สายลมแผ่วผ่านผิวเกือบรุ่งสาง จันทร์กระจ่างแจ่มฟ้ากว่าคืนไหน รอบรอบดวงดารายังพราวไกล มิร้างไร้เช่นเคยเมื่อเดือนเพ็ญ อาจจะหนาวคราวเดี่ยวที่มองเจ้า เคยใจเหงากอปรเศร้าที่ได้เห็น มองแต่ค่ำย่ำเช้าที่เราเป็น ไม่อาจเห็นอย่างเช่นคืนนี้เลย ความลับรอบของจันทร์กระจ่างฟ้า หาใช่ดาวพราวตาซึ่งนิ่งเฉย แต่หากเป็นวงแหวนไม่คุ้นเคย เธอเฉลยแผ่วเบาถึงเงาจันทร์ แสงชมพูล้อมรอบเดือนสุกใส ทั้งหวานไหวขับไล่ความโศกสรร จันทร์ทรงกลดลดความกลุ้มในคืนพลัน ขอบคุณจันทร์ขอบคุณเธอขอบคุณใจ