปกับสายลมตรงหน้า
ยิ้มรับ แม้หวั่นไหว ยามคลื่นพัดมา
ปล่อยหัวใจเหนื่อยล้า มองไปขอบทะเล
แล้วจะเห็นตรงสุดขอบฟ้า
เมฆพัดมา แสงอาทิตย์ส่องหักเห
คลื่นลมบางครั้งอาจเกเร
แต่ถึงอย่างไรทะเล ก็ไม่เคยห่างทราย
ดังผม ที่ยังยืนอยู่ตรงนี้
เต็มใจอย่างยิ่ง ที่จะเคียงข้าง ไม่ห่างหาย
ไม่ว่าคุณจะเสียใคร ที่นี่ ไม่กลับกลาย
จำไว้ที่นี่คุณก็ได้ พบผมที่คอยอยู่เคียงข้างกัน
หน้าส่วนตัว
1274
