27 สิงหาคม 2546 14:14 น.
ฟา
สายลมของความคิดถึงหรือไร
ที่พริ้วไหวผ่านมาทางนี้
หรือเป็นแค่ความไหวหวั่นที่มี
จากที่ซึ่งมีช่องว่างของใจ
สายลมที่แผ่วผ่านผิว
จะพัดรัดให้ใจปลิ้วใช่ไหม
เพื่อที่ที่ว่างข้างในใจ
จะได้ลมเจ้าหอบไปให้เติมเต็ม
16 สิงหาคม 2546 09:58 น.
ฟา
โอ้หนอเจ้าสายลมไหว
กลัวคนเหงาใจร่าเริงหรือ
ถึงได้เฝ้าพัดสบัดยื้อ
กลัวจะไม่สะท้านในทรวงหรือไร
โอ้เจ้าสายลมแห่งความเหงา
ชื่อของเจ้านี่แหละถูกใช่ไหม
เจ้าพลิ้วผ่านร่างกายกลับหนาวใจ
น้ำตาไหลดังหัวใจอยู่ไกลตัว
14 สิงหาคม 2546 16:32 น.
ฟา
ระยะทางที่ไกลห่าง
อาจทำให้เหงาบ้างในวันที่อ่อนล้า
แต่หัวใจคอยเตือนเสมอเธอจะกลับมา
และฉันเชื่อมั่นว่าทุกอย่างจะคงเดิม