29 สิงหาคม 2545 18:03 น.
ฟา
จะได้รู้ ได้เข้าใจ ในความจริง
ทุกทุกสิ่ง กว่าจะได้ ยากเพียงไหน
นิ่งดูดาย แล้วสุดท้าย ได้อะไร
ที่ฝันไว้ จะมีไหม ที่เป็นจริง
เคยได้ฟัง และจดจำ เขาว่าไว้
อยากอะไร ต้องพยาม ทุกทุกสิ่ง
มีอะไร ได้มาง่าย ไม่มีจริง
ทุกทุกสิ่ง ต้องพยาม ข้ามหนามไป
เหนื่อยก็รู้ หนักก็เอา เบาไม่ถอย
ไม่รอคอย โชคลอยเลื่อน ต้องจำไว้
อยากได้ดี ต้องกระทำ อย่าปล่อยไป
เวลามี ก็ควรใช้ ให้คุ้มการ
29 สิงหาคม 2545 17:55 น.
ฟา
หากเป็นฉันในวันเธอเปียกฝน
ถ้าหนึ่งคนที่เคียงข้างคือตัวฉัน
คงไม่มีน้ำในตาที่เอ่อมาอยู่ทุกวัน
ถ้าหากฉันเป็นคนนั้นคงปลื้มใจ
แต่ว่าฉันก็คือฉันแค่เพียงเพื่อน
พยามเตือนตัวเสมอเธอรู้ไหม
ก็ใจมันรักเพื่อนอย่างเธอเกินห้ามใจ
แต่จะบอกออกไปก็อายเกิน
เกรงว่าเธอจะเปลี่ยนไม่เหมือนเก่า
หากว่าฉันจะแทนเขาที่ห่างเหิน
เจ็บปวดนะเจ็บกับเธอที่เผชิญ
ห่วงเหลือเกินเพราะรักเธอมากเกินใคร
15 สิงหาคม 2545 15:08 น.
ฟา
ยามไร้รักไม่ทุกข์ดังมีรัก
ยามไข้หนักทุกข์กายเพราะไข้ข่ม
ยามมีเพื่อนพาลทุกข์นัยใจระทม
ยามตกจมกองเงินกลัวจอมโจร
เมื่อยากไร้ไร้สุขที่อยากเสพ
เมื่อของเก็บเก่ากร่อนก็เศร้าโศ
เมื่อมีโมบิลก็ทุกข์ตอนจ่ายโทร
เมื่อมีอะไรก็ทุกข์โขเพราะมันแล
15 สิงหาคม 2545 14:59 น.
ฟา
ครั้งแล้วครั้งเล่าเจ้าของฝน
ปล่อยหลั่งลงมาเสียจนล้นพื้น
ประชาชนชาวเช็กอกสั่นครืน
เพียงเพราะครื่นน้ำฝนที่หล่นมา
ยิ่งล่วงหล่นลงพื้นก็ยิ่งสูง
ปูดาเปสยังพยุงอยู่จนหนา
เอ่อล้นลามฝั่งยิ่งกว่าทุกครา
คนยุโรปหลั่งน้ำตาเจ้าของน้ำฟ้า
..ยังไม่เห็นใจ..
10 สิงหาคม 2545 14:58 น.
ฟา
ก็แค่นี้ ไม่มากกว่านี้เข้าใจนะ
ก็เท่านั้นแหละจ้ะ ที่จะให้
ก็เท่านี้ นี่นาอยากบอกไป
ก็แค่รักเธอหมดใจเท่านี้เอง