27 พฤษภาคม 2544 03:23 น.
ฟา
ใบมีดที่คมกริบ สามารถกรีดของได้เรียบฉันใด
ปากมนุษย์นั้นไซร้ ก็ฆ่าคนได้อย่างแนบเนียนฉันนั้น
27 พฤษภาคม 2544 03:15 น.
ฟา
ก็...เป็นแค่แสงแดดยามสาย
ก็...มันไม่ได้หมายถึงความเศร้า
ก็...ในเมื่อบนโลกนี้มีพวกเรา
ก็...ต้องไม่มีความเศร้าในพวกคุณ
ก็...คุณไม่รู้หรือว่า
ก็...เราน๊าจะมอบแต่ความอบอุ่น
ก็...ถ้าไม่มีเราคงไม่มีคุณ
ก็...ถ้าไม่มีคุณไออุ่นเราไม่รู้จะให้ใคร
27 พฤษภาคม 2544 03:01 น.
ฟา
ถ้อยคำอ่อนหวาน
จากคนอ่อนไหว
ไม่มีอื่นใด
นอกจากจริงใจให้คุณ
ตอนนี้อยู่ไหน
รู้ไหมคิดถึงไออุ่น
ไม่อาจลืมเลือนเรื่องราวของคุณ
คนที่เคยมอบความอบอุ่นให้กัน
ฉันอยู่ที่เก่า
อาจจะเหงา ก็คุณอยู่ไกลอย่างนั้น
ทำอะไรก็นึกถึงคุณในใจทุกวัน
แม้ตอนหลับฝันภาพคุณก็อยู่ในนั้นเต็มๆ
เมื่อไหร่จะกลับมาหา
รู้บ้างไหมว่าคิดถึงคุณหน้าเข้ม
ไม่เคยบอกหรอกแต่หัวใจจุคุณไวเต็ม
ไม่ได้เม้มที่ไว้ให้ใครต่อใคร
คงจะมีวันหนึ่งวันนั้น
วันที่เธอกลับมาหากันต้องมีใช่ไหม
วันหนึ่งวันนั้นฉันจะรอมันอย่างเต็มใจ
คงไม่ทำให้ฉันเจ็บปวดใจนะคะคุณ
คงเป็นเพราะรักคุณมาก
จึงไม่เคยรู้สึกลำบากที่ต้องรออย่างนี้
อดทนได้ทุกอย่างถ้าเพื่อเธอที่แสนดี
ความรักทั้งหมดที่มีให้คุณคนดีทั้งหมดใจ