26 พฤศจิกายน 2547 08:46 น.

แด่...คนรักนิรันดร์ของฉัน

ฟา

ทบทวนหัวใจตัวเองอีกครั้ง
ว่ายังคงเส้นคงวาแค่ไหน
การเริ่มต้นแต่แรกคืออะไร
ต่างจากเดี๋ยวนี้แค่ไหนใจเรา

เธอคือใครกันในวันก่อนหน้า
ครั้งคราบน้ำตาท่วมล้นความเหงา
เจ็บกายป่วยใจตรอมตรมซมเซา
ที่ว่างข้างเราที่เขาเข้ามา

จากจุดเริ่มต้นคล้ายน้อยความหมาย
กาลผ่านกลับกลายเปี่ยมล้นคุณค่า
ถึงกายห่างกันเกินกว่าสายตา
ได้สบพบหน้าค่าคุณไม่ลดลง

ตัวตนที่แท้ที่ได้เรียนรู้
เฝ้าคอยจับอยู่ใจเปล่าลุ่มหลง
อยากมีเธอไว้มอบใจมั่นคง
ความหวังดีที่ส่งกลับทำร้ายเธอ

ความเป็นเธออย่างที่เคยบอกกล่าวมา
ไม่มีทำเสียน้ำตาสุขเสมอ
แต่บางทีก็เป็นที่ตัวเผลอเรอ
กระทำการกับเธอเกินพอดี

เห็นแก่ตัวเกินไปใช่ไหมหนอ
ที่ผ่านมาอย่างต่อเนื่องในแบบนี้
ก็ควรรับฟังคำของคนดี
กับเหตุผลที่มีที่ควรเป็น

เราอาจต่างกันด้านวุฒิภาวะ
ลักษณะทางสังคมที่มองเห็น
การดำเนินชีวิตเช้าถึงเย็น
คล้ายแต่ไม่เป็นเช่นเดียวกัน

หนึ่งวันที่เราใช้ชีวิตอยู่
ต่างไม่อาจรู้รายละเอียดเหล่านั้น
เธอเก็บฉันกดทั้งหมดทั้งวัน
เมื่อพบกันนั้นสัมพันธ์ส่วนจิตใจ

ไม่มากไม่น้อยในกาลเวลา
ที่ฉันคิดว่าผูกพันเราไว้
พลาดไปถนัดพลั้งจนเหลือใจ
สำคัญผิดได้นัยความรู้สึกเธอ

โปรดจงรับรู้เถอะคนแสนดี
เด็กบ๊องคนนี้แม้มีพลั้งเผลอ
พอรู้เข้าใจสิ่งใดจากเธอ
จะไม่แสร้งเซ่อทำเธอเหนื่อยใจ

เพราะในหัวใจเธอคือที่รัก
ถ้าไม่ชอบนักก็ขอโทษไว้
แต่อย่าห้ามเลยคนดีที่เป็นไป
ขอเมตตาคนยากไร้รักสักคน

ถึงมิอาจได้อยู่คู่เคียงใกล้
ดวงหทัยจะตามไปทุกแห่งหน
แม้นชาตินี้วาสนาชะตาจน
ในกมลเธอคือคนรักนิรันดร์

๐๐:๔๐ น.
วันที่ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๔๗

923

love

comment

25 พฤศจิกายน 2547 09:34 น.

ปากกาน้ำตา

ฟา

~ ~ ที่รักของฉัน

ค่ำคืนที่แสนจะเหน็บหนาว
น้ำค้างพราวพริ้งดูสดใส
น้ำที่หลั่งจากตารดหัวใจ
กลับเชือดเฉือนได้แสบจริง

- - คนดี คำถามที่ว่าคืนนี้หนาวไหม?
ฉันตอบคุณไปว่าไม่ เพราะฉันชอบอากาศแบบนี้
แต่คุณคงไม่ทราบสินะคะว่าคืนนี้ที่คิดไว้ว่า
จะเป็นคืนที่ได้หลับสนิทปราศจากกังวลอย่างที่ถวิลหาเสมอนั้น
มันได้ไกลออกไปเฉกเช่นที่เคยเกิดขึ้นมาครั้งแล้วครั้งเล่าอีกแล้ว
และคืนที่อากาศที่เคยรู้สึกว่าเย็นสบายกลับกลายเป็น หนาว
หนาวจากผิวกายภายนอกสะท้านไปยะเยือกถึงขั้วหัวใจค่ะ

หากคำใครว่าไว้แว่ววันวาน
ลมหนาวตามฤดูกาลผ่อนได้
คราหนาวหนักเอนอิงผิงไฟ
หากหนาวในหทัยเปล่าไร้ร้าวราน

- - คนดี ความตั้งใจแต่แรกที่ว่าจะรีบเข้านอนในคืนนี้ไม่สามารถลุล่วงได้อีกแล้ว
ได้โปรดอย่าต่อว่า ว่าฉันทำร้ายตัวเองอีกคราเลยนะคะที่รัก
เพราะถึงแม้จะล้มตัวลงนอน และได้แนบชิดกับสิ่งซึ่งเป็นตัวแทนคุณก็ตาม
ฉันคงไม่สามารถข่มตาให้หลับโดยง่ายเป็นแน่ รวมถึงฉันไม่ต้องการจะให้หยดน้ำตา..
ต้องตกเปื้อนน้องฯ ซึ่งเป็นตัวแทนคุณด้วย 
สู้ปล่อยให้มันไหลรดตามปากกาที่จรดลงบนกระดาษสีขาวแผ่นนี้อย่างเคยดีกว่า

น้ำตาที่ร่วงหล่นลงเป็นสาย
อาจไม่หมายถึงใจถูกหักหาร
เพียงเพราะกดเก็บความต้องการ
ฝืนแสดงออกโดยค้านกับหัวใจ

- - ไม่รู้ว่าคุณจะยังจำบางอย่างในความเป็นตัวฉันได้ไหมนะคนดี
บางทีฉันก็วิ่งหนีสิ่งที่หัวใจฉันต้องการ หรือไม่
ก็ผลักไสสิ่งที่หัวใจโหยหาไขว่คว้าอยู่เสมอ

- - คุณก็เหมือนกันค่ะ
สิ่งที่ฉันสื่อออกไปถึงใจคุณนั้น มักจะไม่เผยอารมณ์ความต้องการที่แท้จริง
ฉันทราบว่ามันไม่เข้าท่าเลยที่ทำเช่นนั้น
เพราะ
บางทีสิ่งที่ฉันกังวลมากเกินไปมันอาจไม่มีอยู่ในหัวใจคุณก็ได้
ที่รักของฉัน
อาจจะมีสิ่งต่าง ๆ  นั้นอยู่พร้อมพรั่งเพื่อรอโอกาสที่จะมอบให้ฉัน
แต่ฉันซะเอง ที่พยามผลักมันออกไป หรือปิดโอกาสที่ไม่ควรปิดนั้นเสีย
อาจจะจริงของคุณนะคะ
เราใกล้กันเกินกว่าจะมีสิ่งซึ่งเป็นเครื่องกั้นระหว่างกัน ไม่ว่ามันจะบางสักเพียงใด
ฉันไม่อยากให้หัวใจที่แนบชิดกันอยู่ของเรา ต้องห่างกัน แม้สักวินาทีเดียว..
แค่เพียงตัวเราเท่านั้นเถอะนะคะที่จำต้องไกลกัน แม้ยากที่จะทน ก็ยังดีกว่า
ดีกว่าที่ใจของเราต้องไกลกัน

คุณเชื่ออย่างฉันไหมคะที่รัก? ถ้าหัวใจเรายังคงแนบชิดกัน
อีกไม่นาน กายหยาบของเราที่ห่างกันก็จะได้กลับมาเคียงกันเหมือนหัวใจทั้งคู่ของเรา
เพราะร่างกายคงอยู่ได้ลำบากหากไร้หัวใจ
เมื่อเวลาแห่งความเหมาะสมมาถึง มันก็จะกลับมาหาหัวใจของมันค่ะ

แม้มิได้แนบชิดสนิทใกล้
พอทนได้ในความปรารถนา
แต่เกินทนหากหทัยห่างอุรา
ลมหายใจในกายาคงสิ้นลง

- - คนดีผู้ซึ่งเป็นที่รักของฉัน
ถ้าจะเอ่ยว่าฉันเสียใจ คุณจะหัวเราะเย้ยหยันกันไหม?
โปรดอภัย ต่อความกังวลอันน่ารำคาญเช่นนี้ที่ฉันมี ไม่ได้เจตนาจะหมิ่นน้ำใจคุณเลย
ฉันเสียใจที่สื่อสิ่งที่อาจทำให้คุณรู้สึกแย่ หรือขวางปรารถนาของคุณ
ฉันทราบดีค่ะที่รักของฉันไม่มีวันเผยสิ่งใด หรือความรู้สึกแบบใดออกมาบ้าง
รู้ทางว่าอะไรบ้างที่คุณจะแสดงออกมา แต่ฉันก็อยากให้คุณทราบว่าหลายอย่างที่ทำไป..
ก็ทำร้ายหัวใจตัวฉันเองเช่นกัน และเจ็บปวดกว่าถ้ามันทำร้ายคุณด้วย

ที่รัก
ถ้าคำนี้ไม่ได้มาในรูปแบบจดหมายคุณคงทราบถึงความอ่อนหวานได้ชัดเจนกว่านี้
ความอ่อนหวานจากผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งไม่ง่ายนักที่จะเผยให้ใครรู้ 
เช่นเดียวกันกับ
ไม่ง่ายนักที่ชายใดจะได้รับไป และผู้ที่ถูกมอบให้เป็นคนแรกอาจเป็นคนสุดท้าย
คือคนเดียวเท่านั้นที่ความรู้สึกบอกให้ปฏิบัติเช่นนี้ตลอดการมีชีวิตอยู่ของเธอ
โดยไม่คิดมีใครมาทดแทน..

ขอบคุณอะไรก็ตามที่ทำให้ใจเราได้มาสัมผัสกัน

- - โปรดอย่ากังวลกับความรู้สึกดีดีของคุณที่มีต่อฉันเลยนะคะ ที่รักของฉัน
อยากให้คุณรับรู้ความจริงที่เป็นนิรันดร์ตราบดวงวิญญาณของฉันยังคงอยู่
ที่รักของฉันคนนี้ 
คือทุกความหมายดีดี ที่ประทับตรึงติดอยู่กับจิตวิญญาณของฉันไม่มีวันแปรเปลี่ยน
แม้ว่าสัจธรรมของความแน่นอนคือความไม่แน่นอนก็ตาม
หัวใจฉันเปิดสำหรับทุกความรู้สึกดี ๆ  ที่มาจากคุณเสมอ
เพราะคุณเป็นคนเปิดหัวใจที่เคยปิดตายดวงนี้เองเมื่อครั้งนั้นไงคะ
ฉะนั้นจะไม่มีความรู้สึกเป็นลบใด ๆ  จากใจฉันถึงคุณ

- - ถ้าคุณยังคงเชื่อมั่นในความรักอย่างเช่นที่เคยบอก
รับรู้ไว้เถอะค่ะคนดีว่าที่รักของคุณได้ก้าวห่างจากความกลัวในรักออกมาแล้ว
และทุกความหมายของความรักของคุณ
เป็นสิ่งมีค่า คือยอดปรารถนาของหัวใจเสมอ

เนื้อความแสนยาวจากฉันคงรบกวนเวลางานของคุณไม่น้อย
แต่ขอคิดเอาเองสักครั้งนะคะว่าคุณไม่รังเกียจที่จะอ่านมัน
เพราะตอนนี้เรายังห่างกันเหลือเกิน เกินกว่าที่จะ
กระซิบคำรักในภาวะที่อิงแอบแนบกายกันได้

แต่ฉันก็อบอุ่นเหลือเกินที่มีคุณเป็นที่รักค่ะคนดี

ที่รักของคุณ ~ ~
{23:52 น. พฤศจิกายน 24,47}

P.S. คืนนี้ปากกาที่มีน้ำตาเป็นน้ำหมึกของฉันเหือดแห้งเสียแล้วค่ะ จึงจบคำเพียงเท่านี้ แต่ความปรารถนาดีไม่มีหมดด้วยหัวใจที่สัตย์จริง

1292

love

comment

22 พฤศจิกายน 2547 13:49 น.

>>แด่คนดีที่ไม่อาจลืม

ฟา

คนดีที่ฉันรัก...

ไม่ได้คิดถึงคุณเพราะไม่มีใคร
แต่เพราะคุณมีความหมายกับหัวใจมากกว่า
แม้จะมีใคร ๆ ก้าวเข้ามา
คนเดียวที่อยู่สายตา
ก็คือคุณ!

- - คนดี
อันที่จริงฉันอยากเรียกคุณว่าคนดีของฉัน
แต่เพราะทราบดีว่าไม่มีใครเป็นของใคร
ฉันจึงเก็บคำว่าคนดีของฉันไว้ในใจ
แม้ไม่ต้องเตือนตัวเองอยู่ตลอดเวลาก็รู้ว่า
คนดีคนเดียวที่ฉันมีคือคุณ

วันที่คุณได้เดินเข้ามาในชีวิตฉัน
วันนั้น
ฉันไม่คิดว่าจะเป็นวันที่ประตูหัวใจถูกเปิดออก

ก่อนหน้าที่โลกจะหมุนให้เราได้พบกัน
หัวใจไม่เคยยอมให้ใครเข้ามายุ่งวุ่นวาย
จะเพราะฉันปิดมันไว้แน่นหนา
หรือ
เพราะว่าชินชากับการอยู่คนเดียวจนไม่สนใจใคร
หรือ
เพราะเหตุผลหลายอย่างที่ฉันมี

ฉันรู้ว่าฉันมีเหตุผลมากมายตอบกับตัวเองเสมอ
แต่บางครั้งหลังจากที่ได้รู้จักคุณ
เหตุผล
สำหรับบางเวลามันก็สำคัญน้อยกว่าความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง
บางที
การหาเหตุผลกับทุก ๆ สิ่ง ทำให้เราสัมผัสกับความสุขได้น้อยลง

มันก็เหมือนกับการที่เราอาจจะอยากรู้จักคน ๆ หนึ่งให้มากที่สุด
อยากรู้ทุกเรื่องของเขา รายละเอียดส่วนตัว อะไรต่อมิอะไรสารพัด
แต่ที่สุดแล้วมันมีอาจจะเปล่าประโยชน์ต่อความรู้สึกดีดีของเรา
เพราะหลายอย่างที่ต้องการรู้ และได้รู้แล้วนั้น
มันไม่ใช่แก่นแท้ของตัวตนที่แท้จริงของคนที่ต้องการรู้จักเลย

คุณก็เหมือนกัน!
รู้ไหม?
คุณเป็นคนแรกที่ฉันลดระดับความอยากรู้เรื่องต่าง ๆ เหล่านั้น
แล้วฉันก็ไม่รู้สึกเสียดายที่ตัดสิ้นใจแบบนี้
การที่ฉันได้รู้จักตัวตนของคุณก่อนเปลือก หรือสิ่งสมมุติ(ที่คุณบอกฉัน)
มันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจอย่างที่เคยคิดไว้เลย

การไม่รีบเร่งที่จะเรียนรู้ในหลาย ๆ สิ่ง
ทำให้ฉันได้รับความรู้สึกที่แตกต่างจากเคยเป็น
ฉันไม่รู้หรอกว่า การพบกันของเราในครั้งนี้ จะนำพาความทุกข์ใดมาสู่จิตใจบ้าง
ถ้ามี! ก็เป็นธรรมดาโลก แต่ตอนนี้ฉันไม่ขอเร่งที่จะรู้มันหรอกคนดี
เวลานี้ของฉัน นับตั้งแต่ได้เริ่มต้นความสัมพันธ์กับคุณ
คนที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เจอ หรือแม้แต่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีคุณอยู่บนโลกนี้ช่วงเวลาเดียวกัน
มันเป็นความรู้สึกดีดี ที่ฉันไม่ขอลืมไปตลอดนิรันดร์ของดวงจิตที่มีอยู่

การเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ที่ชีวิตต้องพบเจอคือสิ่งที่ฉันทำอยู่ตลอดเวลา
ณ ตอนนี้ก็เช่นกัน ฉันก็ยังทำสิ่งนี้อยู่
แต่การพบกันของเราทำให้ฉันได้เรียนรู้บางเรื่องเพิ่มขึ้นมา
เรื่องราวของความรู้สึกดี ๆ ที่อาจเรียกว่า รัก

จะ
รัก
LOVE
AIMER
TE AMO

ไม่ว่าจะแทนด้วยภาษาไหน มันก็คือ รัก นั่นแหละ
เช่นเดียวกับการบอกรัก ไม่ว่าเราจะเอ่ยต่อกันด้วยภาษาใดก็ตาม
ความหมายที่มีก็คือความหมายเดียว
สิ่งที่ฉันปฏิบัติต่อคุณไม่ว่าจะเป็นไปในรูปแบบอย่างไร
มันก็มาจากความรู้สึกข้างในอย่างเดียวกัน คือ รัก

ฉันคงไม่สามารถควบคุมความรักที่มีให้มากขึ้นหรือน้อยลงได้
แต่ฉันจะดูแลการแสดงออกที่มาจากความรู้สึกนี้
ให้ไม่สร้างความเดือดร้อนต่อคนที่ได้รับมันจากฉัน

ก็คุณนั่นแหละ!
คนดีที่ฉันรัก