17 พฤศจิกายน 2544 04:00 น.
ฟา
ลองเปิดหัวใจกันและกันดูบ้าง
ว่าคนที่อยู่รอบข้างคิดแบบไหน
เอาหัวใจของเราเข้าใส่เขาไว้
แล้วเอาใจของเขามาใส่เรา
เราจะได้รู้และเข้าใจซึ่งกัน
เพื่อเดินหน้าไปทุกวันอย่างไม่เหงา
เชื่อเถอะนะเอาเปิดใจอย่ามองเงา
แล้วทุกเรื่องเรากับเขาจะเข้าใจ
คนทุกคนต่างก็รู้กันอยู่
ต่างอยากให้ใครได้รู้ว่าแค่ไหน
ต่างต้องการให้ทุกคนมาเข้าใจ
แล้วทำไมไม่แง้มใจเข้าใส่กัน
11 พฤศจิกายน 2544 03:15 น.
ฟา
ก็ไม่รู้หรอกนะคะ
ว่าทำไปแล้วจะได้อะไรไหม
รู้แต่เพียงอยากให้คุณสบายใจ
ทุกสิ่งที่ทำให้จึงไม่คิดได้อะไรตอบแทน
11 พฤศจิกายน 2544 02:36 น.
ฟา
หมอกหนามีไหมไม่จางหาย
คนเกิดมาชีพมิวายมีด้วยหรือ
เกิดเรื่องร้ายได้อะไรร้องไห้ฮือ
มิแก้ไขเรื่องนั้นหรือจะคลี่คลาย
8 พฤศจิกายน 2544 02:39 น.
ฟา
มองทางซ้ายป้ายไปขวาหาให้วุ่น
ตาเริ่มขุ่นกับเรื่องวุ่นให้เวียนเศียร
สั่งคนโน้นว่าคนนี้ให้วนเวียน
เหมือนนักเรียนแย่งลอกการบ้านกัน
บอกคนโน้นทำนี่คนนี้ทำนั่น
สั่งทั้งวันแล้วต่อว่าว่างานยุ่ง
เรื่องตัวเองยังดึงคนอื่นมาดีมุง
จะไม่ให้มันยุ่งก็เกินไป
7 พฤศจิกายน 2544 06:27 น.
ฟา
เมื่อมองไปไกลไกลที่ตรงนั้น
มีใครกันยืนอยู่เธอรู้ไหม
ที่ตรงนั้นหนาวเหน็บเจ็บขั้วใจ
แต่ที่ทนยืนได้นั่นใครกัน
เธอคงลืมมองกลับอีกใช่ไหม
เขาใช่ใครอื่นไกลเกินความฝัน
คือตัวเธอเองนั่นแลที่ถูกปัน
คือความแข็งแรงส่วนนั้นในกายเธอ
หน้าส่วนตัว
1316
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฟา
