21 มกราคม 2549 18:33 น.
ฟา
นานแค่ไหนหนอใจใคร่ขอถาม
ความงดงามจากใครที่ได้รับ
กี่คืนผ่านพ้นมาที่ตื่นหลับ
เสียงสดับก่อนฝันเมื่อวันวาน
หลากหลายสิ่งชวนฝันจนวันนี้
แต่วันที่เคลื่อนผ่านแสนไหวหวาน
เหมือนจะเลือนลางลงแค่เมื่อวาน
ไม่ซาบซ่านเช่นทุกคืนที่ซึ้งใจ
จวบจนวันเคลื่อนเราให้มาพบ
ได้ประสบความซาบซึ้งที่หวั่นไหว
เมื่อเดินทางห่างกันใช่ห่างไป
ตราบที่ใจสองเรายังมั่นคง
ร้อยเวลาห่างเหินเกินพบได้
หากหัวใจร้อยรวมไว้ตามประสงค์
จักผ่านร้อนหรือหนาวที่เลื่อนลง
ใจยังตรงตรึงมั่นแค่เพียงคุณ
14 มกราคม 2549 12:43 น.
ฟา
เส้นทางเดินเลื่อนไปใครไหนสร้าง
ความเวิ้งว้างหว่างทางไกลใครเล่าก่อ
เท้าที่ย่างเหยียบล้าลงใครจะรอ
เสียงที่ส่งบอกต่อพ้อกับใคร
ตาคู่หนึ่งมองไกลเท่าไรหนอ
ความฝันก่อสร้างเสริมอีกนานไหม
มองซ้ายขวาหน้าหลังยังมีนัย
ความลึกซึ้งเกินไขกระจ่างความ
เหนื่อยหนอเหนื่อยแรงลดอีกทดท้อ
เพียงความหวังที่ฝังก่อต้องก้าวข้าม
หนึ่งอารมณ์บางขณะผลาญใจงาม
ดังเสี้ยนหนามตำตอกให้ยอกตรม
บางเวลาอารมณ์ต้องข่มจิต
ฝืนสังขารกลืนสนิทที่ขื่นขม
สิ่งสะกิดกัดกร่อนร้าวระทม
ต้องเก็บกดให้จมลึกสุดใจ
อยากจะพร่ำคำเพรียกร้องเรียกหา
หนึ่งคนซับน้ำตาที่ซ่อนไว้
สุดจะเอ่ยคำพรอดออดผู้ใด
จำเก็บกลับกลืนไว้ในใจตัว