14 พฤศจิกายน 2552 11:53 น.

ณ ที่ซึ่งสีเหลืองแดงสมานฉันท์

พ่อไข่น้ย

อาทิตยาคายลำแสงอรุณ-รุ้ง 
สเปคตรัมเจ็ดสีพุ่งสาดรัศมี 
เขียว-ครามลามเลียโลกจึ่งขจี 
ดอกชบาฉกสีแดงฉาบทา 
 
เด่นโดยอัตลักษณ์จำเพาะยิ่ง 
ประดับกิ่งก้านพฤกษ์ให้ศึกษา 
สุริยจักรวาล โลก สู่ดอกชบา 
รางวัลกาลเวลาวิวัฒนาการ 
 
กว่าระบบระเบิดจนเกิดสรรพสัตว์ 
รวบรัดถึงยุคสมัยถล่มสังหาร 
ชิงดินแดนความเชื่อตามตำนาน 
สงครามศาสนสถาน-ความตาย 
 
โอ...ชบาริมบ่อตอนเช้า 
มิบานเปล่าสูญค่านิมิตหมาย 
แดงโดยธรรมชาติวาดระบาย 
ง่ายงาม ตามวิสัย บุษบัน 
 
จกเอาอีกสเปคตรัมสีเหลือง 
ดาวเรืองริมทางเดินเฉิดฉัน 
อวบอูมดอกสมบูรณ์พริ้มพรรณ 
ธรรมชาติกำนัลแด่ผืนดิน 
 
สิริแสงอุ่นไออรุณเย้า 
เคลียเคล้าแก้มดาวเรืองขจรกลิ่น 
มิปรารถนาบูชารูปพรหมินทร์ 
แค่บานอยู่จนสิ้นอายุ-โรย 
 
ใช่อยากคล้องคอใครหาเสียง 
เพียงเบิกเบ่งปลอบใจอ่อนระโหย 
สนองตอบแทนคุณผู้กอบโกย 
มูลสัตว์พรำโปรยเลี้ยงรากใบ 
 
อาทิตยาคายลำแสงอรุณ-ฉาย 
กระท่อมชายเชิงภูงามสดใส 
ดอกชบาริมบ่อแดงวิไล 
เหลืองดาวเรืองบานอยู่ใกล้ดอกชบา 
				
13 พฤศจิกายน 2552 17:17 น.

กรุณาลัย

พ่อไข่น้ย

มีมนุษย์ไม่กี่คนบนโลก		
ฝ่าโศกชีวิตด้วย กุศลาสัย
ลิขิตเส้นชะตาไม่อาลัย		
ทอดถอนหัวใจยอมจำนน

ย้ำเท้าสองเท้าสู่พุทธภูมิ		
ดอกตูมจึงบานเป็นมรรคผล
ด้วยใจศรัทธาพระทศพล		
เป็นบัวเบิกตนจนพ้นตม

มีมนุษย์ไม่กี่คนบนโลก		
แปลโศลกได้ไพเราะเหมาะสม
คีตาญชลีวโรดม			
เมฆทูตบังทมเทวาจารย์

เหมือนหนึ่งนกที่จากรัง		
มุ่งหวังด้วยหวังร่วมบรรสาน
แปลคมความมหาคุรุผู้ปรีชาญ		
เขียนไว้เป็นหลักฐานในวงศ์บรรณ

มีมนุษย์ไม่กี่คนบนโลก		
สร้างโชคให้ชีวิตอย่างมุ่งมั่น
กลายเป็น มนุษย์มหัศจรรย์	
กล้าฝ่า กล้าฝัน ด้วยใจกรุณาฯ
				
12 พฤศจิกายน 2552 16:24 น.

ดั่งโลกกำลังถลาถลำสู่ยุคกลี

พ่อไข่น้ย

ก่อตัวขึ้นกลางทะเลใจ-ลึก			
เงียบอยู่ใต้ดาวดึกแสงแดงก่ำ
พลวัตรวมหลอมมหันตกรรม		
ดั่งโลกกำลังถลาถลำสู่ยุคกลี

เสี้ยวจันทร์หรือ-ช่วยอะไรได้		
พระเจ้าชอบเสียงร่ำไห้ของภูตผี
วินาศการณ์คือมาลัยคือดนตรี		
สันติภาพนอมินีของสงคราม

อีกไม่นานฝั่งทรายทะเลฝัน			
จะสนั่นเป็นสมรภูมิรบสนาม
ไม่มีเวลาให้กับความงาม			
อะไรก็ตามอยู่อีกขั้วต้องทำลาย

เปลือกหอยอัญมณีชายฝั่ง			
ต้องย่อยยับด้วยพลังแหลกฉิบหาย
ประภาคารรานแยกแตกกระจาย		
พ่ายต่อแรงเกรี้ยวเกลียวทมิฬ

อโห...โศกแล้วโลกธาตุ			
อารยะจะพินาศอย่างโหดหิน
นกฟ้าเคยว่ายเวิ้งฟ้าบิน			
มาลับหายสูญสิ้นไม่ว่ายฟ้า

ปรมาณูในหัวใจเกลียดก่อ			
เผาผลาญมิรู้พอปรารถนา
คาบมหาสมุทรเกาหลีรอเวลา		
อัฟกาฯ ปากีฯ ปัตตานีไทย

อะตอม ชิงชังลุกลามร้าย			
กัมมันตรังสีเชื้อสายอาวุธใหม่
หลังจากนั้นหมดเวลาหวนอาลัย		
เมื่อหัวใจติดไฟหมดทุกดวง
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพ่อไข่น้ย
Lovings  พ่อไข่น้ย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพ่อไข่น้ย
Lovings  พ่อไข่น้ย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพ่อไข่น้ย
Lovings  พ่อไข่น้ย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพ่อไข่น้ย