26 กันยายน 2547 22:34 น.
ฟาโรห์
แม่โขงหนึ่งแบน
ราคาเท่าไหร่กัน
ถ้าไม่แพงจนเกินไป
จะซื้อเอาไปให้ใครบางคน
เห็นชอบทานคิดว่ามันยา
เป็นน้ำ..เมาแล้วสบายใจ
แถมกินไปดูบอลลีเวอร์พูล
มีความสุขเสียจริง
.....มีความสุขแบบนี้ดีแล้ว...........ขอให้มีความสุขตลอดไป.........คิดถึงมากก๋ายกอง..............คิกๆๆๆๆๆๆๆๆแหวะ
26 กันยายน 2547 00:09 น.
ฟาโรห์
ก็มันนอนไม่หลับน่ะ
เลยนั่งกอดหมอนคิดถึงใคร
ไม่รู้คืนนี้เขาจะรู้สึกยังไง
หลับฝันดีข้างใครไปหรือยัง
หรือยังนั่งเหงาๆกอดหมอนเหมือนฉัน
นั่งใจลอยมาถึงกัน
ไม่รู้ไม่เห็นอะไรเลย
เพราะหน้าต่างฟ้าประตูกาลเวลาคอยกั้น
ฉันมันคนธรรมดาๆคนหนึ่ง
เลยไม่สามารถรับรู้ถึงความรู้ที่ให้กัน
และไม่รูด้วยว่าเธอจะเป็นยังไง
ในคืนนี้ที่นอนไม่หลับ
25 กันยายน 2547 01:23 น.
ฟาโรห์
ไม่ว่าเธอและฉันจะอยู่ที่ไหน
ไม่ว่าเราจะห่างไกลแค่ไหนกัน
ความคิดถึงที่เรามีให้กัน
ก็ยังคงมีอยู่และเราก็คิดถึงกันเสมอ
25 กันยายน 2547 01:14 น.
ฟาโรห์
จะเป็นกำลังใจให้นะ
จะอยู่ใกล้ข้างๆๆเธอเสมอ
ไม่ว่ายามเงาเศร้าหรืออะไรกวนใจเธอ
ขอให้รู้ไว้เสมอเธอยังมีฉํน
เธอยังคงมีฉันในวันที่เธอไม่เหลือใคร
เธอยังคงมีฉัน ในวันที่เธออ่อนล้า
เธอยังคงมีฉันในวันที่เธอร้องไห้เสียน้ำตา
เธอยังคงมีฉันในทุกเวลา
....
24 กันยายน 2547 11:01 น.
ฟาโรห์
ไม่ได้เป็นคนดีพร้อม
ออกจะไม่มีเลยด้วยซ้ำ
ไม่ได้เป็นคนเลิสเลออะไร
ออกจะติดดินแทบมิดด้วยซ้ำไป
แล้วจะเอาอะไรความดีสวยที่ไหน
มาเชิดหน้าเชิดตาเดินหยิ่งอย่างที่ว่า
เห็นอยู่ว่าที่พูดๆๆมา
มันไม่ได้มีดีอะไรเลย