31 สิงหาคม 2547 23:31 น.
ฟองอากาศ
ค่ำคืนนี้ที่ดื่มด่ำความรักหวาน
และยังคงซาบซ่านสะท้านกายถวาย
ความรักเพียงเริ่มต้นของหญิงชาย
ยังมิวายคลายอันอั้นกลั้นในใจ
ค่ำคืนนี้ที่แสนหวานพาลให้หวน
คิดคร่ำครวญชวนให้รักมิดับสลาย
เพียงเสียงย่องเบาเบายามเยื้องกราย
ทำใจหายใจระทึกลึกในทรวง
เพียงได้เห็นเล็งสบตาเพียงวาบหวาม
ใจคุกคามลามปามไปถึงสรวง
ใยความรักมีพลังดั่งล่อลวง
แย่งชิงหยิบตวง...อย่างมหัศจรรย์...
29 สิงหาคม 2547 22:45 น.
ฟองอากาศ
ยามลมพัดสะบัดลิ่วใจพลิ้วไหว
ยามลมหายใจเหว่หว้าพาให้เหงา
คอยลมพัดมาหาเพียงเบาเบา
เพียงใจเฝ้าคอยลมยามหวนมา
เมื่อฝนพรำทำเปียกเรียกเสียงอ่อย
ใจน้อยน้อยพลอยฉ่ำน้ำตาฝน
ไม่เคยท้อรอคอยแม้นอับจน
ถึงขืนขมด้วยรสน้ำตาแห่งการรอ
กว่าจะมาฟ้าจะเปลี่ยนไปกี่หน
แม้นขลุกฝนปนแดดจนสึกหรอ
ทั้งแร้งแห้งร้างไกลใจต้องรอ
เพียงใจขอมองเธอหวนคืนมา...