18 ธันวาคม 2546 16:22 น.
ฟา
ความรักที่ฉันเคยพบ
จะประสบกับตัวเองใช่ไหม
ตอบยากว่ามันเป็นอย่างไร
คนคนไหนคือใครที่ต้องการ
ความรักที่ฉันเคยพบ
ยามถูกรบเร้าให้สงสาร
จากใจบางใจของวันวาน
ไร้ความซึ้งซ่านกับหัวใจ
ความรักที่ฉันเคยพบ
เพียงพบแล้วผ่านเลยไป
ลึกซึ้งรักตอบหวั่นไหว
กับหนึ่งหัวใจไม่เคยมี
ที่เป็นแบบนี้รักของฉัน
เหมือนกับไม่เคยมีมันใช่ไหม
ไม่รู้ว่าใจจะรักเป็นเมื่อไร
เมื่อไหร่สิ้นสุดความเปล่าดายเสียที
18 ธันวาคม 2546 16:09 น.
ฟา
เงียบหายไปแบบนี้
ไม่รู้สินะว่ามีใครห่วง
คำที่พูดจาคงคิดว่าหลอกลวง
เพียงเพื่อจะล้วงเอาหัวใจ
ในเมื่อได้พบคนที่แสนดี
คงไม่มีเหตุผลใดต้องทำร้าย
เธออยู่เคียงข้างกันใช่นอกกาย
แต่อยู่ตรงอกข้างซ้ายที่กลางใจ
4 ธันวาคม 2546 12:13 น.
ฟา
ทั้งทั้งที่รู้ดีว่า เวลาหมุนสม่ำเสมอ
แต่อดกลั้นไม่ได้นะเออ ที่มาพรากเธอจากไป
จิตใจมันยังไม่พร้อม ยากเกินยอมรับได้ไหว
ไม่มีเธออยู่แล้วต่อไป น้ำตาไหลร่วงรดดิน
ก้มมองสองเท้าที่ยืนอยู่ เพื่อต่อสู้พาชีวิตไปทุกถิ่น
ที่สุดแล้วก็เข้าใจที่ได้ยิน เมื่อเจ้ามาจากดินจะโบยบินไปที่ใด
เมื่อเกิดมาจากอนูเล็กเล็ก จากเป็นเด็กสู่เติบใหญ่
สุดท้ายของชีวิตจิตปลิดไป ร่างที่ใหญ่ก็กลับกลายเป็นธุลี
เข้าใจแล้วไม่ร้องขอเพื่อจะรั้ง ขอเพียงนั่งอยู่ก่อนตรงที่นี้
เพื่อร่ำลาดวงจิตที่ภักดี กอบเก็บความทรงจำนี้ครั้งสุดท้าย
4 ธันวาคม 2546 11:47 น.
ฟา
เคร่งขรึมเสมอไม่น่าเข้าหา
เป็นแต่ดุว่ามาตั้งแต่ไหน
พูดจาไม่เพราะกระด้างกว่าใคร
ไม่ว่าเมื่อไหร่เลี้ยงน้ำใจกันไม่มี
เดี๋ยวนี้บางทีมีงี้เง้า
ชอบเอาแต่ใจตัวเองทุกที
เห็นหน้าก็บ่นกันจนต้องหนี
ไม่ว่ากี่ครั้งกี่ทีไม่เปลี่ยนแปลง
รำคาญบ่นตอบก็ไม่ได้
ไม่ชอบใจต้องเงียบไว้ห้ามกำแหง
ชี้แจงเหตุผลจะถูกหาว่าตะแบง
ก็เลยต้องแกล้งทำหูทวนลมไป
อยากรู้จริงคนดื้อรั้นอย่างฉัน
อดทนได้ไงกันมันนานเท่าไหร่
คิดกี่ครั้งก็ช่างเหอะไม่เห็นเป็นไร
อีกไม่นานเท่าไรท่านก็หมดแรง^__^
3 ธันวาคม 2546 11:52 น.
ฟา
เจ้าหัวใจสีชมพู
ส่งเสียงให้รู้ว่าอยู่ไหน
ร้องบอกกันนิดจะเป็นไร
อยากรู้จักเข้าใจสีชมพู
มีใครมาพูดให้ฟัง
ก็ยังไม่ได้เหมือนรู้
อยากลองได้พบปะดู
ถ้ามีหัวใจนี่อยู่เป็นไง
จะสุขเหมือนที่ได้ฟัง
หรือยังมีทุกข์เอาไว้
ความเหงามีอยู่หายไป
เวลาที่ใจเป็นสีชมพู
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟฟา
หน้าส่วนตัว
822
