16 กันยายน 2547 18:35 น.
ฟาโรห์
แปลกจริงหนอดวงใจดวงแค่นี้
ช่างวุ่นวายสับสนซุกซนเหลือ
แม้ทุกห้องจะเสริมด้วยเหล็กกล้า
ยังไม่วายต้องช้ำร้าวรานใจ
เป็นอะไรไปหนอใจดวงน้อย
เจ้าต้องการสิ่งใดในชีวิต
อยากจะซบไออุ่นของใครหรือ
ใครคนไหนที่เจ้ายังเพ้อหา
เธอที่ทำให้เจ้านั้นหวั่นไหว
รู้ว่าเจ้านั้นอยากไปตามใจฝัน
ทิ้งทุกอย่างหนีไปตามใจหมาย
อยากมีรักที่เป็นสุขในหัวใจ
มิใช่มาทนฝืนจนวันตาย
รู้หรือป่าวว่าเจ้านั้นใกล้บ้า
เจ้าจะเป็นเช่นนี้อีกนานไหม
หยุดเสียที ตื่นเสียทีเถอะดวงใจ
รับความจริงว่าเจ้า................ไร้ตัวตน
16 กันยายน 2547 03:46 น.
ฟาโรห์
คิดถึงเธอเหมือนกัน
เหมือนอย่างที่เธอคิดถึงฉัน
แค่ไม่กล้าบอกเธอไป
เพราะรู้สึกว่ายังอายตัวเอง
16 กันยายน 2547 03:38 น.
ฟาโรห์
หลับตาลงคืนก่อนๆ
เธอฝันคิดถึงใคร
แล้วหลับตาลงคืนนี้
เธอจะเก็บใครเอาไปฝัน
หลับตาลงคืนๆนี้
เธอจะเพ้อละเมอหาใคร
เป็นฉันบ้างไหม
ที่อยู้ในฝันละเมอของเธอ
16 กันยายน 2547 03:35 น.
ฟาโรห์
ตาสบตาพาใจเพ้อ
ตาฉันสบตาเธอ
หัวใจมันละเมอเพ้อไปไกล
สบตากันครั้งใดหัวใจเพ้อรำพังถึงแต่กัน
14 กันยายน 2547 12:44 น.
ฟาโรห์
รัก..แค่รักฉัน.. แค่เรารักกัน
อะไร...อะไร..ในโลกก็ไม่สำคัญ
ที่รัก..ที่รัก...แค่ใจเรากอดกัน
อะไร...อะไร...ก็ไม่มีความหมาย
อดทนไว้นะที่รัก
อารมณ์นั้นมันจะทำให้เธอร้องไห้
แต่เธอไม่ต้องเศร้าไป
มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวลอีก
เพราะในทุกๆวันต่อจากนี้
เธอจะมีฉันคอยเป็นเหมือนเงา
เดินตามเธอและไปกับเธอทุกๆที
ไม่ว่าจะยากลำบากมีหวากแหนม
หรืออุปสรรคมากน้อยเพียงไหน
ฉันคนนี้จะไม่ทิ้งเธอไปไกล
จะยื่นอยู่ใกล้ๆพร้อมกำลังใจให้เธอ
ขอแค่เธอเชื่อมั่นเชื่อใจกัน
แล้วเราจะผ่านทุกอย่างไปด้วยดี