26 มิถุนายน 2545 15:06 น.
ฟา
ค่ำคืนที่แสนเยียบเย็น
ทุกครั้งสินะต้องเป็นแบบนี้
ในความมืดก็ยังได้เห็นเงาที่มี
แอบร้องไห้เพราะใจไม่รักดีดวงเดิม
จะเศร้าตามคืนวันไปถึงเมื่อไหร่
หัวใจมีบ้างไหมจะหารักมาเพิ่ม
ไม่สักครั้งที่เปิดให้ใครต่อใครมาช่วยเติม
ความรักที่มันเริ่มจะร้าวรอน
เจ็บก็รู้ เศร้าก็รับมาอยู่ได้
เหนื่อยบ้างไหม ยามสะอื้นซบกับหมอน
ไม่ช้ำหรือทุกครั้งคราน้ำตาเปียกปอน
ไม่คิดจะถอดถอนออกมาเลยหรือใจ
26 มิถุนายน 2545 14:58 น.
ฟา
ฉันขอให้เธออยู่ห่างเข้าไว้
ไม่มีเรื่องอะไรก็อย่าใกล้เถอะหนา
ทำใจลำบากนะ ได้โปรดเวทนา
อย่าทำร้ายคนมีแต่ความปรารถนาดี
ถ้าที่ทำเพราะยังไม่รู้
ก็จะบอกให้ได้รู้อยู่เดี๋ยวนี้
ได้โปรดเถอะรู้แล้วไปนะคนดี
ปล่อยให้ฉันได้เป็นห่วงห่างห่างอย่างนี้ก็พอ
26 มิถุนายน 2545 14:33 น.
ฟา
ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจ เลยจริงจริง
ว่าทุกสิ่งของคนคุ้นเคยถึงเป็นแบบนี้
ทำไมคนพอจะมีใจสีชมพูกันสักที
ต้องมีเรื่องราวที่ทำให้หวั่นหวั่นข้างใน
พอจะเริ่มเรื่องราวความรัก
ก็มีอันต้องกระตุกใจให้ชะงักจนได้
สงสัยสวรรค์คงไม่เคยจะใส่ใจ
อยากให้เราอยู่คานจนตายแหงเลย
26 มิถุนายน 2545 14:27 น.
ฟา
โอ้...เอยหัวใจ
ห้ามได้ที่ไหนไม่เคยเห็น
บงการได้หรือให้เจ้าเป็น
ยังไม่เคยเห็นสักครา
ถ้าสั่งให้เจ้าเลือกรักได้
คงมีแต่สมใจปรารถนา
หามีไม่เพียงครั้งจะหลั่งน้ำตา
ให้ร้าวรานอุรา เจ็บปร่าภายใน
26 มิถุนายน 2545 14:21 น.
ฟา
เธอเหมือนดวงตะวันที่ปลายฟ้า
คอยส่องแสงลงมาให้ไออุ่น
แต่ยามใดที่เริ่มเข้าใกล้คุณ
ความอุ่นจากไอกลับกลายเป็นไฟ
เธอมีมีทั้งคุณและโทษอยู่ในตัว
ฉันจึงกลัวไม่กล้าอยู่ใกล้
เพราะคุณความดีที่เธอมีและทำไป
มันจะกลายเป็นเปลวไฟเผ่าไหม้ฉัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฟา
หน้าส่วนตัว
860
