29 พฤศจิกายน 2544 18:14 น.
ฟา
ห่างเหเร่จากเรือนเหมือนเดือนลับ
ทิ้งห้องหับห่างหายมาหลายหน
สองเท้าก้าวเยื้องย่างอย่างอดทน
สองตาหม่นมุ่งมองหมายที่ปลายทาง
จากถิ่นเถือนเรือนเก่ายิ่งเหงาจิต
เพื่อชีวิตวันหน้าที่ฟ้าสาง
เพื่อเติมแต่งแต้มฝันที่เลือนลาง
ให้กระจ่างแจ้งในหัวใจตน
๑๔:๑๔ นาฬิกา
๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๔๔
25 พฤศจิกายน 2544 16:48 น.
ฟา
ดั่งนาวาเวียนวนบนผืนน้ำ ฟังลำนำแห่งชีวิตอย่างหวาดหวั่น
เวิ้งน้ำหน้าน้ำไหลมุ่งไปทุกวัน เพียงเพื่อพบฝั่งฝันที่เฝ้าใฝ่
คลื่นจักโถมเรือโคลงขวาหรือซ้าย บังคับได้ไม่คล่องแค่พอไหว
วิถีทางที่เหลือจะอย่างไร ขอฝ่าไปให้สุดใจแรงแห่งตน
17 พฤศจิกายน 2544 04:29 น.
ฟา
เห็นลิบลิบต้องจ้องกระพริบตายาก
เหมือนน้ำจากฟ้าฟ้าฝากลงมาถึง
เมื่อต้องแสงพราววาวจนตะลึง
ความสวยใสเย็นซึ้งยากบรรยาย
17 พฤศจิกายน 2544 04:17 น.
ฟา
หากว่าวันวานเธอเคยทุกข์
หากว่าวันนี้ไม่สนุกเสียแล้ว
หากว่าวันพรุ่งยังไร้วี่แวว
ของความสุขแล้วจงอย่าเศร้าไป
ถึงแม้คุณค่าในตัวฉัน
อาจทดแทนสิ่งร้อยพันหมดไม่ได้
แต่สิ่งหนึ่งที่จะทำเพื่อเธอได้หมดใจ
คือทุกอย่างที่เธอพอใจนะคนดี
มันคงไม่ดีที่สุดฉันรู้
แต่ก็ดีกว่าไม่มีใครอยู่อย่างนี้
อย่างน้อยก็ไม่ว่างเปล่าเพราะยังมี
คนที่รักจะทำทุกสิ่งดีดีสำหรับเธอ
17 พฤศจิกายน 2544 04:07 น.
ฟา
มันอาจจะดูแปลกประหลาด
เกินกว่าเธอเคยวาดฝันไว้
แต่เชื่อเถอะนะเรื่องของใจ
มันหรอกกันไม่เคยได้จริงจริง
ก็ไม่ได้ต้องการให้เธอรู้ว่ารัก
ถ้าใจเธอไม่คิดจักเป็นในสิ่ง
ที่ต้องการแค่ได้รู้สึกรักแค่นั้นจริงจริง
ไม่ได้ต้องการให้เธอเป็นที่พักพิงของใจ
ให้รู้ตัวเองเพียงเท่านี้
ว่าก็มีคนดีดีที่ทำให้ฉันรักได้
แค่ได้รัก ได้ส่งมอบความรู้สึกของใจ
ถึงเธอไม่ทันได้คิดอะไรก็ตามที
หน้าส่วนตัว
732
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฟา
